Γιατί τα κοινοτικά κονδύλια εξυπηρετούν τις επιχειρήσεις | ΝΕΑ ΝΕΕ ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ | ΠΑΙΔΕΙΑ

ΠΑΙΔΕΙΑ

Γιατί τα κοινοτικά κονδύλια εξυπηρετούν τις επιχειρήσεις

Ενας απ' τους «μύθους» που καλλιεργείται είναι ότι τα κοινοτικά κονδύλια που διοχετεύονται στην εκπαίδευση είναι μεγάλα ποσά που συμβάλλουν στην ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Με λίγα λόγια, μας λένε ότι η ΕΕ προωθεί μια καλύτερη Παιδεία και μας στέλνει και χρήματα για τη βελτίωσή της. Η άποψη αυτή προβάλλεται απ' τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ας δούμε ποια είναι η αλήθεια:

Τα κονδύλια της ΕΕ για την Παιδεία διοχετεύονται μέσα από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης (KΠΣ) τα γνωστά ΕΠΕΑΕΚ και διαρκούν 7 χρόνια. Μέσα από τα προγράμματα αυτά υλοποιείται ένα σημαντικό μέρος των αναδιαρθρώσεων απ' την εκάστοτε κυβέρνηση. Προωθείται, δηλαδή, η πολιτική της ΕΕ για παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Παιδείας.

Οι στόχοι του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και διά βίου μάθηση» για την περίοδο 2007-2013 αποκαλύπτουν το περιεχόμενο των αλλαγών που επιδιώκονται με αυτά τα κονδύλια: Αλλαγές στο περιεχόμενο των αναλυτικών προγραμμάτων, στις μεθόδους διδασκαλίας, αποκέντρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, παρέμβαση των επιχειρήσεων στην εκπαίδευση κ.ά. Εάν πάμε πιο πίσω θα δούμε ότι τα προηγούμενα ΕΠΕΑΕΚ, μεταξύ άλλων, επιχορήγησαν την ίδρυση νέων τμημάτων σε Πανεπιστήμια - ΤΕΙ και μεταπτυχιακών προγραμμάτων, αμφίβολου επιστημονικού αντικειμένου, χρηματοδότησαν τη συγγραφή των απαράδεκτων νέων βιβλίων σε Δημοτικό και Γυμνάσιο, προωθώντας τις κυρίαρχες αξίες.

Οπως είναι φανερό και απ' την ίδια τη ζωή των μαθητών και των φοιτητών, τα ΚΠΣ έχουν το ρόλο της προώθησης και υλοποίησης των αναδιαρθρώσεων και καμία σχέση δεν έχουν με την επίλυση πάγιων αναγκών, ελλείψεων κλπ. Ακόμα και το ύψος της χρηματοδότησης, όμως, δεν είναι έτσι όπως παρουσιάζεται. Αρκεί μόνο να πούμε ότι την επταετία 2007-2013 το ποσό του ΕΠΕΑΚ είναι 1,4 δισ. ευρώ, όταν ο κουτσουρεμένος κρατικός προϋπολογισμός για την Παιδεία δίνει για ένα χρόνο 8 δισ. ευρώ.

Είναι ξεκάθαρο ότι τα ευρωπαϊκά προγράμματα είναι άμεσα ενταγμένα στα κοινοτικά κονδύλια. Στο σχολείο το κέρδος παρουσιάζεται ως κάτι φυσιολογικό και οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις το ίδιο. Η ιστορία ξαναγράφεται και προβάλλονται αντιεπιστημονικές θεωρίες. Την ίδια ώρα οι ασυνάρτητες γνώσεις υπονομεύουν την ενότητα και τον όποιο ενιαίο και κοινό χαρακτήρα των αναλυτικών προγραμμάτων της εκπαίδευσης, βάζοντας επιπλέον ταξικούς φραγμούς, με στόχο τα σχολεία πολλών ταχυτήτων. Με τα ευρωπαϊκά προγράμματα και κονδύλια προωθούνται αυτά.

Τέλος, στην Ανώτατη Εκπαίδευση η αξιοποίηση των ΕΠΕΑΕΚ προϋποθέτει ευθυγράμμιση των πανεπιστημιακών τμημάτων με τις επιταγές του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, τα προγράμματα αυτά είχαν πάντα ημερομηνία λήξης. Οταν τελείωναν, τελείωνε και η χρηματοδότηση σε τμήματα, βιβλιοθήκες, μεταπτυχιακά και ...ερχόταν η ώρα των διδάκτρων και των χορηγών... Αυτό που αποδεικνύεται και εδώ είναι ότι όταν χρησιμοποιούν τις λέξεις «ανάπτυξη» και «εκσυγχρονισμός» στην Παιδεία εννοούν την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή των επιχειρήσεων στην εκπαιδευτική διαδικασία.