Μιλούν στο «Ρ» καθηγητές και σπουδαστές για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά
«Κι όμως, οι ζημιές στο ΤΕΙ Αθήνας έπρεπε να είχαν αποκατασταθεί εδώ και ένα χρόνο». Ηταν η πρώτη ατάκα που ακούστηκε στις καινούριες αίθουσες διδασκαλίας του δεύτερου και τρίτου ορόφου της ΣΓΤΚΣ. «Το χειμώνα δεν μπορείς να σταθείς εδώ από το κρύο και μετά το Μάη δεν αντέχεται η αφόρητη ζέστη. Και υποτίθεται ότι είναι νέες αίθουσες. Ποιος φταίει για όλα αυτά τα προβλήματα; Η διοίκηση, το υπουργείο Παιδείας που αδιαφορεί, ο εργολάβος που δεν παρέδωσε το έργο, οι καθηγητές ή οι σπουδαστές; Η διοίκηση είπε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Είπε ψέματα; Την ξεγέλασαν ή τα συγκάλυψαν; Κάτι έπρεπε να είχε συμβεί» αναρωτιέται ο Κώστας Ρόθος, γλύπτης και καθηγητής στο ΤΕΙ.
Στους στενούς διαδρόμους του δεύτερου ορόφου και έξω από τις αίθουσες, όπου στοιβάζονται δύο τμήματα συγχρόνως, συναντήσαμε τον Νικήτα Χιωτίνη, αρχιτέκτονας και καθηγητής του τμήματος Διακοσμητικής, ο οποίος αναφερόμενος στο κτιριακό πρόβλημα των ΤΕΙ λέει: «Αυτό το έργο θα έπρεπε να τελειώσει σε τρεις μήνες το πολύ. Ο ίδιος ο πρόεδρος είχε διαβεβαιώσει τους πάντες ότι οι εργολάβοι θα είχαν παραδώσει τα κτίρια σε τρεις μήνες, το Σεπτέμβρη. Αυτό δεν έγινε, αν και θα μπορούσε».
Σε μια μικρή αίθουσα, γεμάτη υπολογιστές - που έπρεπε να βρίσκονται στις αίθουσες, αλλά βρίσκονται ακόμα στα κουτιά - συναντήσαμε το Μανώλη Βραχνή, προϊστάμενο του τμήματος Διακοσμητικής: «Πρόσφατα ο εργολάβος μας έθεσε πολλά προβλήματα. Στο διπλανό κτίριο λέει ότι ο χώρος που προσπάθησε να κάνει τις θεμελιώσεις, ενώ στην αρχή υπολόγιζαν ότι είναι 15 εκατοστά το πάχος, το βρήκε 45 εκατοστά ή ότι έσπασαν οι σωληνώσεις και τρέχουν νερά. Ομως το πιο σημαντικό από αυτά είναι η αναφορά στη στατική επάρκεια της κατασκευής του κτιρίου», τονίζει ο Μ. Βραχνής και συμπληρώνει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλοι οι καθηγητές: «Ενα πρόγραμμα με εξαντλητικά ωράρια ή με ώρες που ξεπερνάνε κάθε τι το φυσιολογικό. Είναι ανάγκη να σταματήσουμε να λειτουργούμε κάτω από αυτές τις συνθήκες».
Για τις τεράστιες ελλείψεις σε αίθουσες διδασκαλίας μίλησε άλλος ένας καθηγητής. «Δεν επαρκούν για τους χιλιάδες σπουδαστές. Προσπαθούν να λύσουν το κτιριακό με έναν τρόπο περίεργο. Καταργώντας ουσιαστικά το θεωρητικό μέρος κάποιων μαθημάτων, μια σειρά από σπουδαστές δεν προσέρχονται, με αποτέλεσμα να λύνουμε με έμμεσο τρόπο τις κτιριακές και άλλες ανάγκες», επισημαίνει. Και αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει η μαρτυρία της Ελένης Αλεξανδρή, καθηγήτριας Ξένων Γλωσσών, η οποία επισημαίνει ότι το μάθημά της «δε διδάσκεται σε συγκεκριμένο χώρο, με αποτέλεσμα να υπάρχει μικρή προσέλευση σπουδαστών».
Για ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί καθηγητές μίλησε ο Κώστας Γουδής, έκτακτος στο τμήμα Φωτογραφίας, ο οποίος είναι 11 χρόνια ωρομίσθιος. «Είναι κοινό μυστικό ότι οι ωρομίσθιοι καλύπτουν πάγιες ανάγκες, κανονικά όπως και οι υπόλοιποι. Ο μισθός είναι πολύ μικρότερος, ενώ η εργασία είναι η ίδια και περισσότερη καμιά φορά. Ολοι οι ωρομίσθιοι αισθάνονται την ανάγκη να δικαιωθούν κάποια στιγμή. Περνούν τα χρόνια, οι ανάγκες μεγαλώνουν. Υπάρχει πολύ άγχος και γίνεται μια καθημερινή υπέρβαση των προσωπικών σου ορίων για να αντέξεις και να παραμείνεις δημιουργικός μέσα στην τάξη».
Το εξοντωτικό πρόγραμμα της σχολής, οι κενές διδακτικές ώρες, αλλά και το μεγάλο κονδύλι που στοιχίζει η... δωρεάν παιδεία σε κάθε φοιτητή, ήταν τα θέματα για τα οποία μίλησε η Χριστίνα Κωνσταντινίδου: «Τα μαθήματα ξεκινούν στις 8.30 το πρωί και τελειώνουν στις 10 το βράδυ. Τα ποσά που δίνουμε για υλικά είναι υπέρογκα. Δύσκολα ένας σπουδαστής θα τα βγάλει πέρα, πολύ περισσότερο όταν πρέπει να πληρώσει και για ενοίκιο».
Στους υπεύθυνους αυτής της κατάστασης αναφέρθηκε ο Παναγιώτης Κοβάνης, σπουδαστής στα ΤΕΙ Αθήνας και μέλος της ΠΚΣ. «Κύριοι υπεύθυνοι είναι το υπουργείο Παιδείας, η κυβέρνηση και ο πρόεδρος των ΤΕΙ, ειδικά σχετικά με τον τρόπο που διαχειρίζονται κονδύλια. Η τακτική τους αποσκοπεί στο να βρεθεί διέξοδος στην ιδιωτική εκπαίδευση», είπε χαρακτηριστικά, για να προσθέσει ότι οι σπουδαστές πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους με συντονισμένους αγώνες.