Στην άγονη αντιπαράθεση κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ για το ποιος από τους δύο είχε προβλέψει το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και ποιος έχει τα κατάλληλα μέτρα να την αντιμετωπίσει αναφέρθηκε στη δευτερολογία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα τονίζοντας:

«Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μία διαπίστωση, που δε θα παρεξηγηθώ καθόλου αν θεωρηθεί κακία αυτό που θα πω και "κακιούλα", όπως το λέει ο πρόεδρος! Είναι κακία, αλλά θα την πω, δε γίνεται. Εδώ ακούσαμε ότι η κρίση είχε προβλεφτεί πολύ καιρό! Εγώ από όσο ξέρω η κρίση δεν προβλέπεται, μόλις ξεσπάσει τη βλέπεις. Γενικά, θεωρητικά μπορείς να την προβλέψεις. Κι εμείς το 2000 στα επίσημα ντοκουμέντα του Συνεδρίου γράψαμε ότι θα έχει κρίση η Ελλάδα. Το 2005 το ξαναγράψαμε. Γιατί το γράψαμε; Γιατί βλέπαμε τους παράγοντες εκείνους που διαμορφώνονται, που θα ξεσπάσει η κρίση. Ηταν αδύνατον να προβλέψουμε πότε ακριβώς θα ξεσπάσει. Και μάλιστα μέχρι πριν 20 μέρες, ένα μήνα, λέγαμε ότι δεν έχει έρθει ακόμα η κρίση, στοιχεία της κρίσης έχουν έρθει, δεν έχει ξεσπάσει ολόπλευρα. Αυτό δεν το λέω για να αθωωθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά γιατί η άγονη αντιπαράθεση "εγώ το είπα και δε με άκουσες" δεν έχει κανένα νόημα!

Εγώ σας λέω ότι η Νέα Δημοκρατία προέβλεπε την κρίση. Τα ίδια μέτρα θα έπαιρνε! Να ταΐσει τους επιχειρηματίες θα φρόντιζε! Τι άλλα μέτρα θα έπαιρνε δηλαδή; Αυτά που παίρνουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Αυτά παίρνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία. Ολοι τα ίδια μέτρα παίρνουν, παγκόσμια. Αποχρώσεις υπάρχουν, επιμέρους διαφορές υπάρχουν. Δεν πάει τώρα να συζητάμε αυτό το πράγμα, αν προέβλεψες ή αν δεν προέβλεψες. Δηλαδή, τι θα γινόταν με την πρόβλεψη; Γιατί στο κάτω - κάτω μπορείς να μιλάς για την επερχόμενη καπιταλιστική κρίση όταν είσαι αντικαπιταλιστής, να το πω έτσι. Και πάλι δε θα την προβλέψεις πότε θα ξεσπάσει. Ενα ζήτημα είναι αυτό.

Υπάρχουν δύο επιλογές αντιμετώπισης της κρίσης.

Η μία είναι αυτό που κάνει η κυβέρνηση και κάθε κόμμα που πολιτεύεται στα πλαίσια της ευρωενωσιακής αγοράς, της ευρωενωσιακής πολιτικής, ακόμα και αν κάνει κριτική στην Ευρωπαϊκή Ενωση: Να εξασφαλίσει, είτε μέσω των τραπεζών είτε άμεσα, τη μεγάλη πλειοψηφία των επιχειρήσεων ότι θα αντέξουν τον ανταγωνισμό από τις ομοειδείς τους επιχειρήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα μπορέσουν πάλι να βάλουν σε κυκλοφορία το κεφάλαιο, στην παραγωγή, να διατηρήσουν τα κέρδη, να μη χάσουν τα μερίδια αγοράς. Αυτή είναι η μία επιλογή.

Η άλλη επιλογή είναι αυτή που εμείς προτιμάμε, να θωρακιστεί το λαϊκό κίνημα, να μη χάσει και άλλα, διότι ήδη έχει χάσει πολλά και όχι μόνο αυτό. Η άμυνα σήμερα δεν αποτελεί καμία λύση. Πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση, να αξιοποιήσει την κρίση για να δημιουργήσει προβλήματα - εμείς το λέμε καθαρά - όχι μόνο σ' ένα κυβερνητικό κόμμα, αλλά σ' ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Αυτή είναι η άλλη επιλογή.

Εγώ θέλω να θυμίσω τι έχουν κάνει και τα δύο κόμματα, χτες το ΠΑΣΟΚ, σήμερα η Νέα Δημοκρατία, για να "ταΐσουν" απλόχερα τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, το μεγάλο κεφάλαιο. Εκαναν μείωση συντελεστών φορολογίας και φορολόγησης κερδών. Δεν έγινε αυτό και επί ΠΑΣΟΚ και επί Νέας Δημοκρατίας; Οι επενδυτικοί και οι αναπτυξιακοί νόμοι συνεχώς διεύρυναν τα κίνητρα και τις παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο. Δεν έγινε αυτό; Δε θα μπω γενικά στην απελευθέρωση της αγοράς - ψήφισαν το Μάαστριχτ και την κήρυξαν - στην απελευθέρωση των αγορών στις τηλεπικοινωνίες, στην ενέργεια, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με ό,τι αρνητικές συνέπειες υπήρχαν και στη λαϊκή κατανάλωση και στους εργαζόμενους των συγκεκριμένων κλάδων.

