Παπαγεωργίου Βασίλης

Την ίδια στιγμή, αρκούντως οπορτουνίστικα, διάφορες «τάσεις» και «συνιστώσες» του κάνουν πως τσακώνονται, για να συσκοτίσουν το κύριο: Οτι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με τον πυρήνα της πολιτικής της ΕΕ, συντάσσεται με το πνεύμα και τη στόχευση του νόμου - πλαισίου της ΝΔ, που κύριο στόχο έχουν την πλήρη υποταγή της ανώτατης εκπαίδευσης στις ορέξεις του κεφαλαίου και την επιχειρηματική και ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των δημόσιων πανεπιστημίων.

Με την αναγωγή του άρθρου 16 σε νούμερο 1 ζήτημα, που άπαξ και έληξε όλα βαίνουν ...καλώς, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει και να αποκρύψει τη σύμπλευσή του με τις κατευθύνσεις της ευρωενωσιακής πολιτικής, και να αποπροσανατολίσει, και να καθησυχάσει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα.

Η ...«διασταλτική» ερμηνεία του άρθρου 16 από την κυβέρνηση, με τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας Ευ. Στυλιανίδη για το «σοκ» στα πανεπιστήμια και την ανάγκη συνύπαρξης ιδιωτικών και δημόσιων πανεπιστημίων, «ξεσήκωσε» τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Για άλλη μια φορά κάνει σημαία το άρθρο 16, παραπέμπει στα «βαφτίσια» που έκανε στο κίνημα πριν δυο χρόνια («γενιά του άρθρου 16»). Θέλει να συνεχίσει να ασελγεί στο κίνημα της νεολαίας. Αλλά, καθώς έχει ήδη αποκαλυφθεί πως δεν είναι το «κόμμα της νεολαίας» (βλ. φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές), βγάζει την αγωνία του μην αποστασιοποιηθεί κι άλλο από τη νεολαία.

Με τη γνωστή τακτική «τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω», ο Αλέκος Αλαβάνος δήλωσε στη Βουλή (23/5/2008) ότι οι «εμπρηστικές δηλώσεις του υπουργού Παιδείας» για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τη στιγμή μάλιστα που «θα αρχίσουν να γίνονται κινήσεις των πανεπιστημίων για προγραμματισμούς, για εσωτερικούς κανονισμούς», γίνονται γιατί η κυβέρνηση «θέλει να αποπροσανατολίσει από τη μεγάλη νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος στο άρθρο 16 και θέλει να καλύψει τα αδιέξοδα και την αδυναμία να εφαρμοστεί αυτός ο νόμος από όλη σχεδόν την πανεπιστημιακή κοινότητα».

Εκείνο, για το οποίο κόπτεται ο ΣΥΝ είναι να μην ορθωθούν αντιστάσεις στο νόμο - πλαίσιο, να μην ορθωθούν εμπόδια με όρους μαζικού κινήματος στην επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων. Και ο οπορτουνισμός παίζει το ρόλο του: Αφού η μη αναθεώρηση «έσωσε» τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία, γιατί να μιλάμε για ιδιωτικά πανεπιστήμια; Αφού η κυβέρνηση έχει «αδυναμία να εφαρμοστεί ο αυτός ο νόμος» γιατί να αγωνίζονται οι φοιτητές για την κατάργησή του;

Μάλιστα, ο Αλ. Αλαβάνος καλεί την κυβέρνηση να «σεβαστεί το Σύνταγμα» και ζητάει υποκριτικά «άμεσο κλείσιμο όσων ΚΕΣ συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια και παραβιάζουν τη συνταγματική επιταγή, εφόσον επιβεβαιωθεί το άρθρο 16»! Αλήθεια, δεν υπήρχε άρθρο 16 το 2002, όταν ο ίδιος έκανε ερωτήσεις στην Κομισιόν για «αναγνώριση των πανεπιστημιακών τίτλων αλλοδαπής που παρέχουν τα ΚΕΣ»;

