Μια καταγραφή στα όσα συμβαίνουν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που εντάχθηκαν στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ενδεικτική για τις συνέπειες που βιώνουν οι λαοί τους μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση.

Την 1η Γενάρη του 2007 δόθηκε το πράσινο φως για την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στην ΕΕ, αφού προηγουμένως είχαν δεχθεί στο έδαφός τους νέες στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ, σημαίνοντας ακόμα πιο σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα για τους λαούς. Η ένταξή τους ωστόσο συνοδεύεται από μια σειρά μέτρων ασφαλείας τα οποία θα είναι δυνατό να εφαρμοστούν ακόμα και τρία χρόνια μετά την ένταξή τους, καθώς βρίσκονται υπό καθεστώς παρακολούθησης... Παρ' όλα αυτά, η ένταξή τους συνοδεύτηκε από σφοδρές δηλώσεις εναντίον του σοσιαλισμού, του τύπου άφησαν πίσω τους (...) τα κατάλοιπα των χρόνων της κομμουνιστικής δικτατορίας κ.ά.

Οι υπόλοιπες 8 χώρες - Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία, Τσεχία και Ουγγαρία - αφού προχώρησαν σε ιδιωτικοποιήσεις, εφάρμοσαν σκληρότατα προγράμματα σταθεροποίησης, κατάργησαν όλες τις μεγάλες εργατικές κατακτήσεις στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας - απαραίτητα για την ένταξή τους στην ΕΕ - εντάχθηκαν στη ...μεγάλη οικογένεια την 1η Μάη του 2004. Οι πολυεθνικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης εισέβαλαν στις χώρες αυτές και επιδόθηκαν σε μια άνευ προηγουμένου λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και ανελέητη εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Ο σφοδρός αντικομμουνισμός, το κυνήγι μαγισσών, η προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας, η ποινικοποίηση της δράσης κομμουνιστικών κομμάτων, αλλά και προοδευτικών ανθρώπων μαζί με τις σοβαρές επιπτώσεις στους οικονομικούς, κοινωνικούς και εργατικούς τομείς, με την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας κ.ά. είναι μόλις λίγα που μπορεί κανείς να αναφέρει.

Στις χώρες της Βαλτικής (Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία) τα Κομμουνιστικά Κόμματα έχουν κηρυχτεί παράνομα, όπως και η χρήση συμβόλων που θυμίζουν το σοσιαλισμό, αγωνιστές αντιφασίστες διώκονται και φυλακίζονται και, την ίδια στιγμή, συνεργάτες των ναζί δαφνοστεφανώνονται, άνθρωποι που έχουν καταγραφεί ως σχετιζόμενοι με ΚΚ αποκλείονται από την αγορά εργασίας και καταχωρούνται σε μαύρες λίστες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως στη Λιθουανία επιβάλλονται πρόστιμα σε όσους δημόσια χρησιμοποιούν το σφυροδρέπανο! Και γνωστές είναι εξάλλου και οι επιθέσεις σε βάρος της Ιστορίας με στόχαστρο τα αντιφασιστικά μνημεία στην Εσθονία, με παράδειγμα την καταστροφή μνημείου που είχε στηθεί προς τιμήν των 270.000 πεσόντων του Κόκκινου Στρατού και άλλων αντιφασιστών ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές.

Είναι μάλιστα αξιοσημείωτη η περίπτωση της Λετονίας, όπου παρουσιάζονται σημαντικές καταπατήσεις των δημοκρατικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, καθώς σημειώνονται διακρίσεις σε βάρος μεγάλης μερίδας του πληθυσμού - το 1/4 - όπου οι αρχές δεν έχουν δώσει πολιτικά δικαιώματα και τους χαρακτηρίζουν μη πολίτες. Στην ίδια χώρα υπάρχει μια καταστροφική μείωση του βιοτικού επιπέδου του 90% του πληθυσμού, με το μέσο μισθό και σύνταξη να παραμένουν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας...

Στην Ουγγαρία διώκεται το κόκκινο αστέρι και πρόσφατα ασκήθηκε δίωξη στο Προεδρείο του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος, ενώ στην Τσεχία έχουν ήδη απαγορεύσει τη δράση της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας (ΚΕΝ) επειδή υπερασπίζεται την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και το σοσιαλισμό.

Στην Πολωνία, που μαζί με την Τσεχία έχουν δώσει εξετάσεις για το πόσο φιλο-ΝΑΤΟικοί και φιλοαμερικανοί είναι - αποδεχόμενοι την εγκατάσταση στα εδάφη τους της λεγόμενης αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ - επικρατεί έντονος αντικομμουνισμός και εξαπλώνεται και επεκτείνεται η τάση για κυνήγι μαγισσών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μετά την απαγόρευση που επιβλήθηκε σε κομμουνιστές να κατέχουν θέσεις στο δημόσιο τομέα, η κυβέρνηση επιχειρεί να μειώσει τις συντάξεις των πρώην στελεχών του κομμουνιστικού κόμματος και του προσωπικού της υπηρεσίας ασφαλείας της χώρας... Η ...δημοκρατική ΕΕ ξεδιπλώνει όλο το αντιδραστικό οπλοστάσιό της, όπου ο αντικομμουνισμός, το κυνήγι μαγισσών και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας πάνε χέρι - χέρι με την επίθεση του κεφαλαίου στα εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων και των λαών.

