Κυριακή 4 Γενάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΔΙΕΘΝΗ
ΤΟΥΡΚΙΑ
Στους σχεδιασμούς της «Ευρείας Μέσης Ανατολής»

Από πρόσφατες διαδηλώσεις στην Τουρκία ενάντια στην ισραηλινή βαρβαρότητα που στηρίζουν οι ιμπεριαλιστές στη Γάζα
Από πρόσφατες διαδηλώσεις στην Τουρκία ενάντια στην ισραηλινή βαρβαρότητα που στηρίζουν οι ιμπεριαλιστές στη Γάζα
Κουρδικό. Συνταγματικό Δικαστήριο. Επίθεση στη συνοικία Γκιουνκορέν της Ιστανμπούλ, τον περασμένο Ιούλη. Διαμεσολάβηση μεταξύ χωρών της περιοχής, όπως Πακιστάν - Αφγανιστάν. «Εργκένεγκον», αλλά και η ενταξιακή πορεία της χώρας προς την «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση»... Είναι μερικά από τα ζητήματα που στιγμάτισαν το 2008 την Τουρκία και πολλά από αυτά δείχνουν το νέο ρόλο που διεκδικεί στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για τη «Νέα Ευρεία Μέση Ανατολή».

Η Τουρκία εισέρχεται στη δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που τη βρίσκει εν μέσω των ενταξιακών της «μεταρρυθμίσεων». Οι μεταρρυθμίσεις στις οποίες προχωράει, στο πλαίσιο και των δεσμεύσεων προς την ΕΕ, η τουρκική κυβέρνηση, οδηγούν σε ραγδαίες ιδιωτικοποιήσεις και δραστικές περικοπές των κοινωνικών παροχών. Η πραγματική ανεργία ανέρχεται άνω του 25% του ενεργού πληθυσμού, ενώ οι απεργιακές κινητοποιήσεις, που σπάνια βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα. Η τουρκική αστυνομία μπορεί πλέον - μάλιστα με νόμο - να πυροβολεί στο «ψαχνό» τους διαδηλωτές, κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα καταστολής του κινήματος, και να χτυπά αλύπητα.

Ψευτοδιλήμματα και ευρωπαϊκά συγχαρητήρια

Ψευτοδιλήμματα όπως «στρατός» ή «μαντίλα», κοσμικό - στρατιωτικό κράτος ή θρησκευτικό κράτος με χρηματιστηριακή άνοδο, επικράτησαν τον περασμένο χρόνο στην Τουρκία, με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να αναζητούν απλά ποιοι είναι οι καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί πολιτικοί στην εφαρμογή των συμφερόντων τους. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) φαίνεται προς το παρόν να ανταποκρίνονται στις «προδιαγραφές» προωθώντας τόσο σκληρά οικονομικά μέτρα, ιδιωτικοποιήσεις και διάλυση του κοινωνικού κράτους και του ασφαλιστικού, αλλά και στο ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής, καθώς η Τουρκία εμφανίζεται τόσο ως διαμεσολαβητής, μεταξύ αντιμαχόμενων κρατών στην περιοχή, όσο και ως καλός σύμμαχος, σε περιπτώσεις όπως ο Καύκασος.

Χαρακτηριστική είναι η τελευταία έκθεση «προόδου» αναφορικά με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, στην οποία ναι μεν γίνονται κάποιες αναφορές στο Κυπριακό πρόβλημα, με την Αγκυρα να καλείται να εφαρμόσει το πρωτόκολλο τελωνειακής σύνδεσης και με την Κυπριακή Δημοκρατία, ανοίγοντας λιμάνια και αεροδρόμια στα πλοία της, συνεργαζόμενη παράλληλα στις προσπάθειες για λύση, που γίνονται μεταξύ του Κύπριου Προέδρου και του Τουρκοκύπριου ηγέτη. Παράλληλα δε λείπουν οι αναφορές που ζητούν επιτάχυνση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, σε συνδυασμό με κάποιους υπαινιγμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ωστόσο τα συγχαρητήρια είναι πολύ πιο ηχηρά. Συγκεκριμένα η Τουρκία δέχεται τις ευχαριστίες της ΕΕ για τη στάση που κράτησε στον πόλεμο του Καυκάσου αναγνωρίζοντας παράλληλα την πολύτιμη βοήθεια της Αγκυρας, που δύναται όπως φαίνεται να διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο μέλλον σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Αλλωστε ο ρόλος της Τουρκίας στα σχέδια για την ευρύτερη περιοχή των συνόρων της, αλλά και της Νέας «Ευρείας Μέσης Ανατολής» αποκαλύπτονται σαφώς και από τη διαμεσολάβηση που ξεκίνησε η Αγκυρα στις σχέσεις Ισραήλ - Συρίας, όπως και ο ρόλος που επιδιώκει να παίξει στις συγκρούσεις στη Γάζα.

