Ο «ΚΟΣΜΟΣ»: «Τα πολιτικά κόμματα πρέπει να καταλάβουν ότι ο κόσμος (...) αυτό που περιμένει είναι συναίνεση» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Ο «ΜΗΤΣΟΣ»: «Αυτοί που έχουν βάλει το δάχτυλο στο μέλι το έχουν βάλει ύστερα και στο πιο ευαίσθητο σημείο του Μήτσου. Κι ο Μήτσος πληρώνει. Πληρώνει τις αυξήσεις στο ψωμί, στα καύσιμα, στη ΔΕΗ, προσέτι την πληρώνει, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, παντού! Αυτοί που έχουν βάλει το δάχτυλο στο μέλι δεν έχουν κανένα κόστος. Κόστος όλο και πιο δυσβάστακτο, όλο και πιο πνιγηρό έχει μόνον ο Μήτσος. Ο συκοφαντημένος Μήτσος, το «ρετιρέ», το κορόιδο, το υποζύγιο, ο γραφικός, ο αγαθιάρης, ο φοβικός - ούτε τα παπαγαλάκια που χαρακτηρίζουν έτσι τον Μήτσο, που τον εκφοβίζουν, τον διαβάλλουν έχουν κανένα κόστος. Διότι ο Μήτσος φρίζει και αφρίζει, μουντζώνει και βρίζει, αλλά δεν πετάει αυγά, ούτε γιαούρτια, δε γιουχάρει κι από τους δύο που τον βλάπτουν τιμωρεί κάθε φορά τον έναν που νομίζει ότι τον έβλαψε περισσότερο, για να τον βλάψει ακόμα περισσότερο την επόμενη φορά ο άλλος (...) Α, ναι, βεβαίως! Πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να αλλάξουν το τοπίο ο Γιωργάκης και ο Κωστάκης, νέα αδηφάγα μικρά πιράνχας περιμένουν να κατασπαράξουν τους κουρασμένους ροφούς, χρειάζεται νέα αφεντικά ο Μήτσος...» (ο Στάθης Σ. στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΤΟ ΑΝΗΣΥΧΟ ΚΡΑΤΟΣ: «Σε πτώση οφείλεται ο θάνατος μιας τριανταπεντάχρονης εργάτριας στο Παρίσι. Ετσι έγραψε το δελτίο συμβάντων της αστυνομίας (...) Η γαλλική κυβέρνηση έχει διατάξει έρευνα για το κύμα αυτοκτονιών που παρατηρείται στους χώρους εργασίας» (η καταγραφή στα ΝΕΑ).

Η ΚΥΟΦΟΡΙΑ: «Παράδοξη η εποχή μας. Πρώτα κάνει το άτομο να νομίζει ότι είναι "κάποιος" κι έπειτα του δείχνει πως δεν είναι τίποτα. Εν τω μεταξύ οι άρπαγες δοκιμάζουν την αντοχή των θυμάτων τους (...) η παλιά καταπίεση γεννούσε την εξέγερση. Αραγε η σημερινή ντροπή τι κυοφορεί εκτός από μερικά ξεφυσήματα;» (ο Β. Καραποστόλης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθήνας / ΤΑ ΝΕΑ).