Τη στοχοπροσήλωση και τη συμπόρευσή τους με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιβεβαίωσαν χτες όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που προσήλθαν «προσκυνητές» στην ημερίδα της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ), με θέμα «Κοινωνικός Διάλογος και Στρατηγική της Λισαβόνας» μπροστά και στο νέο κύκλο στρατηγικής της Λισαβόνας για την περίοδο 2007-2013. Απαντες, οι υπουργοί της κυβέρνησης, οι εκπρόσωποι ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ. και μέλη της ΟΚΕ έδωσαν διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στην αντεργατική στρατηγική της ΕΕ και - παρά τις φραστικές σπόντες για το θεαθήναι - αναζήτησαν από κοινού τρόπους πιο γρήγορης και πιο αποτελεσματικής προώθησης των αντιλαϊκών στόχων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.

Την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής και την εμβάθυνση των μεταρρυθμίσεων προς όφελος του κεφαλαίου υποσχέθηκε ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης. «Χρειάζεται να συνεχίσουμε μια πολιτική που αντιμετωπίζει την κρατική σπατάλη, τα ελλείμματα και τα χρέη του δημοσίου», είπε, προδιαγράφοντας έτσι τη συνέχιση της λιτότητας, της καθήλωσης μισθών και συντάξεων, αλλά και τη μείωση χρηματοδότησης των κοινωνικών δαπανών, όπως έκανε η κυβέρνηση όλη την προηγούμενη πενταετία.

Με πρόσχημα το διεθνές οικονομικό περιβάλλον, ο Γ. Αλογοσκούφης επανέλαβε πολλές φορές «τη συνέχιση με συνέπεια και την ενίσχυση των πολιτικών που έχουν φέρει αποτελέσματα». Μόνο που αυτά τα αποτελέσματα ήταν και είναι καταστροφικά για την εργατική λαϊκή οικογένεια.

Αλλωστε στα κατορθώματα αυτής της πολιτικής ο ίδιος ο υπουργός απαρίθμησε μείωση της φορολογίας για τις επιχειρήσεις και την παραπέρα μείωσή της μέχρι το 20% το 2014, την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας στο 105% του μέσου όρου της παραγωγικότητας των «27 της ΕΕ», αλλά και τις συμπράξεις του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) που ήδη μετράνε εγκεκριμένα ύψους 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Να βγάλει τη ρετσινιά πάνω από το κόμμα της για τη στήριξη στη Στρατηγική της Λισαβόνας επιδίωξε ανεπιτυχώς η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Μ. Ξενογιαννακοπούλου. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι δήθεν «αλλιώς ξεκίνησε η Στρατηγική της Λισαβόνας και αλλιώς εξελίχτηκε» επειδή - όπως είπε - άλλαξε ο πολιτικός συσχετισμός στην ΕΕ. Είναι εμφανές ότι στο ΠΑΣΟΚ θέλουν να κρύψουν ότι το κόμμα τους ως κυβέρνηση το 2000, αλλά και μέχρι το 2004 ήταν συνδιαμορφωτής αυτής της στρατηγικής. Επαιξε μάλιστα πρωταγωνιστικό ρόλο στην εφαρμογή και εμπέδωση αυτής της πολιτικής μέσα στην ελληνική κοινωνία. Και βέβαια καμιά διαφορά δεν υπάρχει στο αντεργατικό περιεχόμενο αυτής της Στρατηγικής που υιοθετήθηκε τότε και σε αυτό που συνεχίζει να εφαρμόζεται μέχρι σήμερα.

«Σύμπτωση θέσεων των κοινωνικών εταίρων σε μια σειρά μέτρων και πολιτικών που υπηρετούν τους στόχους» της Λισαβόνας διαπίστωσε ο πρόεδρος της ΟΚΕ Χ. Πολυζωγόπουλος, ομολογώντας έτσι ότι βιομήχανοι και εργοδότες, μαζί με τις πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΚΕΔΚΕ βρίσκονται σε κοινή πορεία πλεύσης. Αποστολή μάλιστα της ΟΚΕ -όπως είπε - είναι η διαμόρφωση «μιας Εθνικής Κοινωνικής και Αναπτυξιακής Συμφωνίας». Ολοι μαζί λοιπόν κεφάλαιο και εργάτες να τα βρουν και να συμφωνήσουν. Να πώς αντιλαμβάνονται τα συμφέροντα των εργαζομένων στην ΟΚΕ, να ποια πολιτική προωθούν.