Ταχεία «εξυγίανση» του ΟΣΕ, με απύλυση σχεδόν του μισού προσωπικού, είσοδο ιδιωτών στις κερδοφόρες δραστηριότητες και «τσουχτερές» αυξήσεις στα εισιτήρια, προβλέπει το κυβερνητικό σχέδιο που ενέκρινε πρόσφατα η Κυβερνητική Επιτροπή. Επί της ουσίας, αυτό που μεθοδεύει η κυβέρνηση, είναι η εξασφάλιση «ζεστού» δημόσιου χρήματος για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, η μετατροπή των σιδηροδρομικών μεταφορών σε πανάκριβο εμπόρευμα και η «συμπίεση» του ...εργατικού κόστους και με τις απολύσεις και με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Ολα αυτά βέβαια, υπηρετούν την πολιτική «απελευθέρωσης» των σιδηροδρομικών μεταφορών από το 2011, η οποία χαράχτηκε στις Βρυξέλλες και οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ανέλαβαν να την εφαρμόσουν στην Ελλάδα.

Για να δικαιολογήσει την ευρωενωσιακή πολιτική η κυβέρνηση προβάλλει τα ελλείμματα του ΟΣΕ και ισχυρίζεται ότι το σχέδιό της αποσκοπεί στην «εξυγίανση» των ζημιογόνων ελληνικών σιδηροδρόμων. Δεν εξηγεί η κυβέρνηση γιατί οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και ο ελληνικός λαός θα πρέπει να πληρώσουν για τα ελλείμματα που η ίδια και οι προκάτοχοί της προκάλεσαν στον Οργανισμό, με την πολιτική που εφάρμοσαν.

Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης περί «εκσυγχρονισμού» του ΟΣΕ δεν μπορούν να πείσουν τους εργαζόμενους. Αλλωστε και οι ίδιοι και ο ελληνικός λαός συνολικά, έχει συσσωρευμένη πείρα από ουκ ολίγες «εξυγιάνσεις» σε ΟΤΕ, «Ολυμπιακή», ναυπηγεία κλπ.

Εφτασε, λοιπόν, η ώρα της κρίσης και οι εργαζόμενοι και ο ελληνικός λαός έχουν την ευκαιρία να τιμωρήσουν με την ψήφο τους στις ευρωεκλογές τα κόμματα που ευθύνονται και για την πολιτική που εφάρμοσαν, αλλά και για όσα μεγάλα ψέματα τους αράδιασαν για τον «παράδεισο» της ΕΕ και της ΟΝΕ. Φυσικά δεν αρκεί μόνο η τιμωρία των «ενόχων». Χρειάζεται ταυτόχρονα η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ και στις ευρωεκλογές, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή αντεπίθεση, για τη φιλολαϊκή προοπτική.