Υπό τις παρούσες συνθήκες λοιπόν τόσο για την ΕΕ όσο και για τις ΗΠΑ, ο Ερντογάν είναι ο καλύτερος «εκπρόσωπος» των συμφερόντων τους, ενώ αποτελεί και το αγαπημένο παιδί των χρηματο-οικονομικών κύκλων. Δυνάμεις που στήριξαν απόλυτα το ΑΚΡ, τόσο για την εκλογή του Τούρκου Προέδρου, Αμπντουλάχ Γκιουλ, όσο και στο Συνταγματικό Δικαστήριο, αναφορικά με την προσφυγή εναντίον του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, που ζητούσε την αναστολή της λειτουργίας του και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων 71 κορυφαίων στελεχών του, μεταξύ των οποίων ο Πρόεδρος της χώρας Αμπντουλάχ Γκιουλ και ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την κατηγορία της «υπονόμευσης του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους». Η αθωωτική απόφαση για το ΑΚΡ, έγινε δεκτή από την ΕΕ ως μία μεγάλη νίκη των «τουρκικών μεταρρυθμίσεων», που αφομοιώνονται και από τους δικαστές, οι οποίοι συνειδητοποίησαν το «λάθος» του να βγει εκτός νόμου το «εκλεγμένο» στην κυβέρνηση ΑΚΡ. Η ΕΕ επιστράτευσε για την αθώωση του κυβερνώντος κόμματος εκβιασμούς, εκφοβισμούς και επιχειρήματα όπως το «κακό που θα έκανε η καταδίκη του ΑΚΡ από το δικαστήριο, παρασύροντας την Τουρκία σε ένα τέλμα πολιτικής αστάθειας και οικονομικής δυσπραγίας».

Μία αθωωτική απόφαση, που ανακοινώθηκε νωρίτερα, στη σκιά του αίματος της βομβιστικής επίθεσης στη συνοικία Γκιουνκορέν της Ιστανμπούλ, το καλοκαίρι του 2008, στοιχίζοντας τη ζωή σε 17 ανθρώπους και «ξέπλυνε» το ΑΚΡ, γεννώντας ερωτηματικά και για την επίθεση και τους σκοπούς που κλήθηκε να εξυπηρετήσει, το πώς χρησιμοποιήθηκε και ποιοι, τελικά, φέρουν την ευθύνη για το μακελειό της Ιστανμπούλ, που είδε την πολιτική ηγεσία του κράτους να προσέρχεται σύσσωμη στις κηδείες των παιδιών της και να χύνει κροκοδείλια δάκρυα, ζητώντας «ενότητα του τουρκικού λαού απέναντι στην τρομοκρατία», κερδίζοντας τις εντυπώσεις, με υποσχέσεις ότι θα «κάνει τα πάντα για την τιμωρία των ενόχων».

Μία επίθεση που, όπως συνηθίζεται στην Τουρκία, αποδόθηκε στο ΡΚΚ, ενισχύοντας το παλιό φόβητρο της «τρομοκρατίας», για να κρατήσει το λαό...

Σε άμεση σύνδεση με τα παραπάνω και η υπόθεση της υπερεθνικιστικής «Εργκένεγκον», που οδήγησε σε δεκάδες συλλήψεις, αλλά και προσπάθεια τρομοκράτησης, όσων μπορεί να μη συνδέονταν με την οργάνωση, αντιτίθονταν ωστόσο με οποιοδήποτε τρόπο στην κυβέρνηση.

Διπλωματικός ελιγμός μπορεί να χαρακτηριστούν και τα πρόσφατα εγκαίνια του κουρδικού τηλεοπτικού σταθμού, από τον Τούρκο πρωθυπουργό, καθώς η τουρκική κυβέρνηση μέχρι σήμερα αρνείται βασικά δικαιώματα στους Κούρδους, τους οποίους θεωρεί παρείσακτους και τους καταδιώκει σε κάθε ευκαιρία.

Ολα στην υπηρεσία εξαπάτησης του λαού

Αλλωστε, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (ΤΚΡ), τόσο αναφορικά με τις εκάστοτε επιθέσεις στην Τουρκία όσο και με την υπόθεση «Εργκένεγκον» και το Συνταγματικό Δικαστήριο κατά του ΑΚΡ, «η πολιτική των βομβιστικών επιθέσεων και της τρομοκρατίας είναι καθεστώς στην Τουρκία, καθώς αποπροσανατολίζει τη λαϊκή πάλη, ιδιαίτερα σε κρίσιμες ώρες, προσθέτοντας ότι τα γεγονότα θυμίζουν παλαιότερες εποχές». Για την «Εργκένεγκον» δε, επισημαίνεται από το ΚΚ Τουρκίας ότι η οργάνωση παρά το ότι υποτίθεται ότι «εξαρθρώθηκε», στελέχη της συνεχίζουν τη δράση τους, είτε ακόμα και με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και τα σχέδια των ΗΠΑ στη δημιουργία της νέας «Ευρείας Μέσης Ανατολής»... Η δικαστική απαλλαγή του ΑΚΡ ισχυροποίησε ακόμα περισσότερο το κυβερνών κόμμα, συμβάλλοντας στον αποπροσανατολισμό του λαού που επιχειρείται.


Αλεξάνδρα ΦΩΤΑΚΗ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