«Ακόμη και η υπομονή έχει τα όριά της»,δήλωσε ο Πρόεδρος Εβο Μοράλες μετά τις δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, όπου η Βολιβία έχει πια διαβεί το κατώφλι της εμφύλιας σύγκρουσης. Αραγε, τι σημαίνει η δήλωση αυτή; Οτι θα αντιδράσει με τα νόμιμα μέσα που διαθέτει και έχει δικαίωμα από το Σύνταγμα; Δικαίωμα που επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά, καθώς 7 στους 10 ψηφοφόρους τον στήριξαν, όπως και τον αντιπρόεδρο, Αλβαρο Γκαρσία Λινέρα, στο δημοψήφισμα της 10ης Αυγούστου με το ερώτημα της ανάκλησής του ή όχι. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στήριξης που έχει λάβει ποτέ Πρόεδρος με πολύ σημαντικά κέρδη ακόμη και στις περιοχές της «Μέδια Λούνα», δηλαδή του μισοφέγγαρου που σχηματίζουν οι επαρχίες της Σάντα Κρους, του Μπένι, του Πάντο και της Ταρίχα και οι οποίες αποτελούν το μέτωπο κρούσης και επίθεσης της ολιγαρχίας και των ΗΠΑ ενάντια στην κυβέρνηση της Βολιβίας.

Θα δράσει αντί να κάνει συνεχείς εκκλήσεις για διάλογο, όπως έχει πράξει μέχρι σήμερα; Θα αποφασίσει να αντιδράσει ή θα συνεχίσει να παρακολουθεί τους «υποστηρικτές της δημοκρατίας», που κατευθύνονται από τον ιμπεριαλισμό, να δολοφονούν και να διαλύουν τη χώρα, προκειμένου «να απαλλαγούν από τη δικτατορία των πόντσο», δηλαδή της συντριπτικής πλειοψηφίας του ιθαγένικου πληθυσμού και του Προέδρου Μοράλες;

Καμία κίνηση στη σκακιέρα δε θα είναι χωρίς θυσία.

H τελευταία φάση της τακτικής άσκησης «πίεσης» - όπως αρέσκονται να την αποκαλούν τα διεθνή ΜΜΕ - μέσω ταραχών και βίας στις επαρχίες της «Μέδια Λούνα», που ξεκίνησε δύο βδομάδες μετά το δημοψήφισμα της 10ης Αυγούστου στην περιοχή του Τσάκο, είχε ως στόχο την τελική σύγκρουση. Προετοιμαζόταν ήδη και, φυσικά, η τελευταία κλιμάκωση ήταν σταδιακή. Ξεκίνησε με αποκλεισμούς δρόμων στην Ταρίχα και μία βδομάδα μετά με παράλληλους αποκλεισμούς σε Μπένι και Σάντα Κρους. Κορυφώθηκε δε κατά τη διάρκεια της βδομάδας που διανύσαμε με εκτεταμένες ταραχές: Εφοδοι «οργισμένων νέων», κατά κύριο λόγο μελών της UJC και φυσικά ενόπλων, σε γραφεία της κρατικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών, σε φορολογικές υπηρεσίες, στο ινστιτούτο αναδιανομής της γης και τα τοπικά γραφεία της κρατικής τηλεόρασης στη Σάντα Κρους. Συνολικά, 22 ομοσπονδιακά γραφεία και υπηρεσίες υπέστησαν βανδαλισμούς, καταστράφηκαν ή καταλήφθηκαν με την απειλή των όπλων. Συνεχείς επιδρομές εναντίον εγκαταστάσεων και αγωγών φυσικού αερίου. Την Τετάρτη τελικά, στάθηκε αδύνατο στις Ενοπλες Δυνάμεις και την αστυνομία, που έχουν διαταχθεί να τις φυλάξουν, να αποτρέψουν την εισβολή σε σταθμό ελέγχου ροής των αγωγών και με δολιοφθορά κατόρθωσαν να προκαλέσουν έκρηξη αγωγού, φωτιά και να διακόψουν τη μεταφορά του καυσίμου στη Βραζιλία. Ενέργεια που ο Σάντος Ραμίρες, πρόεδρος της κρατικής «Yacimientos Petrolferos Fiscales Bolivianos», τη χαρακτήρισε «τρομοκρατική απειλή».

