Και αυτή η βδομάδα έχει τρεις ενδιαφέρουσες ταινίες. Πρώτη έρχεται η ταινία του Πέρι Ογκντεν, «Το Κορίτσι ταξιδιώτης». Δε μιλάμε για κινηματογράφο, μιλάμε για την ίδια τη ζωή. Ρεαλισμός και αλήθεια στο απόλυτο. Ακολουθεί η ταινία του Τόμας Μακάρθι, «The Visitor». Εδώ τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Ανάμεσα στα άλλα ζητήματα που βάζει η ταινία, είναι και η μαρξιστική διαλεκτική σχέση θεωρίας και πράξης. Τρίτη, αλλά όχι αναγκαστικά και η τελευταία, έρχεται η ρώσικη ταινία του Νικολάι Λεμπέντεφ «Το Αστέρι». Η ταινία γυρίστηκε το 2002 και μιλάει για ένα αληθινό πολεμικό επεισόδιο που έγινε το 1944. Μιλάμε για δυο διαφορετικούς κόσμους. Και μόνον αυτό το γεγονός, σαν μελέτη των εξελίξεων δηλαδή, αξίζει να δει κανείς την ταινία.

Η συνέχεια, βέβαια, είναι η γνωστή! Επιφανειακές κατασκοπευτικές περιπέτειες («The International» του Τομ Τίκβερ), άρρωστα «ψυχολογικά» θρίλερ, διανθισμένα, δήθεν, με «κοινωνική κριτική» («Ασε το Κακό να Μπει», του Σουηδού Τόμας Αλφρεντσον), και χαζές διαστημικές ιστορίες (Καταδίωξη στο Βουνό των Μαγισσών», του Αντι Φίκμαν).

Και κλείνουμε με τα «δικά μας». Από τη μια, έχουμε την τηλεοπτική κωμωδία (τι φάμπρικα και αυτή, τελευταία!) του Βασίλη Μυριανθόπουλου, «Σούλα Ελα Ξανά», μια νεαρή γυναίκα «ξεδιαλύνει» ανάμεσα σε τέσσερις άντρες, που της έκαναν πρόταση γάμου, ποιον θα πάρει τελικά, και, από την άλλη, το άλλο άκρο, η υποτιθέμενης κουλτούρας, «Ο Αρσιβαρίστας & ο Αγγελος», της Ελένης Αλεξανδράκη, τόσο χαοτικά σκηνοθετημένη και τόσο κακοπαιγμένη που καταστρέφει τις όποιες καλές (αν υπάρχουν τέτοιες) προθέσεις.