Φοιτητές - σπουδαστές στους δρόμους την περασμένη Παρασκευή, ενάντια στο νόμο - πλαίσιο, ενάντια στο σύνολο των αναδιαρθρώσεων, χωρίς μισόλογα και χωρίς υποταγή στην κάλπικη «δημοκρατία» τους

Στο Πολυτεχνείο Κρήτης και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, οι πρυτανικές αρχές επέλεξαν να αναβάλουν για τις 27 Μάη τις εκλογές που ήταν προγραμματισμένες να γίνουν την περασμένη Τρίτη. Για τις 27 Μάη είναι επίσης προγραμματισμένες οι προεδρικές εκλογές στα ΤΕΙ Πάτρας και Λάρισας. Μια μέρα μετά, στις 28 Μάη, είναι προγραμματισμένες οι πρυτανικές εκλογές στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, καθώς και οι προεδρικές εκλογές στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Δυτικής Μακεδονίας και Σερρών. Υπάρχουν ακόμα και οι περιπτώσεις των ΤΕΙ Ηπείρου, Χαλκίδας, Κρήτης και Καβάλας, όπου οι εκλογές έγιναν με μεγάλο μέρος των σπουδαστών να απέχει (σε Ηπειρο και Χαλκίδα ψήφισαν σχεδόν οι μισοί σπουδαστές από αυτούς που είχαν πάρει μέρος στις εκλογές για τους σπουδαστικούς συλλόγους), ενώ στα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά οι εκλογές ξεκίνησαν και, μετά το σπάσιμο κάποιων καλπών, θα ολοκληρωθούν σε ημερομηνία που αναμένεται να ανακοινωθεί.

Οι εκλογές για διοικητικά όργανα στα ΑΕΙ στάθηκαν αφορμή για να ανοίξει και πάλι η συζήτηση για το νόμο - πλαίσιο, αν και σε πολλές περιπτώσεις αυτή η συζήτηση δεν είχε αφετηρία τις ίδιες τις διεργασίες του κινήματος, αλλά επιβλήθηκε από συγκεκριμένα κέντρα του Τύπου, που είναι ταγμένα στην υπεράσπιση των αναδιαρθρώσεων.

Το ΚΚΕ, από πολύ νωρίς, πήρε ξεκάθαρη θέση για το θέμα των εκλογών, αναδεικνύοντας την ουσία τους. Στη βάση της συνολικής απόρριψης του νόμου - πλαισίου, κάλεσε σε αποχή από τις εκλογές για όργανα διοίκησης που θα εφαρμόσουν στην πράξη τις διατάξεις του νόμου, για μη νομιμοποίηση, πολιτική καταδίκη του νόμου, συσπείρωση σε στόχους πάλης που θα διεκδικούν την κατάργησή του.

Η κυβέρνηση από την πλευρά της, διά στόματος υπουργού Παιδείας, καλεί όλες τις αντιδραστικές δυνάμεις που βρίσκονται μέσα στα ΑΕΙ, προκειμένου να συστρατευθούν για την εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων και διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι τα ΑΕΙ έχουν πια την αυτονομία τους και όλα τα εργαλεία για να τη διαφυλάξουν. Αυτό πρακτικά είναι ένα μήνυμα για την αξιοποίηση των αντιδραστικών εσωτερικών κανονισμών, αλλά ακόμα και για την αντιδραστική διάταξη περιστολής του ακαδημαϊκού ασύλου, αφού «εργαλείο» επιβολής της «τάξης» στα ΑΕΙ μπορεί να γίνουν στο μέλλον ακόμα και οι δυνάμεις καταστολής.

