Η έκκληση 67 εθνικών Ακαδημιών Επιστημών απ' όλο τον κόσμο, που καλούσαν με κοινή ανακοίνωσή τους πριν από δύο χρόνια να διδάσκεται στα παιδιά η επιστημονική αλήθεια, δεν εισακούστηκε σ' αυτή τη νότια πολιτεία των ΗΠΑ, όπου ήδη από τη δεκαετία του 1980 ο δημιουργισμός «έχει πάρει το πάνω χέρι». Αντίθετα, σε 5 άλλες πολιτείες όπου επιχειρήθηκε η εισαγωγή ανάλογων νόμων, είτε απέτυχε (Φλόριντα, Μιζούρι, Νότια Καρολίνα, Αλαμπάμα), είτε βρίσκεται σε εμπλοκή (Μίτσιγκαν).

Με βάση το νόμο που ψηφίστηκε στη Λουιζιάνα, οι δάσκαλοι και τα σχολικά συμβούλια της πολιτείας θα μπορούν να παρουσιάζουν εναλλακτικές θεωρίες σχετικά με την εξέλιξη των ειδών, συμπεριλαμβανόμενης της «έξυπνης σχεδίασης» («intelligent design»), δηλαδή της αντιεπιστημονικής αντίληψης ότι η ζωή είναι υπερβολικά περίπλοκη για να έχει μπορέσει να εμφανιστεί χωρίς τη βοήθεια κάποιου υπερφυσικού παράγοντα (σ.σ. του Θεού). Σύμφωνα με το νομοθέτημα, η δαρβινική θεωρία, η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι απαρχές της ζωής από τον ανόργανο κόσμο και η κλωνοποίηση των ανθρώπων «μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι» και θεωρούνται επιστημονικά αμφιλεγόμενες. Ετσι, στο όνομα της ακαδημαϊκής ελευθερίας της σκέψης (!), πρέπει να διδάσκονται παράλληλα με άλλες, ενδεχομένως εντελώς αντίθετες επιστημονικές (σ.σ. ή κατ' όνομα επιστημονικές) θεωρίες, όπως η «έξυπνη σχεδίαση».

Το θετικό αποτέλεσμα για τους συγκαλυμμένους δημιουργιστές στη Λουιζιάνα, ήρθε ως αποτέλεσμα του τελευταίου τους ελιγμού μετά την «ήττα» του 2005, όταν δικαστήριο του Ντόβερ αποφάσισε ότι η «έξυπνη σχεδίαση» δεν είναι επιστημονική θεωρία, αλλά θρησκευτική δοξασία, όπως κι ο παλιομοδίτικος δημιουργισμός και με βάση το συνταγματικό διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας που ισχύει στις ΗΠΑ δεν μπορεί να διδάσκεται στο πλαίσιο του μαθήματος της Βιολογίας. Σε άλλη δίκη - ορόσημο, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ είχε κρίνει αντισυνταγματικό το Νόμο της Ισόρροπης Μεταχείρισης, που είχε περάσει το 1987 και πάλι στη Λουιζιάνα και ο οποίος επέβαλε την ισότιμη διδασκαλία του δημιουργισμού παράλληλα με τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών.

Για να αποφύγουν νέα τέτοια προβλήματα, οι δημιουργιστές... μεταλλάχτηκαν σε οπαδούς της «επιστημονικής» θεωρίας της «έξυπνης σχεδίασης», που τάχα δεν έχει σχέση με το δημιουργισμό, επειδή δεν υπερασπίζεται σώνει και καλά το βιβλίο της Γένεσης ή κάποιο άλλο ιερό κείμενο. Προσπαθούν έτσι να απαλλαγούν από το φορτίο αντιλήψεων που ακόμα και στα μάτια του μη ειδικού έρχονται ολοφάνερα σε αντίθεση με τα επιστημονικά δεδομένα, όπως η αντίληψη ότι όλη η γεωλογική ιστορία της Γης έχει διάρκεια μόλις 10.000 χρόνια!

Προσπαθούν να παρουσιάσουν την «έξυπνη σχεδίαση» ως επιστημονική θεωρία, χωρίς όμως να εμφανίζουν μια βασισμένη στη φυσική πραγματικότητα ερμηνεία για τα παλαιοντολογικά ευρήματα και τις βιολογικές παρατηρήσεις in vivo (στο φυσικό κόσμο) και in vitro (στο εργαστήριο). Ασχολούνται κυρίως με το να εντοπίζουν και να προβάλλουν τις κενές σελίδες στο «βιβλίο» της βιολογικής εξέλιξης. Οταν κάποιες απ' αυτές συμπληρώνονται, τότε προχωρούν σε κάτι πιο ειδικό, για το οποίο δεν υπάρχουν ακόμα ευρήματα, προσπαθώντας να δημιουργήσουν αμφιβολίες και να υπονομεύσουν το κύρος της κατ' επανάληψη επιβεβαιωμένης θεωρίας της βιολογικής εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής.

Παράλληλα με τις προσαρμογές στις ιδεοληψίες που προβάλλουν ως επιστημονική θεωρία, προχώρησαν και στην παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ για να προλειάνει το έδαφος στην κοινωνική συνείδηση. Στο ντοκιμαντέρ, όπου πρωταγωνιστεί ο Μπεν Στάιν, πρώην συγγραφέας των λόγων του Ρ. Νίξον, ισχυρίζονται ότι η ακαδημαϊκή ελευθερία στις ΗΠΑ δέχεται επίθεση από τους άθεους δαρβινιστές!

Βεβαίως στις ΗΠΑ η ακαδημαϊκή ελευθερία δε δέχεται επίθεση από τους δαρβινιστές, αλλά από το μεγάλο κεφάλαιο, που ελέγχει πλήρως και με άμεσο τρόπο (όχι δηλαδή μόνο μέσω του κράτους του) σχολεία, πανεπιστημιακές σχολές, ακόμα και ολόκληρα ακαδημαϊκά ιδρύματα, επηρεάζοντας ή και καθορίζοντας ποια έρευνα θα γίνει και ποια δε θα γίνει. Το κεφάλαιο, που ανακοινώνει τα επιστημονικά αποτελέσματα που βολεύουν τους πολιτικούς και οικονομικούς στόχους του, ενώ αποκρύπτει τις έρευνες που είναι δυσάρεστες γι' αυτό (όπως εκείνες που δείχνουν π.χ. ότι κάποιο φάρμακο δεν έχει κανένα αποτέλεσμα ή ενδεχομένως είναι και επικίνδυνο). Το κεφάλαιο, που κλείνει την πόρτα σε όποιον επιστήμονα τολμήσει να του αντιταχτεί. Το κεφάλαιο, που αξιοποιεί ένα δημόσιο αγαθό, όπως είναι η επιστημονική γνώση, ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα, εφόσον έτσι εξυπηρετείται η ακόρεστη δίψα του για περισσότερο κέρδος.

Από κει και πέρα, υπάρχουν και οι οπαδοί του σκοταδισμού, οι πιο αντιδραστικοί μέσα στους αντιδραστικούς, που επιδιώκουν να υιοθετηθούν σε κοινωνικό επίπεδο οπισθοδρομικές αντιεπιστημονικές θέσεις. Θέσεις αντίστοιχες με τον αντιδραστικό χαρακτήρα που έχει εδώ και πολύ καιρό η κυρίαρχη αστική τάξη, η οποία φτάνει να απαρνιέται ακόμα και την ίδια την αστική Γαλλική Επανάσταση, επειδή συνδέεται με τη βίαιη πολιτική ανατροπή, αλλά και τις φιλοσοφικές και κοινωνικές ιδέες του Διαφωτισμού, που την ενοχλούν πια ως υπερβολικά ριζοσπαστικές.

Αλλά η υιοθέτηση τέτοιων αντιδραστικών - οπισθοδρομικών θέσεων συγκρούεται με την ανάγκη του κεφαλαίου να αξιοποιεί όλο και περισσότερο τη μεγάλη παραγωγική δύναμη που είναι σήμερα η επιστήμη. Τι είδους βιολόγοι θα βγουν από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που υιοθετούν θεολογικές ερμηνείες της φυσικής πραγματικότητας; Αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης συμφερόντων είναι η διαπάλη που διεξάγεται στο ισχυρότερο καπιταλιστικό κέντρο, με την επιθετική και ευέλικτη προσπάθεια από ορισμένους να χτυπηθεί η πιο ενοχλητική επιστημονική θεωρία, η δαρβινική θεωρία. Αυτή που λέει ότι η τάξη των πραγμάτων στο βιολογικό κόσμο δεν είναι θεόδμητη και σταθερή, αλλά αντίθετα είναι σε διαρκή εξέλιξη και αλλαγή. Εκείνο που φαίνεται στατικό και αιώνιο, είναι μόνο μια ψευδαίσθηση, σε έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται, εξελίσσεται. Είναι μάλλον βέβαιο ότι η υπόθεση της Λουιζιάνα δε θα είναι το τελευταίο επεισόδιο αυτής της διαπάλης.