Η ανακοίνωση της Πανσπουδαστικής που αποκαλύπτει πανεπιστημιακούς του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι στηρίζουν το νόμο - πλαίσιο

Ιδιαίτερα στον τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, ο ΣΥΝ αντί να κοκορεύεται και να παριστάνει τον αυτόκλητο εκπρόσωπο του φοιτητικού κινήματος, θα έπρεπε να απολογηθεί. Γιατί θέσεις του είναι όσα αντιπαλεύει το φοιτητικό κίνημα: Ο νόμος - πλαίσιο, η αναγνώριση των ΚΕΣ, η επιχειρηματική δραστηριότητα στα πανεπιστήμια και η λειτουργία των πανεπιστημίων με όρους αγοράς.

Βέβαια, την ίδια στιγμή, ο ΣΥΝ αποκρύπτει συνειδητά το γεγονός ότι η επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων ήδη υφίσταται: Εταιρείες παραγγέλνουν στα μέτρα τους τα ερευνητικά προγράμματα των πανεπιστημίων και αγοράζουν κοινωνικό έργο που έχει παραχθεί με δημόσιο χρήμα. Επιχειρήσεις μπαινοβγαίνουν στα ιδρύματα (έχουν και θεσμοθετημένο εκπρόσωπο, τα γραφεία διασύνδεσης ή διαμεσολάβησης) και «παραγγέλνουν» εργατικό δυναμικό στα μέτρα τους.

Είναι θέση του ΣΥΝ να μπαίνουν οι επιχειρήσεις στα πανεπιστήμια. Οπως λέει ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, το κράτος «οφείλει να στήσει έτσι το εκπαιδευτικό του σύστημα ώστε να παράγει γνώση που αξιοποιείται, να πουλιέται ακριβά στην αγορά εργασίας και ταυτόχρονα ο χ ή ο ψ επιχειρηματίας να ξέρει ότι αυτό που θα επιτύχει εδώ δε θα το βρει αλλού» (συνέντευξη στην εφημερίδα «Athens Voice», τεύχος 212)! Ο ΣΥΝ θέλει τις επιχειρήσεις στα πανεπιστήμια, τα πανεπιστήμια να πουλάνε την έρευνά τους στις επιχειρήσεις (απλά να μην την πουλούν ...κοψοχρονιά!), την έρευνα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των επιχειρήσεων (για να μη ...φεύγουν οι επιχειρήσεις από την Ελλάδα)! Θέλει δηλαδή «ανταγωνιστικό» πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με τους κανόνες της αγοράς και θα συναλλάσσεται με τις επιχειρήσεις.

Οι θέσεις του ΣΥΝ για την ανώτατη εκπαίδευση (τις έδωσε στη δημοσιότητα μέσω 28 τροπολογιών στο νόμο - πλαίσιο) αποτελούν πιστή αντιγραφή του νόμου της ΝΔ. Ο ΣΥΝ συμφωνεί απόλυτα στη στόχευση του νόμου της ΝΔ, δηλαδή στην ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Στις θέσεις του ψάχνει κανείς να βρει διαφοροποίηση σε επιμέρους «απαλές» διατυπώσεις. Ωστόσο: Λέει ΝΑΙ στα τετραετή αναπτυξιακά - ακαδημαϊκά προγράμματα. Λέει ΝΑΙ στους εσωτερικούς κανονισμούς. Λέει ΝΑΙ στην «αξιολόγηση». Λέει ΝΑΙ στους μάνατζερ. Λέει ΝΑΙ στις πιστωτικές μονάδες. Λέει ΝΑΙ στην περικοπή δωρεάν διανομής συγγραμμάτων. Λέει ΝΑΙ στις ανταποδοτικές υποτροφίες - μαύρη εργασία των φοιτητών. Λέει ΝΑΙ στην καθολική ψηφοφορία για εκλογή πρυτάνεων και προέδρων. Λέει ΝΑΙ στη χρηματοδότηση από «άλλες πηγές, εκτός κρατικού προϋπολογισμού» (ιδιώτες και ευρωπαϊκά πακέτα).

Την ίδια στιγμή που αυτοπροβάλλεται ως «πρωταγωνιστής» των φοιτητικών κινητοποιήσεων, καθηγητές που είναι μέλη του ΣΥΝ, ή υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ή στηρίζουν επώνυμα τον ΣΥΝ, ή συσπειρώνονται σε κινήσεις του ΣΥΝ, συμμετέχουν «ψυχή τε και σώματι» στην «κίνηση των 1.000», η οποία υποστηρίζει ανοιχτά την αντιδραστική μεταρρύθμιση της ΝΔ. Και μέχρι στιγμής (ακριβώς επειδή πατάει σε δύο βάρκες) δεν έχει επίσημα διαφοροποιηθεί από αυτούς τους καθηγητές.

Σε δελτίο Τύπου στις 29 του Αυγούστου 2002, ο τότε ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος σημειώνει: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά και τις επανειλημμένες ερωτήσεις και παρεμβάσεις του ευρωβουλευτή Αλ. Αλαβάνου, εξέδωσε Αιτιολογημένη Γνώμη (C-2002-2488), με την υπογραφή του αρμόδιου Επιτρόπου της, Frits Bolkenstein "απευθυνόμενη στην Ελληνική Δημοκρατία, δυνάμει του άρθρου 226 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας λόγω της μη ορθής μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ και μη ορθής εφαρμογής ορισμένων διατάξεων της ανωτέρω οδηγίας"». Ο δε τίτλος του δελτίου του Αλ. Αλαβάνου, που μάλιστα αποδίδεται από το δελτίο ως δήλωση του ιδίου, είναι: «Η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γιατί δεν αναγνωρίζει τους πανεπιστημιακούς τίτλους αλλοδαπής που παρέχουν τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών». Πανεπιστημιακοί τίτλοι αλλοδαπής για τον ΣΥΝ τα πιστοποιητικά των τρίχρονων ιδιωτικών ΚΕΣ!

Η παραπάνω έκθεση, ανάμεσα σε άλλα, σημειώνει: «Πρέπει να επιταχυνθεί και να ενδυναμωθεί η διαδικασία της Μπολόνια», «τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα αποτελούν μέρος του ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού συστήματος και συμβάλλουν στην ανάπτυξή του», «αυτή η έκθεση (...) φιλοδοξεί να θέσει τις βάσεις και να ανοίξει το δρόμο για μια πολιτική στήριξης των πανεπιστημίων ως κέντρων κατάρτισης επαγγελματιών και ερευνητών», «ο παραδοσιακός ρόλος του πανεπιστημίου ως κέντρου επιστημονικής ανάπτυξης τίθεται σήμερα υπό αμφισβήτηση στην Ευρώπη», «να γίνει σαφής η ανάγκη συνύπαρξης δημόσιων και ιδιωτικών πανεπιστημίων».

Για να είναι αποτελεσματική η πάλη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου, πρέπει να συγκρούεται με τις επιλογές του κεφαλαίου, με τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις στην ανώτατη εκπαίδευση. Στο στόχαστρο ενός διεκδικητικού, πραγματικά ανατρεπτικού κινήματος μπαίνει η ρήξη με την πολιτική της ΕΕ, η διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, υψηλού επιπέδου, που να υπηρετεί τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας και όχι των μονοπωλίων.