Μοναδική η πρώτη κίνηση στη σύνθεση του Ι. Γκρος (1928), όπου τα λευκά παίζουν και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρζ6, Ββ2, Πε3, Ιγ2, Ιζ2 Στρ. η4 (6)

Μαύρα: Ρζ4, Πδ4, Ιβ3, Στρ. δ5, ε4, η5 (6)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ργ1, Πη3, Πθ3, Ιη4, Στρ. ε2, θ2 (6)

Μαύρα: Ρθ1, Αδ4, Στρ. β3, ε3, ε4, ε5 (6)

Ευχάριστη συντροφιά και για ...αρκετή ώρα, θα σας κρατήσει το πρόβλημα του Α. Κράεμερ (1929), με τα λευκά να κάνουν ΜΑΤ σε (4) τέσσερις κινήσεις.

Λευκά: Ρζ2, Βα5, Πη2, Αδ1, Αη5, Στρ. ε2, ζ5 (7)

Μαύρα: Ρθ5, Πδ7, Αα1, Αα2 (4)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

1. Βαβ! (απειλεί 2. Βζ3x)

1... Αδ4 2. ε3+ ματ. Αν 1... Πδ4 2. Βθ8+ ματ. Αν 1... Πδ5 τότε 2. Βε8+ ματ. Τέλος, αν 1... Αδ5 ή 1... Πδ3 2. ε4 ή 2. εδ3+ ματ!

-- Ευχαριστούμε τον αναγνώστη του «Ρ» και βετεράνο σκακιστή Ανέστη Τσεμπερλίδη για τις σωστές και αναλυτικές απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα της στήλης. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Μου δίνουν κουράγιο για αγώνες σκακιστικούς, αλλά και πολιτικούς!

Η λύση του ισχυρού:

Κίνηση αναμονής 1. Πδ8! ζ6 2. Αε8 ζ5 3. Πδ7 Ρβ5 4. Πδ4+ ματ! Αν 1... ζ5 2. Αδ7 Ρδ3 3. Αβ5++ Ρε4 4. Αγ6+ ματ!

Αρκετά διδακτικό πρόβλημα.