Ο ρόλος που έπαιξαν οι ιμπεριαλιστικές χώρες της ΕΟΚ και τώρα ΕΕ στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ), στο πρώτο εργατολαϊκό κράτος στην ιστορία της ανθρωπότητας, στη διάλυσή της και των άλλων σοσιαλιστικών κρατών είναι καταγεγραμμένος και αδιαμφισβήτητος. Σήμερα αυτή η επίθεση του ιμπεριαλισμού για την κατάκτηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτών των χωρών κλιμακώνεται με την προώθηση του λεγόμενου Σχεδίου Ανατολικής Συνεργασίας.

Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής της Πράγας στις αρχές του Μάη, που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Ενωση και η σημερινή προεδρεύουσα Τσεχία με έξι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες - Ουκρανία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία, Μολδαβία και Λευκορωσία - για την προώθηση του «Σχεδίου Ανατολικής Συνεργασίας», στην ουσία αποσκοπεί στην ανεύρεση νέων αγορών και κύκλων επιρροής σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Χαρακτηριστικές εξάλλου είναι και οι δηλώσεις του παραιτηθέντος Τσέχου πρωθυπουργού, Μίρεκ Τοπολάνεκ, ο οποίος υποστήριξε πως όπως οι δυτικές ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν σημαντική τη διατλαντική συνεργασία τους με τις ΗΠΑ και την προσπάθεια για την Ενωση για τη Μεσόγειο, έτσι θεωρούμε πως η προσέγγιση με τις έξι αυτές χώρες στην Ανατολή είναι φυσική διάσταση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.

Ωστόσο, αρκετές ήταν οι ...απουσίες αρχηγών κρατών στη συγκεκριμένη Σύνοδο. Από τις έξι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, οι Πρόεδροι της Λευκορωσίας και της Μολδαβίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο και Βλαντιμίρ Βορόνιν αντίστοιχα, αποφάσισαν να μην πάρουν μέρος στη Σύνοδο, υποβαθμίζοντας την αντιπροσωπεία τους με άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Επιπλέον η Ουκρανή πρωθυπουργός, Γ. Τιμοσένκο, ακύρωσε την τελευταία στιγμή τη συμμετοχή της λόγω πολύνεκρης έκρηξης που σημειώθηκε στη γενέτειρά της στο Ντνιπροπετρόφσκ.

Απουσίες ωστόσο υπήρξαν και από την ...οικογένεια των 27 χωρών - μελών της ΕΕ, που για δικούς τους λόγους ούτε ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Ν. Σαρκοζί, ούτε οι πρωθυπουργοί της Μεγάλης Βρετανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, Γκ. Μπράουν, Χ. Λ. Θαπατέρο και Σ. Μπερλουσκόνι αντίστοιχα, ούτε ο καγκελάριος της Αυστρίας Βέρνερ Φάιμαν παρέστησαν στη Σύνοδο, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του αντιπροέδρου της υπό παραίτησης κυβέρνησης της Τσεχίας και υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Αλεξάντρ Βόντρα, ο οποίος έκανε λόγο για επίδειξη ανευθυνότητας.

Τα λεγόμενα περί σχεδίου εγκαθίδρυσης στενότερων πολιτικών και οικονομικών δεσμών με τις χώρες αυτές αποτελούν ουσιαστικά μια οργανωμένη προσπάθεια να επεκταθούν τα μονοπώλια της ΕΕ στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Κασπίας, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παραπέρα συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, δηλαδή για την προώθηση του σχεδίου κατασκευής του πετρελαιαγωγού φυσικού αερίου Nabucco που προωθούν ΕΕ - ΗΠΑ.

Μάλιστα, για την παραπέρα δέσμευση των χωρών αυτών, το ευρωπαϊκό «Σχέδιο Ανατολικής Συνεργασίας» προβλέπει και οικονομική εξαγορά, διαθέτοντας περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ την περίοδο 2010-2013 για την προώθηση - όπως υποστηρίζει - δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, οικονομικής ενσωμάτωσης και προγραμμάτων ενεργειακής ασφάλειας.

Ολες αυτές οι ενέργειες φυσικά ενοχλούν τη Ρωσία, που βλέπει να απειλούνται τα οικονομικά της συμφέροντα, ενώ εκφράζει παράλληλα το φόβο ότι η ΕΕ επιχειρεί να οικοδομήσει βάση επιρροής στα ρωσικά σύνορα, φόβους που έσπευσε να καθησυχάσει ο επικεφαλής ΚΕΠΠΑ Χαβιέρ Σολάνα, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει τίποτε εναντίον της Ρωσίας (...) με την οποία έχουμε επίσης ένα συνεταιρισμό...

Μπορεί οι διάφοροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι να έσπευσαν να δηλώσουν πως με το «Σχέδιο Ανατολικής Συνεργασίας» δεν παρέχεται ενταξιακή προοπτική στις έξι χώρες που βρίσκονται στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ, ωστόσο το σίγουρο είναι πως θα υπάρξει μια ευρω-επιδρομή στην περιοχή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς των χωρών. Αλλωστε, η εμπειρία των άλλων πρώην σοσιαλιστικών λαών μιλάει από μόνη της.