Τη νύχτα δε της Πέμπτης επιτεύχθηκε και ο αρχικός στόχος της ολιγαρχίας: Να χυθεί αίμα. Οκτώ νεκροί, εξ αυτών 7 ιθαγενείς αγρότες, 15 «αιχμάλωτοι» που έχουν υποστεί βασανιστήρια, δεκάδες τραυματίες και απροσδιόριστος αριθμός εξαφανισμένων, είναι το αποτέλεσμα της επίθεσης παραστρατιωτικών ένοπλων ομάδων στη συνοικία Τρες Μπαράκας της πρωτεύουσας του Πάντο, Κομπίχα, ενάντια σε διαδηλωτές που πραγματοποιούσαν πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στον κυβερνήτη Λεοπόλδο Φερνάντες. Ο Φερνάντες, ακολουθώντας κατά γράμμα το σχέδιο απόσχισης και ένοπλης σύγκρουσης, αποκλείει δρόμους με δημόσιες συγκοινωνίες, κατατρομοκρατεί τον πληθυσμό με τις ένοπλες παραστρατιωτικές ομάδες, ενώ μοιράζει όπλα στους κατοίκους και χωρικούς ώστε να στραφούν ενάντια στους αδελφούς τους, κατήγγειλε χτες ο υπουργός Προεδρίας, Αλφρέντο Ράδα. Μερικές ώρες αργότερα, ο υπουργός Κοινωνικής Δράσης, Σάτσα Γιορέντι, έκανε λόγο για «σφαγείο», ανεβάζοντας τον προσωρινό, όπως τόνισε, απολογισμό των νεκρών σε 14, καθώς «αναμένεται να αυξηθεί».

Οι εξελίξεις, αν και δραματικές και ραγδαίες, ήταν αναμενόμενες. Αραγε, δεν ήταν η κυβέρνηση Μοράλες που τις παραμονές του δημοψηφίσματος της 10ης Αυγούστου κατήγγειλε ότι αντιμετωπίζει «ένα πραξικόπημα της "κοινωνίας των πολιτών"», ένα «βελούδινο πραξικόπημα»;

Ιθύνων νους, ή, καλύτερα, συντονιστής, ο Φίλιπ Γκόλντμπεργκ, πρώην πλέον πρέσβης των ΗΠΑ.

Ο Γκόλντμπεργκ «μετατέθηκε κατεπειγόντως» στη Βολιβία από το Κοσσυφοπέδιο αμέσως μετά την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων από τον Μοράλες στις αρχές του 2006. Ο συγκεκριμένος Αμερικανός αξιωματούχος δεν είναι τυχαίος, καθώς ξεκίνησε την «καριέρα» του το 1994 ως επικεφαλής του γραφείου αμερικανικών συμφερόντων στη Βοσνία και έχει συμβάλει καθοριστικά στην προώθηση της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής στα Βαλκάνια, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την ενίσχυση των Αλβανών αυτονομιστών. Ηταν δεξί χέρι του γνωστού Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ και μετείχε στη Συμφωνία του Ντέιτον. Εχει υπηρετήσει επίσης στη Νότια Αφρική και στην Κολομβία.

Τις τελευταίες μέρες πραγματοποίησε σειρά μυστικών συναντήσεων με τους κυβερνήτες της «Μέδια Λούνα», αλλά και την Σαμπίνα Κουεγιάρ, κυβερνήτη της Τσουκουισάκα - εκλεγμένη κάποτε με το κυβερνών MAS - και, προκειμένου να την πείσει να εισχωρήσει στο «μέτωπο» που έχει συστήσει, της τόνισε, σύμφωνα με την «Press TV», ότι «από τη στιγμή που η Βολιβία έχει εισέλθει σε φάση πολιτικής αστάθειας οι ΗΠΑ θα παρέμβουν».

«Πνευματικό τέκνο» του, ο Μπράνκο Μαρίνκοβιτς, πλούσιος γαιοκτήμονας, κάτοχος επενδυτικής τράπεζας και απόγονος επιφανών στελεχών της φιλοναζιστικής κροατικής οργάνωσης του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, Ουστάζι. Ο Μαρίνκοβιτς ηγείται της «Κοινωνίας των Πολιτών της Σάντα Κρους», αλλά και του CONALDE, της ομπρέλας οργανώσεων που έχει συστήσει η ολιγαρχία και δίνει συνεντεύξεις Τύπου, δηλώνοντας ότι «δεν πρόκειται να σταματήσουν ώσπου ο Πρόεδρος Μοράλες να εγκαταλείψει τα σχέδιά του να επιβάλει ένα ρατσιστικό Σύνταγμα και να μας δώσει πίσω τους ενεργειακούς μας πόρους»! Μάλιστα, όπως κατήγγειλε το ΚΚ Βολιβίας σε ανακοίνωσή του για τα πρόσφατα αιματηρά γεγονότα, η έναρξη της καμπάνιας της ολιγαρχίας άρχισε μετά την επιστροφή του Μαρίνκοβιτς από το Μαϊάμι, το κέντρο της κουβανικής μαφίας και κέντρο απ' όπου εκπορεύονται πολλές επιθετικές ενέργειες ενάντια στις κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής. Πάντως, για τις προκλήσεις του, ο Μαρίνκοβιτς στηρίζεται στα «τάγματα θανάτου» που στήθηκαν με συμμετοχή και Κολομβιανών παραστρατιωτικών και την «ευγενική αρωγή» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Είναι αυτά τα τάγματα που αιματοκυλούν ήδη τη Βολιβία.

