Χιλιάδες εργάτριες και εργάτες δίνουν αύριο καθολικό μαχητικό «παρών» στην Πρωτομαγιά του 2008. Απεργούν και διαδηλώνουν με τα λάβαρα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Γιατί για τις ταξικές δυνάμεις, για τους εργάτες αγωνιστές η 1η Μάη ήταν και παραμένει μέρα αγώνα, μέρα ταξικής κινητοποίησης για τα δίκαια και τους στόχους της εργατικής τάξης. Ηταν και παραμένει μέρα απόδοσης τιμής στους νεκρούς της τάξης μας. Μέρα αλληλεγγύης στους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα όργανά του.

Στην Αθήνα, στην πλατεία Συντάγματος και σε 69 ακόμα πόλεις της Ελλάδας, η καρδιά της εργατικής τάξης χτυπά στους ρυθμούς της Απεργίας. Με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, απαντάμε στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, στα κόμματα και στην πολιτική του ευρωμονόδρομου. Συγκρουόμαστε με την πλουτοκρατία και τον ιμπεριαλισμό. Χτίζουμε την αληθινή ταξική ενότητα, ενάντια στις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που ευνουχίζουν το κίνημα και επιδιώκουν να το κρατήσουν υποταγμένο στις Σειρήνες της ταξικής συνεργασίας και της «εργασιακής ειρήνης».

Κόντρα στη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», με την πλούσια εμπειρία από τις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις που έδωσαν οι ταξικές δυνάμεις, προχωράμε μπροστά. Αναμετριόμαστε με το μεγάλο κεφάλαιο στο κρίσιμο μέτωπο των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, αντιπαλεύουμε στην πράξη την εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου της ΝΔ. Διεκδικούμε την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, παλεύουμε για πλήρη σταθερή εργασία, για δημόσια κοινωνική ασφάλιση με αξιοπρεπείς συντάξεις και αναβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας, λέμε «όχι» στις ιδιωτικοποιήσεις, απαιτούμε την προστασία των ανέργων και τη νομιμοποίηση των μεταναστών, με ίσα δικαιώματα. Στους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, δίνουμε τη μάχη για την οργάνωση της εργατικής τάξης, ιδιαίτερα των γυναικών και της νέας εργαζόμενης γενιάς, ανεβάζουμε τον πήχη των απαιτήσεων για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Ολοι αύριο στην Απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Στη δική μας γιορτή, στη δική μας μάχη. Κάνουμε τον απολογισμό μας. Τιμάμε τους αγωνιστές μας και την προσφορά τους. Ατσαλώνουμε τις δυνάμεις μας για τις μεγάλες αναμετρήσεις που έρχονται. Περήφανοι για την τάξη μας, με εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής τάξης, οικοδομούμε τη λαϊκή συμμαχία, για να μπορεί ο εργάτης και η εργάτρια, ολόκληρη η λαϊκή οικογένεια να είναι νοικοκύρης στον τόπο του. Να απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει, τους κόπους και τον ιδρώτα της.