Ολοκληρώθηκαν την Κυριακή οι τριήμερες εργασίες της 4ης Διεθνούς Συνδικαλιστικής Σύσκεψης, που φέτος φιλοξενήθηκε στην Ιστανμπούλ της Τουρκίας, με τη συμμετοχή συνδικαλιστικών εκπρόσωπων από 15 συνολικά χώρες. Είχαν προηγηθεί η πρώτη Σύσκεψη στην Τουρκία, η δεύτερη στο Ανεσί της Γαλλίας και η τρίτη το 2003 στην Αθήνα. Θέμα των φετινών εργασιών ήταν η επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα των εργαζομένων, η εμπειρία από τη δράση των συνδικάτων και η έκφραση της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Στη συνδιάσκεψη, το ΠΑΜΕ και την ΠΣΟ εκπροσώπησε συνδικαλιστική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Γιώργο Πέρρο, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Συμμετείχαν ακόμα και πήραν το λόγο στις εργασίες ο Τάκης Τσιόγκας, πρόεδρος του ΕΚ Λάρισας, ο Δημήτρης Αγκαβανάκης, στέλεχος της ΤΑΔΗΣΥ και μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ και ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, στέλεχος της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και ΓΓ του ΕΚ της πόλης.

Μιλώντας το Σάββατο στη συνδιάσκεψη, ο Γ. Πέρρος σημείωσε την επιτακτική ανάγκη να συντονιστούν όλες οι ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις της Ευρώπης, καθώς «σήμερα, ενωμένη η εργατική τάξη της Ευρώπης πρέπει να αντισταθεί στις στρατηγικές της ΕΕ, στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, ενάντια στην εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας. Ενάντια στο Ευρωσύνταγμα και στη νέα συνθήκη της Λισαβόνας. Ο αγώνας ενάντια στα μονοπώλια και ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση είναι βασικό καθήκον όλων μας».

Ο Γ. Πέρρος στάθηκε ιδιαίτερα στον αντιδραστικό ρόλο που παίζουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Κάνοντας αναφορά στους σοβαρούς αγώνες που έγιναν στην Ευρώπη τα δύο προηγούμενα χρόνια, παρατήρησε ότι αυτοί «οργανώθηκαν κυρίως από τη βάση, από κάτω. Αυτοί οι αγώνες είναι η ελπίδα και η προοπτική μας». Σημείωσε επίσης το αγωνιστικό κλίμα που υπάρχει σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, εκφράζοντας την αλληλεγγύη στους λαούς της Κούβας και των άλλων χωρών, όπως και «τη στήριξή μας στα ταξικά συνδικάτα αυτών των χωρών που οργανώνουν την πάλη των εργαζομένων».

Αναδεικνύοντας, τέλος, το ρόλο της ΠΣΟ στο παγκόσμιο συνδικαλιστικό κίνημα, σημείωσε ότι 195 συνδικάτα - μέλη από 93 χώρες του κόσμου συσπειρώνονται σήμερα στην Ομοσπονδία και ανέδειξε τη σημασία της στενής συνεργασίας με την ΠΣΟ και όλα τα ταξικά συνδικάτα σε ολόκληρο τον κόσμο.