«Ο πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών συνωμοτεί εναντίον της δημοκρατίας και θέλει η Βολιβία να διαλυθεί», δήλωσε την Τετάρτη ο Πρόεδρος Μοράλες και ανακοίνωσε την απέλαση του Γκόλντμπεργκ. Σε λιγότερο από 24 ώρες, σε αντίποινα, οι ΗΠΑ απέλασαν τον πρέσβη της Βολιβίας στην Ουάσιγκτον. Ενώ χτες το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενέκρινε την απομάκρυνση όλου του «μη αναγκαίου» διπλωματικού προσωπικού εξαιτίας «απειλών» εναντίον των Αμερικανών υπηκόων...

«Αυτό που συμβαίνει στη Βολιβία, είναι η επίθεση της αυτοκρατορίας, της γενοκτονικής αυτοκρατορίας των ΗΠΑ», δήλωσε αργά την Πέμπτη ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγο Τσάβες, σε συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων πολιτών μπροστά από το προεδρικό μέγαρο Μιραφλόρες και ανακοίνωσε την απέλαση του Αμερικανού πρέσβη, Πάτρικ Ντάντι, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τη Βολιβία, αλλά και για την ανάμειξή του στα εσωτερικά της Βενεζουέλας. Εξάλλου, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας, ο Πάτρικ Ντάντι «καθοδηγούσε» απόστρατους και εν ενεργεία αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων στην προσπάθεια εκδήλωσης στρατιωτικού πραξικοπήματος, που όμως αποκαλύφτηκε και συνελήφθησαν.

Επίσης, ο Πρόεδρος της Ονδούρας, Μανουέλ Σελάγια, ανακοίνωσε ότι αρνήθηκε να δεχτεί τη διακοίνωση των διαπιστευτηρίων του νέου πρέσβη των ΗΠΑ σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τη Βολιβία.

Την ίδια στιγμή, στο πλευρό της Βολιβίας έχουν σπεύσει όλοι οι ηγέτες των χωρών της περιοχής και ειδικά των γειτονικών χωρών Χιλής, Παραγουάης, Βραζιλίας, Περού και Αργεντινής.

Συνεπώς, ο Πρόεδρος Μοράλες έχει την αναγκαία στήριξη και αλληλεγγύη σε διεθνές επίπεδο, την απόλυτη στήριξη των γειτονικών χωρών που είναι ο σημαντικός παράγοντας ανάσχεσης κάποιας αποσχιστικής ενέργειας και, κυρίως, τον ίδιο το λαό και τις λαϊκές δυνάμεις που δηλώνουν «έτοιμες»...

Και τι πράττει; Κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά μόνο για την επαρχία Πάντο, παρά το γεγονός ότι συνολικά οι κυβερνήτες των επαρχιών της «Μέδια Λούνα» έχουν δημιουργήσει μία ντε φάκτο κατάσταση... και καλεί εκ νέου σε διάλογο. Ισως προσβλέποντας στις ρωγμές που έχουν προκληθεί στο μέτωπο της ολιγαρχίας καθώς ο κυβερνήτης της Ταρίχα, Μάριο Κόσιο, εμμέσως αποδέχτηκε την πρόταση και συναντήθηκε με τον αντιπρόεδρο Αλβαρο Γκαρσία Λινέρα.

Εντούτοις η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που συνιστά συνταγματικό του δικαίωμα, σε συνδυασμό με την κινητοποίηση των λαϊκών και ιθαγένικων οργανώσεων που δύναται να έχει - και είναι αυτοί που ήδη έδωσαν τη ζωή τους στο Πάντο - θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να επαναφέρει τη συνταγματική τάξη για την οποία κόπτεται, θα επέτρεπε να διωχτούν οι ακροδεξιοί και να κατασταλούν οι παραστρατιωτικές οργανώσεις. Το κυριότερο, θα επέτρεπε την προστασία των ενεργειακών πηγών, την προώθηση της διαδικασίας αλλαγών, την προστασία των βασικών κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού, που βρίσκεται πια αντιμέτωπος καθημερινά με την τρομοκρατία της ολιγαρχίας, δίνει τη ζωή του, λοιδορείται, προπηλακίζεται, βασανίζεται... Αλλά δεν το πράττει, αφήνοντας έτσι όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.