Οι αντεργατικές αποφάσεις των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ, οι συνέπειες που αυτές θα έχουν στις συνθήκες δουλειάς και ζωής των λαϊκών στρωμάτων και κυρίως τα άμεσα καθήκοντα που προκύπτουν για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, προκειμένου να πάρουν άμεση, αποφασιστική και αποτελεσματική απάντηση οι αντιδραστικοί σχεδιασμοί, βρέθηκαν στο επίκεντρο της χτεσινής μαζικής συνδικαλιστικής σύσκεψης που διοργάνωσε η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Κεντρικό σύνθημα της δράσης που θα ξεδιπλώσει τις επόμενες μέρες το ΠΑΜΕ είναι «συναγερμός - ξεσηκωμός». Οι πρωτοβουλίες έχουν στόχο την ενημέρωση και την οργάνωση της αντίστασης στους τόπους δουλειάς, την προετοιμασία της εργατικής τάξης συνολικά, αλλά και κατά κλάδο και τόπο δουλειάς. Επιτακτική είναι η ανάγκη να μη χαθεί ούτε ώρα, με δεδομένο και το γεγονός ότι οι αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ αναμένεται να οριστικοποιηθούν σήμερα και αύριο στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες.

Πέρα από την κεντρική εισήγηση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, την οποία παρουσίασε στη σύσκεψη ο Γιώργος Πέρρος, οι θεματικές παρεμβάσεις άλλων συνδικαλιστών και εργαζομένων, καθώς και η πλούσια συζήτηση που ακολούθησε, ανέδειξαν τα βασικά σημεία και το περιεχόμενο των αντεργατικών αποφάσεων της ΕΕ. Αναδείχτηκαν ακόμα οι δυσκολίες και οι δυνατότητες που υπάρχουν για την καλύτερη οργάνωση της πάλης και βέβαια η αποφασιστικότητα των ταξικών δυνάμεων να βάλουν από σήμερα κιόλας στη ζωή και στη δράση τα όσα καταλήχτηκαν στη χτεσινή σύσκεψη.

Από τα βασικά χαρακτηριστικά της σύσκεψης ήταν η πρωτόγνωρη μαζικότητα, η σημαντική παρουσία και συμμετοχή στη συζήτηση μεταναστών εργαζομένων. Μάλιστα, η αστυνομία προσπάθησε να τρομοκρατήσει κάποιους από τους μετανάστες λίγο πριν φτάσουν στο χώρο της σύσκεψης, διενεργώντας ελέγχους. Η αθλιότητα σταμάτησε ύστερα από δυναμική παρέμβαση του ΠΑΜΕ. Λίγη ώρα αργότερα, αστυνομικοί εμφανίστηκαν στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και ζητούσαν πληροφορίες για τη σύσκεψη, για να φύγουν άρον άρον μετά την άμεση παρέμβαση στελεχών του ΠΑΜΕ.

Παρουσιάζοντας την εισήγηση της χτεσινής δουλειάς, ο Γιώργος Πέρρος σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Η νέα επίθεση της ΕΕ, των κομμάτων της, του κεφαλαίου είναι ακόμη πιο επικίνδυνη και έχει νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά μετά τις ευρωεκλογές. Πρόκειται για μέτρα αλληλοσυμπληρούμενα, για συνδυασμό μέτρων. Θέλουν να εξασφαλίσουν το κεντρικό ζήτημα, που είναι η ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του κεφαλαίου και κατά τη διάρκεια της κρίσης, αλλά και στη φάση της ανάκαμψης. Θέλουν το πεδίο καθαρό. Στοχεύουν στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, στο χτύπημα συνολικά των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Στοχεύουν στο χτύπημα της οργάνωσης στους κλάδους, στους τόπους δουλειάς, στο χτύπημα του ταξικού εργατικού κινήματος».

Ο συνδικαλιστής έκανε ένα σύντομο απολογισμό της πλούσιας δράσης που ανέπτυξε το ΠΑΜΕ όλο το προηγούμενο διάστημα, καταγράφοντας νίκες και αποσπώντας κατακτήσεις σε κρίσιμα μέτωπα, όπως αυτό των απολύσεων, των Συλλογικών Συμβάσεων, της αναμέτρησης με την εργοδοτική τρομοκρατία. Παρουσιάζοντας αναλυτικά τα νέα μέτρα της ΕΕ, σημείωσε ότι αυτά στοχεύουν:

• Στην ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και στην προσαρμογή της εκπαίδευσης σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας.
• Στην απρόσκοπτη διακίνηση των εργαζομένων στην αγορά της ΕΕ, με αφαίρεση των δικαιωμάτων τους.
• Στην ενίσχυση νέων τομέων της καπιταλιστικής οικονομίας όπως "πράσινη οικονομία", "κοινωνική οικονομία".
• Στην καλλιέργεια της ταξικής συνεργασίας, της συναίνεσης, του συμβιβασμού, της υποταγής.
• Στην ενίσχυση του ευρώ με τη συγκράτηση του δημόσιου ελλείμματος.
• Στη συνέχιση των αναδιαρθρώσεων σε Υγεία - Πρόνοια, Ασφάλιση.

«Αυτές οι στοχεύσεις - τόνισε ο Γ. Πέρρος - εμφανίζονται σαν προσπάθεια να απαλύνουν τον πόνο των ανέργων και ότι επιχειρούν να αντιμετωπίσουν τις αρνητικές συνέπειες της κρίσης. Οι ανατροπές στην Ασφάλιση, στην Υγεία παρουσιάζονται σαν εκσυγχρονισμός του ευρωπαϊκού συστήματος κοινωνικής προστασίας. Η ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα της εργατικής τάξης εμφανίζεται σαν προστασία και κατοχύρωση από την ΕΕ του δικαιώματος στη δουλειά.

Με βάση τα παραπάνω, η ΕΕ αποφάσισε μέτρα που η αντιμετώπισή τους και η πάλη του εργατικού κινήματος δεν μπορεί να έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αν περιορίζονται σε αποσπασματικές ενέργειες. Δεν πρέπει εμείς να κομματιάζουμε τα μέτρα. Να βοηθούμε τους εργαζόμενους να έχουν μπροστά τους ολόκληρο το σχέδιο του κεφαλαίου, για να μπορούν συνολικά να κρίνουν».

Σε άλλο σημείο της εισηγητικής ομιλίας, ο Γ. Πέρρος ανέφερε:

«Το σύνολο των προαναφερόμενων μέτρων οδηγεί στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, κατάργηση του 8ωρου, του σταθερού και ημερήσιου χρόνου εργασίας, μεγαλύτερη φθορά της εργατικής δύναμης και της υγείας του εργαζόμενου, μείωση του πραγματικού εργατικού εισοδήματος, επιδείνωση της κατάστασης των ασφαλιστικών ταμείων, χτύπημα του εργατικού κινήματος με τη βαθύτερη ενσωμάτωσή του στη διαχείριση της κρίσης, αλλά και της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Η ΕΕ επιταχύνει το βηματισμό της για τη μεγαλύτερη καταλήστευση της εργατικής δύναμης, την ολοκληρωμένη υποταγή της εργασίας στο κεφάλαιο, με στόχο τη συγκράτηση της τάσης πτώσης του ποσοστού κέρδους. Αξιοποιεί την εκδήλωση της κρίσης για να κλιμακώσει την επίθεσή της στην εργατική τάξη. Για πρώτη φορά μάλιστα φέρνουν το ζήτημα η εργατική τάξη να πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές σε όλη της τη ζωή.

Είναι φανερό ότι τα μέτρα που αποφασίστηκαν δεν είναι καινούργια, ούτε ξαφνικά έπεσαν από τον ουρανό. Φέρνουν τη σφραγίδα της στρατηγικής της Λισαβόνας, οι κατευθύνσεις της οποίας διαπερνούν κάθε απόφαση της ΕΕ και στοχεύουν να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργατών, των εργατριών. Οπου οι εργαζόμενοι υπέκυψαν, τελικά έχασαν πολλά περισσότερα από τους εργαζόμενους που αντιστάθηκαν, και τα παραδείγματα είναι πολλά. Ακόμα και εκεί που το κίνημα, για διάφορους λόγους, δεν μπορεί να σταματήσει αντεργατικές ρυθμίσεις. Ακόμα και όταν ο εργαζόμενος αναγκάζεται να υποκύψει στους εκβιασμούς και τις πιέσεις, στη συνείδησή του δεν πρέπει να νομιμοποιήσει τέτοιου είδους μέτρα».

Σε ό,τι αφορά τη στάση των κομμάτων απέναντι στις αντιδραστικές εξελίξεις, ο Γ. Πέρρος ανέφερε ότι «ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι οι καλύτεροι διαχειριστές και υλοποιούν πλήρως τις πολιτικές του κεφαλαίου, της ΕΕ. Προετοίμασαν το έδαφος με τη νομοθεσία που διαμόρφωσαν τα προηγούμενα χρόνια, με την αποφασιστική συμβολή και στήριξη των συνδικαλιστικών τους δυνάμεων, των δυνάμεων της ευρωυποταγής σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Παρουσιάζοντας τους άξονες της δράσης για το επόμενο διάστημα, ο συνδικαλιστής τόνισε ότι το βάρος των ταξικών δυνάμεων πρέπει να πέσει στα εξής σημεία:

Στην πλατιά διαφώτιση με τα υλικά μας, με συγκεντρώσεις σε χώρους δουλειάς, στους κλάδους, στις εργατικές συνοικίες. Στόχος είναι να δυναμώσει η λογική της οργάνωσης, η αντίληψη του οργανωμένου αγώνα.

Στη μαζική αντίσταση, στις απολύσεις, στην προστασία των ανέργων, στη μη εφαρμογή των ΣΣΕ, στη μη πληρωμή δεδουλευμένων, στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Να ανεβάσουμε το κλίμα αγώνα και αντίστασης. Να θέσουμε σε όλα τα σωματεία και το αίτημα της κατάργησης του νόμου του ΠΑΣΟΚ (του '98) που προβλέπει μείωση των ημερών εργασίας.

Να προβάλλουμε επιθετικά το αίτημα για μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους. Ειδική δουλειά στους συμβασιούχους σε ΔΕΚΟ, Δημόσιο, παντού. Να πρωτοστατήσουμε στην οργάνωση του αγώνα όπου απολύονται συμβασιούχοι.

Να ανοίξουμε ξανά τη δουλειά ενάντια στην προσπάθεια κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας (Μαρούσι, Λαμία κλπ.). Προετοιμάζονται για γενικευμένη κατάργηση. Να προσανατολιστούμε στις μεγάλες εμπορικές μονάδες (σούπερ μάρκετ - πολυκαταστήματα). Να υπάρξει συντονισμός των δυνάμεών μας στον κλάδο και στις συνοικίες. Συντονισμός και κοινή δράση μαζί με τους ΕΒΕ, αυτοαπασχολούμενους.

Κεντρικά μέτωπα αποτελούν ακόμα η ανεργία, οι μετανάστες, οι ιδιωτικοποιήσεις, η πάλη για την κατάργηση της μαθητείας και φυσικά το μέτωπο της Υγείας - Πρόνοιας.

Σχετικά με τα στοιχεία που πρέπει να διαπερνούν τη δράση των ταξικών δυνάμεων, ο Γ. Πέρρος κατέληξε ανάμεσα σε άλλα στα εξής:

• Η δράση μας δεν μπορεί να έχει μόνο το χαρακτήρα των εξορμήσεων. Εχει αποδειχτεί ότι αξιοποιώντας μόνο τις περιοδείες δεν αποκτάμε δεσμούς ισχυρούς, ικανούς να κινητοποιήσουν. Πρέπει να ανέβει το αίσθημα της ευθύνης των στελεχών των σωματείων, των ομοσπονδιών, των αγωνιστικών συνδυασμών και ψηφοδελτίων.
• Αμεσα με ευθύνη των Συνδικάτων, των αγωνιστικών συνδυασμών και ψηφοδελτίων ξεκινάμε στους τόπους δουλειάς. Κύριο μέλημά μας να είναι η οργάνωση. Και εδώ πρέπει να βάλουμε στόχους. Αν τα σωματεία, οι ομοσπονδίες, οι γραμματείες των κλάδων του ΠΑΜΕ δεν αποκτήσουν ποδάρια στους χώρους δουλειάς, δεν μπορούν να απαντήσουν στην οργανωμένη σκληρή επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι.
• Υπάρχουν όμιλοι, μεγάλες μονάδες που παίζουν σημαντικό ρόλο και είμαστε απ' έξω. Βάζουμε στόχους για δημιουργία επιτροπών αγώνα, πυρήνων στους χώρους. Η δημιουργία επιτροπής αγώνα δεν είναι περιοδεία. Εχει δυσκολίες. Ομως υπάρχουν προϋποθέσεις αρκετές που μας επιτρέπουν να βάλουμε στη δράση, στη μάχη εργάτες, εργάτριες. Ξεχωρίζουμε πρωτοπόρους εργάτες και συζητάμε μαζί τους, τους χρεώνουμε ευθύνη. Σε κάθε επιχείρηση ανοίγουμε προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και οργανώνουμε την παρέμβασή μας. Τη δράση για διεκδίκηση. Συγκρουόμαστε με την εργοδοσία.
• Το άνοιγμα και η οργάνωση της δουλειάς να συνεχιστεί στους χώρους εργασίας, στους κλάδους, αλλά και στις συνοικίες. Στη συνοικία με φορέα το ΠΑΜΕ, τα συνδικάτα και τη συμμετοχή των συντονιστικών επιτροπών που έχουμε δημιουργήσει προχωράμε με πλατύ άνοιγμα που θα καταλήγει σε συσκέψεις, συγκεντρώσεις, παραστάσεις. Ιδιαίτερα τώρα το καλοκαίρι στις συνοικίες μαζεύεται πολύς κόσμος στις πλατείες, σε πάρκα, στις γειτονιές.

«Να προχωρήσουμε για τα παραπάνω με αισιοδοξία, αποφασιστικότητα, μαχητικότητα έχοντας υπόψη μας ότι ο αγώνας θα είναι σκληρός και χρειάζεται να πάρουμε δραστικά μέτρα», κατέληξε ο συνδικαλιστής.