Προάγγελος της αναγνώρισης και αδειοδότησης ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας, είναι το νομοσχέδιο που συζήτησε χτες η κυβερνητική επιτροπή και τα βασικά του σημεία παρουσίασε το απόγευμα σε συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Παιδείας, Ευ. Στυλιανίδης. Το νομοσχέδιο αφορά τα κολέγια και τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών (ΕΕΣ ή ΚΕΣ) και σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο υπουργός «λαμβάνοντας υπόψη τα ευρωπαϊκά δεδομένα (...) έρχεται να προσαρμόσει την ελληνική πραγματικότητα, να ρυθμίσει το χώρο της μεταλυκειακής παροχής εκπαίδευσης και κατάρτισης και (...) να προετοιμάσει το έδαφος για τις επικείμενες εξελίξεις, που προσδιορίζονται από την ενσωμάτωση ευρωπαϊκών οδηγιών ή δικαστικών αποφάσεων».

Ομολογεί, δηλαδή, ότι στόχος του είναι να προετοιμάσει το έδαφος, ώστε να «πέσει στα μαλακά» η ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας 36/05 στην ελληνική νομοθεσία. Με την αναγνώριση, όμως, των τίτλων σπουδών που παρέχουν τα κολέγια που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια (όπως προβλέπει η συγκεκριμένη οδηγία) θα υποβαθμιστούν κατάφωρα τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων ΑΕΙ όσο και οι σπουδές στα δημόσια ΑΕΙ.

Είναι μεγάλο ψέμα και παραπλάνηση του λαού και της νεολαίας ο ισχυρισμός του υπουργού Παιδείας ότι τα κολέγια και τα ΑΕΙ είναι διαφορετικοί χώροι, μη συγκρίσιμοι και ότι τάχα οι ρυθμίσεις για τους αποφοίτους των μεν, δεν επηρεάζουν τους δε.

Με την πληθώρα των αποφοίτων ΑΕΙ, κολεγίων, ΚΕΣ κ.τ.λ. το σύνολο των επαγγελματικών - εργασιακών δικαιωμάτων των αποφοίτων σπρώχνεται προς τα κάτω και η αγορά ανάγεται σε τελικό κριτή του κάθε τίτλου σπουδών. Παράλληλα, η «αναβάθμιση» αυτών των μαγαζιών είναι ακόμα ένας μοχλός που θα σπρώχνει τα ΑΕΙ να υποβαθμίζουν τις σπουδές τους στο επίπεδο της κατάρτισης, σύμφωνα με τις εκάστοτε απαιτήσεις της αγοράς.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση απομακρύνεται πλήρως από την ανάγκη δημιουργίας ενός συστήματος αποκλειστικά Δημόσιων και Δωρεάν υψηλού επιπέδου Επαγγελματικών Σχολών, για τις ειδικότητες εκείνες που δεν απαιτούν πανεπιστημιακές σπουδές. Απομακρύνεται πλήρως δηλαδή, από την ανάγκη να εξασφαλίσει ένα σύστημα δημόσιων - δωρεάν σχολών (ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα με ό,τι αυτό συνεπάγεται) για τα παιδιά που τελειώνουν το Λύκειο και δεν εισάγονται στην ανώτατη εκπαίδευση. Αντιθέτως, ενισχύει με κάθε τρόπο τα κολέγια και τα ΚΕΣ, τα πανάκριβα αυτά εμπορικά της εκπαίδευσης, εξασφαλίζει μεγαλύτερη πελατεία στους σχολάρχες, προωθεί το «όποιος πληρώνει... αγοράζει εκπαίδευση και πτυχία».

Το ότι η κυβέρνηση νομοθετεί με στόχο την εξασφάλιση μεγαλύτερης πελατείας για τους σχολάρχες, φαίνεται και από τη δήλωση ότι με το νομοσχέδιο «διευκολύνεται η προσέλκυση σπουδαστών από το εξωτερικό»!

Σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν, τα κολέγια και τα ΚΕΣ δε θα δίνουν πτυχία, αλλά «βεβαιώσεις» και προς το παρόν δεν αλλάζει τίποτα στο καθεστώς των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων σε σχέση με όσα ίσχυαν μέχρι τώρα.

Είναι εμφανές όμως ότι επιχειρείται ένα μεγάλο «ρετούς» στην εικόνα τους, επιχειρείται να ενισχυθεί το κύρος τους. Δεν είναι τυχαίο ότι με την ανακοίνωση του κυβερνητικού νομοσχεδίου φουντώνουν οι συζητήσεις για επιχειρηματικές κινήσεις στον κλάδο (συγχωνεύσεις, συνεργασίες κ.ά.)...

Ο υπουργός ισχυρίζεται ότι με το νομοσχέδιο «ρυθμίζει την γκρίζα ζώνη της μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης», ότι «βάζει τάξη», θέτει «προϋποθέσεις» και «ελέγχει» τα ΚΕΣ και τα κολέγια, τα εμπορομάγαζα της εκπαίδευσης. Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν χτες, η αδειοδότηση των σχολών αυτών θα γίνεται πλέον από το υπουργείο Παιδείας, αντί για το υπουργείο Εμπορίου παλιότερα και τις οικονομικές υπηρεσίες στο πιο πρόσφατο παρελθόν.

Τα κολέγια θα εγγράφονται σε μητρώο του υπουργείου και θα έχουν (και με τη βούλα του νόμου) δυνατότητα συνεργασίας με ιδρύματα του εξωτερικού.

Ανακοινώθηκε ότι θα συγκροτηθεί «Επιτροπή αξιολόγησης και ελέγχου κολεγίων», χωρίς να διευκρινίζεται όμως τι θα ελέγχεται... αφού ο έλεγχος των επιχειρήσεων στον καπιταλισμό μοιάζει με... σύντομο ανέκδοτο! Εφόσον οι σχολές αυτές δεν εντάσσονται στο εκπαιδευτικό σύστημα («άτυπη εκπαίδευση» τις χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο) δεν υπάρχει κανένας «μπούσουλας», κανένα «πρότυπο», κανένας «όρος» με βάση τον οποίο θα μπορούσε να ελεγχθεί το πρόγραμμα, το περιεχόμενο και το επίπεδο των σπουδών τους. Είναι κοινές επιχειρήσεις κι ο χαρακτήρας τους αυτός δεν αλλάζει ανεξάρτητα αν εντάσσονται στο υπουργείο Παιδείας.

Για δε τα κολέγια που συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού, ο μοναδικός που μπορεί να τα ελέγξει με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία, είναι το ίδιο το πανεπιστήμιο του εξωτερικού, κάτι που ομολόγησε χτες και ο υπουργός Παιδείας. Ετσι, το μόνο που μπορεί να ελέγξει το ελληνικό υπουργείο Παιδείας, είναι το αν τα κολέγια τηρούν τους όρους που θέτονται από το ξένο πανεπιστήμιο. Με άλλα λόγια, αν το πανεπιστήμιο του εξωτερικού είναι του χειρίστου είδους και τα προγράμματά του είναι ...για πέταμα, το υπουργείο δεν μπορεί να επέμβει.

Ετσι, στο όνομα της «τάξης στο χάος» και του ελέγχου, στην ουσία η κυβέρνηση αποποιείται κάθε δικαιώματος κρατικού ελέγχου, που θα μπορούσε να υπάρχει με την κατάργηση των ΚΕΣ και τη δημιουργία δημόσιων σχολών.