Κυριακή 15 Οχτώβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 39
ΔΙΕΘΝΗ
Γιουγκοσλαβική φάρσα...

Λέγεται ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο σαν φάρσα. Αυτό σκέφθηκα όταν είδα στην τηλεόραση αλαλάζοντα πλήθη Σέρβων, να καταλαμβάνουν και να καταστρέφουν δημόσια κτίρια όπως το Κοινοβούλιο και η ραδιοτηλεόραση. Θυμήθηκα το βομβαρδισμό του ρωσικού Κοινοβουλίου από τους πραιτοριανούς του τότε πραξικοπηματία Γιέλτσιν, του γνωστού από τότε με το παρατσούκλι «Μπόμπας», το 1993.

Θυμήθηκα τους μαζοποιημένους Αλβανούς όταν στις πρώτες μετακαθεστωτικές εκλογές κουνούσαν αμερικάνικα πλαστικά σημαιάκια κι εξέλεξαν το γνωστό μετέπειτα απατεώνα Σαλί Μπερίσα για να εισπράξουν ως συνέπεια των πράξεών τους την απάτη των «πυραμίδων» και την καθολική διάλυση και υποδούλωση της Αλβανίας. Θυμήθηκα ακόμη τους αλαλαγμούς του πλήθους στη Ρουμανία όταν συγκέντρωναν όλα τα υπαρκτά κι ανύπαρκτα αμαρτήματα στο ζεύγος Τσαουσέσκου. Το ίδιο και στην Τσεχοσλοβακία που η λεγόμενη «βελούδινη επανάσταση» κατέληξε στη διάλυση του κράτους σε δύο κομμάτια και στην υποταγή του στο ιμπεριαλιστικό άρμα.

Το ίδιο και στην Πολωνία που ο πρώην εργατοπατέρας Λεχ Βαλέσα έγινε Πρόεδρος του κράτους κι έστρωσε χαλί στον πιο αντιδραστικό εκπρόσωπο του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, στον Πάπα του κράτους του Βατικανού. Ολες αυτές οι λεγόμενες «επαναστάσεις» ονομάστηκαν «βελούδινες» για να τιμήσουν τον γεννήτορά τους, τη διεθνή αριστοκρατία του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου. Στην πραγματικότητα πρόκειται για «εξεγέρσεις» όπου οι τύπου Γιέλτσιν συμπαρέσυραν κι ένα στερημένο τμήμα του κόσμου που δεν άντεχε άλλο τις συνέπειες ενός σκληρού διεθνούς ανταγωνισμού.

Ταυτόχρονα, μεγάλο τμήμα του κρατικού μηχανισμού προσχωρούσε στους νέους δυνάστες της ΝΑΤΟκίνητης ολιγαρχίας επιβεβαιώνοντας το χαμαιλεοντισμό της γραφειοκρατίας. Θυμάμαι ότι σε όλες εκείνες τις εξεγέρσεις περίσσεψαν οι υποσχέσεις κι η προσδοκία μιας πλούσιας κι ελεύθερης ζωής. Σήμερα, μετά λίγα μόλις χρόνια και με την αμέριστη προστασία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης, η προσδοκία του πλούτου έγινε θανάσιμος βρόγχος στο λαιμό αυτών των κοινωνιών. Αντί μιας άνετης ζωής, πλήθος ανθρώπων είναι άστεγοι και ψάχνουν στα σκουπίδια μιας εκκολαπτόμενης νέας ολιγαρχίας, να βρουν τροφή. Η υποσχόμενη ελευθερία έγινε δικαίωμα να πουλούν οι άνθρωποι το σώμα, την τιμή και την αξιοπρέπειά τους στα σκλαβοπάζαρα και στα πορνεία. Ενα πρωτοφανές κύμα κοριτσιών εξακολουθεί να κατακλύζει τα κάθε λογής πορνεία στις καπιταλιστικές μητροπόλεις μέχρι και το τελευταίο χωριό ως φτηνά αντικείμενα σεξουαλικής ικανοποίησης. Το εμπόριο όπλων, πορνείας και ναρκωτικών έχει πάρει πρωτοφανή διάσταση με ασαφή το όριο μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας.

Σε αυτή την παγκοσμιοποιημένη κόλαση βλέπω με ανάμεικτα συναισθήματα το τμήμα εκείνο του σερβικού λαού που ανέχθηκε ή έδωσε την εξουσία στις μαριονέτες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Κατανοώ ότι δεν άντεξε μόνος να επαναλαμβάνει την περσινή του γενναιότητα απέναντι στις δολοφονικές επιδρομές του ΝΑΤΟ. Στη Σοβιετική Ενωση ο αρχηγός του κράτους, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, πρόδωσε και θυσίασε το λαό για να σωθεί ο ίδιος. Αντίθετα, στη Σερβία, ένα τμήμα του λαού θυσίασε τον ηγέτη του, Σλ. Μιλόσεβιτς, νομίζοντας ότι θα σωθεί από τα ιμπεριαλιστικά τροφεία. Στην πραγματικότητα θα σωθεί μια ολιγαρχία νέων χρυσοκάνθαρων και θα υποδουλωθεί ο λαός. Αυτή είναι η τραγική φάρσα για το υπόλοιπο της Γιουγκοσλαβίας. Η πορεία αυτή θα συμπαρασύρει στο χειρότερο του κακού την Αλβανία.

Οπως έχω γράψει προ πολλού χρόνου, η νίκη δυτικόφιλων δυνάμεων στη Γιουγκοσλαβία θα ωθήσει την ευρω-ατλαντική συμμαχία να επανεξετάσει την πολιτική της στην αλβανο-γιουγκοσλαβική διένεξη. Μετά τη δυτικόστροφη αλλαγή στο Βελιγράδι, ίσως άρχισε να χτυπά η νεκροκαμπάνα της Αλβανίας. Ισως πάλι συρθούν και οι δυο λαοί σε ανοιχτό τακτικό πόλεμο με απρόβλεπτες συνέπειες στα Βαλκάνια. Ας μην ξεχνιέται ότι η πτώση της γιουγκοσλαβικής αντίστασης είναι πτώση του τελευταίου προμαχώνα στη μεθοδευμένη περικύκλωση της Ρωσίας από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Τα καλοπληρωμένα αποσχιστικά κινήματα της δημοκρατίας του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου θα ενταθούν. Μια νέα δυσκολότερη εποχή έρχεται. Το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο γίνεται όρος ζωής του ανθρώπου.

Το κίνημα ειρήνης έχει πολλά να κάνει γι' αυτό. Τέλος, με τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία, επιβεβαιώθηκε ξανά η πολιτική των ηγετών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του Συνασπισμού. Οι άνθρωποι αυτοί καταλαβαίνουν μόνο τη θαλπωρή που τους προσφέρει η σιγουριά της ευρω-ατλαντικής προστασίας. Σε πείσμα τους, η ανάγκη πλατιάς συγκρότησης κοινωνικοπολιτικού μετώπου αλλαγής, βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, με την έτσι κι αλλιώς συνεχή στήριξη των... Λακεδαιμονίων.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