Προχώρησαν στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με την εποχικότητα, τη μερική απασχόληση, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τη συνολική προσαρμογή της αγοράς στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Προχώρησαν μάλιστα στην προσαρμογή της Παιδείας σ' αυτόν τον τομέα.

Εκανε η Νέα Δημοκρατία περισσότερα; Εγώ να δεχτώ ότι έκανε περισσότερα. Στην ίδια κατεύθυνση με το ΠΑΣΟΚ κινήθηκε. Επομένως, το θέμα είναι ότι "ταΐστηκε" το κεφάλαιο και ξαναθέλει χρήμα. Αυτή είναι η υπόθεση και από την πλευρά του δηλαδή καλά κάνει και θέλει.

Μ' αυτήν την ευκαιρία να ρωτήσω: Δηλαδή η «πράσινη» οικονομία, η «πράσινη» βιομηχανία τι διαφορά θα έχει; Πάλι δε θα είναι οι βιομήχανοι; Δε θα λέγεται Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, θα λέγεται Σύνδεσμος "Πράσινων" Ελλήνων Βιομηχάνων. Οταν λέω "πράσινων" δεν εννοώ του ΠΑΣΟΚ, εννοώ της "πράσινης" βιομηχανίας. Δεν κινδυνεύει αυτή η "πράσινη" βιομηχανία ή η "πράσινη" αγροτική οικονομία από την οικονομική κρίση; Είναι θωρακισμένη; Εγώ τώρα δε λέω πόσο θα βοηθήσει το περιβάλλον. Αυτοί που κάνουν επενδύσεις δε θα είναι οι ίδιοι που θα ηγηθούν και στην "πράσινη" οικονομία; Θα είναι άλλοι, θα είναι ο λαός, θα είναι η αγροτιά;

Εδώ υπάρχει ένα στοιχείο που έχει ένα ενδιαφέρον να το παρακολουθήσει κανείς. Σήμερα υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου που συγκρούονται μεταξύ τους στα θέματα των επιδοτήσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης. Υπάρχουν οι τράπεζες, αλλά και να φθάνουμε στο σημείο να διαχωρίζονται οι τράπεζες από το παραγωγικό και το εμπορικό κεφάλαιο, αυτό πάει πολύ. Δηλαδή η EUROBANK ανήκει δεν ξέρω πόσο τοις εκατό στον κύριο Λάτση. Ο κύριος Λάτσης μόνο σ' αυτήν την τράπεζα είναι; Δεν είναι στα διυλιστήρια, δεν έχει καράβια; Υπάρχει δηλαδή παραγωγικό κεφάλαιο που είναι αποκομμένο από το εμπορικό ή από το τραπεζικό; Τι συζητάμε;

Εν πάση περιπτώσει, καλό είναι να διαφωνούμε μεταξύ μας, αυτό είναι αντικειμενικό, αλλά δεν μπορεί να παραγνωρίζουμε την αντικειμενική πραγματικότητα, ανεξάρτητα από το τι λέω εγώ, τι λέει ο ένας, ο άλλος, το ένα ή το άλλο κόμμα.

Αρχίζει τώρα μία ιστορία: Θα πάει μέσω των τραπεζών η επιδότηση ή θα διαχυθεί μέσω των επιχειρηματιών; Να κάνουμε έτσι και ένα ταμείο των επιχειρηματιών για να έχει μέσα τους επιχειρηματίες. Απ' όποιο κανάλι και να πάνε, στο ίδιο στόμα, στις ίδιες κοιλιές, στα ίδια στομάχια θα πέσουν και τα ίδια στομάχια θα αδειάσουν. Επομένως, το ζήτημα είναι η στάση απέναντι στην κρίση. Βεβαίως, όταν δύο κόμματα έχουν την ίδια στρατηγική, είναι φυσικό να τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιο έχει το καλύτερο σχέδιο. Μπορεί κανείς να καταλάβει ποιο είναι το καλύτερο σχέδιο; Εμείς δυσκολευόμαστε να πούμε ποιος έχει το καλύτερο σχέδιο. Θα αναπτυχθεί και κλίμα συναίνεσης. Μην κοιτάτε που έχουμε προεκλογική περίοδο. Μόλις γίνουν οι εκλογές το κλίμα συναίνεσης θα προχωρήσει. Διότι θα μπει το κεφάλαιο, θα μπουν οι επιχειρηματίες, θα πουν "τέρμα. Τώρα τσακωθήκατε, αυτός είναι πρώτος, αυτός είναι δεύτερος, βρείτε τα". Και το κλίμα συναίνεσης θα προχωρήσει. Και το κλίμα συναίνεσης - που μπαίνουν μέσα οι εργαζόμενοι - είναι το μόνο που φοβόμαστε. Και αυτό το κλίμα όσο μπορούμε θα προσπαθήσουμε να το χαλάσουμε».