Το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε με παλινωδίες μπροστά στην υπόθεση των εκλογών, με την ΠΑΣΠ να δηλώνει αποχή στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και την Αννα Διαμαντοπούλου να προβλέπει κίνδυνο απώλειας της εξεταστικής του Ιούνη στα Πανεπιστήμια (πριν ακόμα υπάρξουν οι οποιεσδήποτε αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων). Στη συνέχεια, βέβαια, το ΠΑΣΟΚ πήρε θέση υπέρ των εκλογών, ως «δημοκρατική διαδικασία» που διασφαλίζει τη λειτουργία του Πανεπιστημίου. Αυτή σαφώς είναι μια θέση υπέρ του νόμου - πλαισίου ως προς τη διάταξή του για τις εκλογές, αλλά και γενικότερα, αφού οι διοικήσεις που θα αναλάβουν το τιμόνι των ΑΕΙ μέσα από τις εκλογές θα κληθούν να εφαρμόσουν το σύνολο του νόμου. Μόλις προχθές όμως, η υπεύθυνη Παιδείας του ΠΑΣΟΚ ισχυρίστηκε ότι «η ΠΑΣΠ είναι απολύτως αντίθετη στο νόμο - πλαίσιο και καλά κάνει»! Αλλά, η «εντελώς αντίθετη» ΠΑΣΠ έχει συμμετάσχει μέχρι τώρα σε εκλογές που έχουν διεξαχθεί, νομιμοποιώντας απόλυτα το νόμο.

Στην πραγματικότητα, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ δεν ταλαντεύονται για το αν θα πρέπει ή όχι να υποστηρίξουν τις αντιδραστικές τομές του νόμου - πλαισίου. Απλά, αγωνιούν να μην ξεκοπούν εντελώς από το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα, λόγω των θέσεών τους, που είναι εχθρικές προς τα συμφέροντα του λαού και της νεολαίας. Στους πανεπιστημιακούς, για παράδειγμα, προσπαθούν με νύχια και με δόντια να «μαζέψουν» τους αντιφρονούντες, όσους εκφράζουν αντιθέσεις στο νόμο και διαθέσεις κινητοποιήσεων. Θέλουν, όμως, να εμφανίζουν και μια ΠΑΣΠ δήθεν αντίθετη και επικαλούνται τη δήθεν αυτονομία της ΠΑΣΠ. Τώρα, τι είδους «αυτονομία» είναι αυτή, όταν το ΠΑΣΟΚ διέλυσε στην κυριολεξία τη Νεολαία του και μαζί μ' αυτήν και την ΠΑΣΠ..; ΠΑΣΟΚων έργα!

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, που, επισήμως, δεν έχει πάρει ακόμα θέση σε κανένα όργανό του για τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στις πρυτανικές/ προεδρικές εκλογές, ενώ αυτές διεξάγονται ήδη! Ο λόγος της στάσης του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς ο ίδιος με του ΠΑΣΟΚ: Η πλήρης συμφωνία του στο πνεύμα και το γράμμα του νόμου - πλαισίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο η Νεολαία ΣΥΝ έβγαλε μια ανακοίνωση για τις πρυτανικές, που κι αυτή λέει... «δεν αντιλαμβανόμαστε σε τι μπορούν να εξυπηρετήσουν οι εκλογές αυτές ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι θα διεξαχθούν με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο, τη στιγμή που διακυβεύεται η αυτονομία και η ακαδημαϊκή αυτοτέλεια των Ιδρυμάτων». Γι' αυτό δηλώνουν ότι δε συμμετέχουν.

Την ίδια στιγμή όμως, στελέχη του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ (Τσίπρας, Αλαβάνος, Μπαγεώργος, Χατζησωκράτης, Κουράκης) ευλογούν τη «δημοκρατικότητα» του νέου τρόπου εκλογής των πρυτανικών αρχών που προβλέπει ο νόμος - πλαίσιο και με ανακοίνωση της ΠΓ του ΣΥΝ καταδικάζονται οι βίαιες προσπάθειες παρεμπόδισης των εκλογών. Οσο για τους πανεπιστημιακούς του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, εκεί τα πράγματα είναι πιο διαυγή: Ολες οι τάσεις τους συμμετέχουν - νομιμοποιούν τις εκλογές.

Στους φοιτητές, υπάρχουν και οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ (ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ και ΝΑΡ), που με τη σειρά τους συμβάλλουν στο κλίμα σύγχυσης και αποπροσανατολισμού, ακολουθώντας συχνά τυχοδιωκτικές τακτικές για τα μάτια των καναλιών (συναποφασισμένες σε επίπεδο φοιτητικών συλλόγων με την ΑΡΕΝ του ΣΥΡΙΖΑ). Αυτές οι ενέργειες, που είχαν υπαγορευτεί σε μεγάλο βαθμό από τα συγκροτήματα του Τύπου, έχουν δώσει το καλύτερο πάτημα στην κυβέρνηση να συκοφαντήσει το φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα, ενώ αποδεδειγμένα στρέφουν την κοινή γνώμη ενάντια στις κινητοποιήσεις, δε βοηθούν να αφυπνιστούν οι συνειδήσεις.