Και μόνο η ουσία της αντιπολίτευσης που ασκεί ο ΣΥΝ στην κυβέρνηση αποκαλύπτει τη σύμπλευση στις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου: Η κυβέρνηση είναι «δογματική και επικίνδυνη (...) γιατί ακολουθεί με κλειστά μάτια νεοφιλελεύθερες συνταγές (...) αυτές οι συνταγές έχουν αποτύχει και έχουν οδηγήσει την παγκόσμια αγορά στο χείλος του γκρεμού, στη δίνη μιας διεθνούς οικονομικής κρίσης με απρόβλεπτες μέχρι σήμερα συνέπειες» (Ομιλία του Α. Τσίπρα στο Βόλο, 22/5/2008). Πράγματι, τέτοια δριμεία αντιπολίτευση ούτε το ΠΑΣΟΚ κάνει στη ΝΔ...

Ακριβώς επειδή ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με τις κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ, γι' αυτό και δε λέει κουβέντα για την επιχειρηματική δραστηριότητα που ξεδιπλώνεται σήμερα σε όλο της το μεγαλείο στα πανεπιστήμια. Ούτε, βέβαια, για επιχειρήσεις που παραγγέλνουν ερευνητικά προγράμματα σε πανεπιστήμια, ιδρύματα που συνάπτουν επιχειρηματικά συμφωνητικά με πολυεθνικές. Γι' αυτό και είναι σύμφωνος στο πνεύμα και το γράμμα του νόμου - πλαισίου.

Διατυπωμένη θέση του ΣΥΝ είναι ότι το κράτος πρέπει «να στήσει το εκπαιδευτικό του σύστημα, ώστε να παράγει γνώση που να αξιοποιείται, να πουλιέται ακριβά στην αγορά εργασίας και ταυτόχρονα ο χ ή ο ψ επιχειρηματίας να ξέρει ότι αυτό που θα επιτύχει εδώ δε θα το βρει αλλού» (Αλέξης Τσίπρας, συνέντευξη στην «Athens Voice», τεύχος 212).

Θα πρέπει να ικανοποιήθηκε ιδιαίτερα ο ΣΥΝ από τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Παιδείας, που περήφανα παρουσίασε στις Βρυξέλλες «ένα παράδειγμα σύμπραξης του ελληνικού δημοσίου πανεπιστημίου με την αγορά, είναι το ερευνητικό πρόγραμμα που εκπονήθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μαζί με τη Microsoft, το οποίο παρήγαγε πατέντες για τα άτομα με αναπηρία» (δήλωση του ίδιου του υπουργού Παιδείας). Δεν πρέπει να έχει παράπονο ο ΣΥΝ. Οχι μόνο οι Ελληνες επιχειρηματίες συνεργάζονται με τα δημόσια πανεπιστήμια, αλλά και ...πολυεθνικές!

Μιλώντας εξ ονόματος του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, ο ΣΥΝ δε διστάζει να βάλει στο «στόμα» των φοιτητών αιτήματα άκρως αντιδραστικά. Ετσι, ο πρόεδρος του ΣΥΝ υποστήριξε ότι οι περσινοί αγώνες στα πανεπιστήμια έγιναν «για την αυτονομία του δημόσιου πανεπιστημίου» (ομιλία Α. Τσίπρα στο Βόλο, 22/5/2008).

Αυτόνομο είναι το πανεπιστήμιο που ψάχνει μόνο του να βρει πόρους και αυτό σημαίνει: Συνεργασία με επιχειρήσεις, αγοραπωλησία «επιστημονικών» υπηρεσιών, δίδακτρα στους φοιτητές. Στο όνομα της «αυτονομίας» των πανεπιστημίων ασκεί ωμό εκβιασμό η κυβέρνηση για τα τετραετή προγράμματα και για «κόψιμο» της χρηματοδότησης.

