Μία δυνατή καλοκαιρινή βροχή λίγων λεπτών το περασμένο Σάββατο δημιούργησε τόσα προβλήματα στη Θεσσαλονίκη, ώστε να χρειαστούν ολόκληρες ώρες για να επανέλθει η πόλη στους φυσιολογικούς της ρυθμούς. Είναι η δεύτερη φορά, μέσα σε μία βδομάδα, που η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στο έλεος των πλημμύρων εξαιτίας της ανυπαρξίας στοιχειώδους αντιπλημμυρικής προστασίας. Ανθρωποι κινδύνευσαν, οδηγοί αυτοκινήτων εγκλωβίστηκαν, δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια, σπίτια πλημμύρισαν...

Το περασμένο Σάββατο, 15 Αυγούστου, η καλοκαιρινή μπόρα ξεκίνησε στις 5 και μισή το απόγευμα και κράτησε όχι περισσότερο από δέκα με δεκαπέντε λεπτά. Μετά από αυτή τη βροχή η Πυροσβεστική Υπηρεσία δέχτηκε 71 κλήσεις για παροχή βοήθειας και αποκατέστησε τα προβλήματα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της 16ης Αυγούστου, με 10 οχήματα και 20 πυροσβέστες. Οι 58 από αυτές ήταν για αντλήσεις υδάτων, οι 9 για κοπή δέντρων, 3 για απεγκλωβισμούς ΙΧ και μία για καταστροφή αντικειμένου σε σπίτι. Σε ό,τι αφορά στην κυκλοφορία, προβλήματα δημιουργήθηκαν στην Περιφερειακή Οδό, με δίωρη εκτροπή της κυκλοφορίας από την Τροχαία, σε σημείο μεταξύ των εξόδων Μακρυγιάννη και Ωραιοκάστρου, όπου φερτά υλικά εμπόδιζαν την ομαλή κίνηση των οχημάτων.

Υπενθυμίζεται ότι σε ανακοίνωσή της η ΚΟΘ του ΚΚΕ λίγες μέρες πριν, με αφορμή την προηγούμενη βροχόπτωση, τόνιζε: «Τα πλημμυρικά φαινόμενα είναι το φυσικό επακόλουθο μιας πολιτικής που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους. Είναι η πολιτική που με θρησκευτική ευλάβεια ακολουθούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ σήμερα, όσο και του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα, η οποία αφήνει στο περιθώριο οποιαδήποτε ενέργεια για την αντιπλημμυρική θωράκιση».

«Για το ΚΚΕ, το θέμα της αντιπλημμυρικής προστασίας είναι πρόβλημα βαθιά πολιτικό, όπως και κάθε θέμα που αφορά στην ποιότητα ζωής και στις ανάγκες των εργαζομένων. Γι' αυτό και δε σταματά να το αναδεικνύει, να κάνει προτάσεις για την αντιπλημμυρική θωράκιση και να παλεύει για την υλοποίησή τους. Πρέπει, όμως, ο λαός παλεύοντας για το συγκεκριμένο πρόβλημα να συνδέει αυτή την πάλη με τον αγώνα για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής που θα αντιμετωπίσει οριστικά το πρόβλημα. Η λύση του οποίου απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό στη χρήση γης και στην οικονομία γενικότερα και την πάλη για λαϊκή εξουσία. Απαιτεί ο ίδιος να σαρώσει τη λαίλαπα του δικομματισμού που τον κρατάει όμηρο και των πλημμυρών».