Αποκορύφωμα ήταν τη βδομάδα που μας πέρασε το ραντεβού των δυνάμεών του από το Πολυτεχνείο της Αθήνας για να πάνε να σπάσουν κάλπες στα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά! Κι αυτό κόντρα στις αποφάσεις των σπουδαστικών συλλόγων των ΤΕΙ, πολλοί από τους οποίους είχαν καταλήξει σε αποχή - μη νομιμοποίηση των εκλογών. Βέβαια, η περιφρονητική συμπεριφορά της ΕΑΑΚ στις αποφάσεις των συλλόγων των φοιτητών και σπουδαστών δεν είναι καινούριο φαινόμενο, δεν προκαλεί εντύπωση, αφού, εδώ και δυο χρόνια, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις αποφάσεις των φοιτητών και αυτοαναγορεύονται «εκπρόσωποι» του κινήματος για να εξυπηρετήσουν τη δική τους τακτική.

Σημειώνουμε ότι και η ΕΑΑΚ δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση για τη διάταξη του νόμου - πλαισίου, που αφορά τη συμμετοχή των φοιτητών στις πρυτανικές/ προεδρικές εκλογές, αφού, παράλληλα με την ισχύουσα νομοθεσία, καταγγέλλει και το προηγούμενο σύστημα των εκλεκτόρων ως επικουρικό των «καθεστωτικών παρατάξεων».

Στη λογική της «πεμπτουσίας της δημοκρατίας», κινείται και το μεγαλύτερο μέρος του Τύπου όλο αυτό το διάστημα, όταν αναφέρεται στις πρυτανικές/ προεδρικές εκλογές και την καθολική συμμετοχή των φοιτητών που προβλέπει ο νόμος - πλαίσιο. Είναι, όμως, πράγματι δημοκρατικό αυτό το σύστημα;

Ας σκεφτούμε λίγο ότι ο εκάστοτε πρύτανης εκλέγεται πλέον από ένα θολό, απρόσωπο και συγκεχυμένο εκλογικό σώμα, άρα δεν έχει να δώσει λόγο πουθενά. Αντίστοιχα, απαλλάσσονται από τις ευθύνες τους για τη στάση που κρατούν και οι ίδιες οι παρατάξεις. Οι εκλέκτορες ήταν εκλεγμένοι από τις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές σε κάθε σύλλογο, άρα και υπεύθυνοι να δίνουν λόγο στο φοιτητικό - σπουδαστικό σύλλογο, να χρεώνονται τις επιλογές τους απέναντι στους φοιτητές που ψηφίζουν κάθε χρόνο και κρίνουν την κάθε παράταξη με βάση τα πεπραγμένα της. Τώρα, η οποιαδήποτε δυνατότητα ελέγχου από το φοιτητικό σύλλογο αμφισβητείται, σβήνει μέσα στο καθολικό απρόσωπο σώμα των φοιτητών. Πώς θα αντιμετωπιστεί, άραγε, η κινητοποίηση ενός φοιτητικού συλλόγου απέναντι στη διοίκηση ενός Ιδρύματος, όταν η διοίκηση θα επικαλείται ότι ...«ένας σύλλογος είναι μειοψηφία, εμένα με ψήφισε το σύνολο των φοιτητών»;

Αν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε ότι οι εκλογές για πρυτάνεις και προέδρους γίνονται με πλειοψηφικό σύστημα κι όχι με απλή αναλογική, εκλέγονται διοικήσεις κι όχι όργανα αντιπροσωπευτικά, γίνεται κατανοητό ότι η καθολική ψηφοφορία (σ.σ. των φοιτητών) δεν καταγράφει συσχετισμούς, απλά νομιμοποιεί την εκάστοτε διοίκηση.

Κι επειδή είναι ένα μέτρο αναπόσπαστα δεμένο με το σύνολο του νόμου - πλαισίου, το σύνολο των αναδιαρθρώσεων, είναι το πρώτο βήμα για ένα συνολικότερο χτύπημα στο φοιτητικό - σπουδαστικό συνδικαλισμό. Η καθολική συμμετοχή των φοιτητών θα οδηγήσει στο ξέφτισμα της συμμετοχής και στην τελική κατάργησή της.