Αλλωστε, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει ταχτεί και με τις θέσεις του για το νόμο - πλαίσιο υπέρ της «χρηματοδότησης από άλλες πηγές», όπως και υπέρ των τετραετών business plan, των εσωτερικών κανονισμών, των μάνατζερ, των πιστωτικών μονάδων... Και ας κόπτεται όσο θέλει ότι όλα αυτά τα θέτει σε ένα «άλλο πλαίσιο». Ολα αυτά αποτελούν τις βάσεις στις οποίες στηρίζεται η αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης για λειτουργία των δημόσιων πανεπιστημίων με τους κανόνες της αγοράς. Και ο ΣΥΝ συμφωνεί στην κατεύθυνση.

Τις τελευταίες μέρες, οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιδίδονται με ιδιαίτερο πάθος σε έναν «χαρτοπόλεμο» δελτίων Τύπου και ανακοινώσεων με συνεκτικό στοιχείο τη στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το νόμο - πλαίσιο. Αλλωστε, στο νόμο - πλαίσιο έχουν ομοψυχία: «Το πιο δημοκρατικό σύστημα που μπορεί να υπάρξει» είναι κατά τον ΣΥΡΙΖΑ (δήλωση Τάσου Κουράκη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, 22/5/2008) η καθολική ψηφοφορία των φοιτητών. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την ΠΓ του ΣΥΝ («πάγιο δημοκρατικό αίτημα της δικής μας αριστεράς»), τη νεολαία του ΣΥΝ («πλέον δημοκρατικός τρόπος», ανακοίνωση 17/5/2008)), τον Α. Τσίπρα («στο ζήτημα στης καθολικής ψηφοφορίας δεν είχαμε αντίρρηση», ραδιόφωνο του «Alpha», 21/5/2008), την ΑΡΣΗ («η καθολική ψηφοφορία των φοιτητών, πάγιο προοδευτικό αίτημα», ανακοίνωση 17/5/2008)...

Και παρ' όλο που η θέση τους είναι ξεκάθαρη υπέρ του νόμου - πλαισίου, η ΑΡΕΝ μαζί με την ΕΑΑΚ, κάνει τον «τσάμπα μάγκα» και διοργανώνει περιοδεύοντες θιάσους στις προεδρικές εκλογές στα ΤΕΙ, στο όνομα του μπλοκαρίσματος του νόμου, σε ένα στημένο παιχνίδι συκοφάντησης στις πλάτες του κινήματος.

Οι αναβολές των εκλογών απλά τους έβγαλαν από τη δύσκολη θέση: Ο γραμματέας της οργάνωσης πανεπιστημιακών Αθήνας του ΣΥΝ, Νίκος Κοταρίδης, σημειώνει: «Επιδοκιμάζουμε τις αποφάσεις για αναβολή των εκλογών και την αναζήτηση συναινετικών λύσεων», καθώς «η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει κάθε λόγο να διασφαλίσει το κύρος των ακαδημαϊκών οργάνων» («Ελευθεροτυπία», 22/5/2008).

Για να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες και θέσεις τολμούν να κατηγορούν το ΚΚΕ ότι δήθεν «συστρατεύτηκε για να επιβληθεί στην πράξη ο νόμος των Στυλιανίδη - Καραμανλή» (;)! Αυτό υποστηρίζει με περισσό θράσος η ΚΟΕ, συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Να θυμίσουμε ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει θέσεις ταυτόσημες στο πνεύμα και το γράμμα με το νόμο της ΝΔ, όπως φαίνεται και από το «αντινομοσχέδιο» - 28 τροπολογίες. Αν πράγματι θέλει να βρει ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνους που συστρατεύονται για την επιβολή του νόμου - πλαισίου, ας αφήσει τη λάσπη και ας ψάξει στις θέσεις του, στους κόλπους του και στις υπογραφές στήριξής του στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Εκεί βρίσκονται οι πρωτεργάτες στην εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου.