Μία σπίθα μπορεί να φέρει την καταστροφή. Αυτό ακριβώς ισχύει για την περιοχή του Θριάσιου Πεδίου. Εκεί όπου υπάρχει ένα επικίνδυνο μείγμα με διυλιστήρια, τσιμεντάδικα, χαλυβουργίες, διαλυτήρια πλοίων, ναυπηγεία, πολεμικό υλικό. Και όλα αυτά βρίσκονται δίπλα σε σπίτια. Και δεν είναι λίγες φορές που η σπίθα κινδύνεψε να φέρει την καταστροφή.

Πρόπερσι ήταν τα Δερβενοχώρια, πέρσι ο Ασπρόπυργος, φέτος η Μαγούλα. Οι τρεις πυρκαγιές, που ήταν ιδιαίτερα μεγάλες και άλλες αναμέτρητες μικρότερες, ανέδειξαν τις σοβαρές ελλείψεις που υπάρχουν σε θέματα πυρασφάλειας και πρόληψης βιομηχανικού ατυχήματος. Πόσο μάλιστα όταν στον Ασπρόπυργο, η Βιομηχανική Ζώνη της Νέας Ζωής είναι στην ουσία εκτός σχεδίου, με τα σπίτια και τις αποθήκες εταιρειών να βρίσκονται δίπλα - δίπλα.

Στο Θριάσιο Πεδίο συνυπάρχουν εταιρείες που ασχολούνται με πετρέλαια (ΕΛΠΕ - ΠΕΤΡΟΛΑ), υγραέριο (ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ), πολεμικό υλικό (ΠΥΡΚΑΛ), τσιμέντα (ΤΙΤΑΝ), η «ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ» κλπ. με μεγάλες πόλεις όπως η Ελευσίνα και ο Ασπρόπυργος. Ετσι πολύ εύκολα μπορούν να μετατρέψουν την περιοχή σε νέο Μποπάλ - περιοχή Ινδίας - όπου, μετά από διαφυγή τοξικής ουσίας, υπήρξαν 3.800 νεκροί και 11.000 τραυματίες.

Οι ευθύνες για την κατάσταση αυτή βαραίνουν τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καθώς παρά τα πολλά δυστυχήματα που έχουν συμβεί κατά καιρούς, τα δύο κόμματα στήριζαν και στηρίζουν τους επιχειρηματίες. Με συνεχείς αποφάσεις εγκρίνουν τα νέα σχέδια των βιομηχάνων για παραπέρα επέκταση των επιχειρήσεών τους. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι όταν το ΚΚΕ κατέθεσε Ερώτηση στη Βουλή για τις επεκτάσεις της ΠΕΤΡΟΛΑ, η κυβέρνηση απάντησε στέλνοντας ...ενημερωτικό σημείωμα της εταιρείας!

Τα δυστυχήματα πολλά. Πιο σημαντικό, αυτό του 1992, όταν σημειώθηκε έκρηξη στην ΠΕΤΡΟΛΑ, με 14 νεκρούς εργάτες και 24 τραυματίες. Τη διετία 2004-2005 σε Ανω Λιόσια και Μέγαρα έγιναν 11 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» και 452 εργάτες τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, το 50% των επιχειρήσεων στο Θριάσιο Πεδίο λειτουργούν χωρίς άδεια. Παράλληλα, η οδηγία «ΣΕΒΕΖΟ 2» για τα Βιομηχανικά Ατυχήματα Μεγάλης Εκτασης (ΒΑΜΕ) δεν εφαρμόζεται στην πράξη.

Για την κατάσταση που επικρατεί, το Μάρτη του 2008, πραγματοποιήθηκε το Β' Συνέδριο Υγιεινής και Ασφάλειας και Ρύπανσης Περιβάλλοντος σε Ελευσίνα και Θριάσιο Πεδίο.

Βασικό συμπέρασμα του Συνεδρίου ήταν ότι το Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΚΕΠΕΚ) αδυνατεί να εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, λόγω των τραγικών ελλείψεων προσωπικού και τεχνικής υποδομής. Παράλληλα, το μοναδικό Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της χώρας κυριολεκτικά υπολειτουργεί, χωρίς να μπορεί να συμβάλει στη μελέτη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου. Στα χαρτιά μένει και το Σχέδιο Αντιμετώπισης Τεχνολογικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης (ΣΑΤΑΜΕ) για την περιοχή. Η ελλιπής, σε προσωπικό, υπηρεσία πρόληψης της Νομαρχίας αδυνατεί να προχωρήσει ακόμη και σε ασκήσεις ετοιμότητας.

Ανύπαρκτα όμως είναι και τα μέτρα πυρασφάλειας. Τα πιο σημαντικά σημεία είναι:

• Η παραβίαση των κανονισμών ασφάλειας και πυρασφάλειας από τους εργοδότες γιατί τα μέτρα κοστίζουν.
• Η ανεξέλεγκτη συμβίωση βιομηχανίας - κατοικίας, με κίνδυνο ενός ατυχήματος μεγάλης έκτασης.
• Η απουσία ελέγχων από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους ή η προσπάθεια μετατόπισης των εργοδοτικών ευθυνών στις πλάτες των εργαζομένων και των τεχνικών Ασφάλειας στην περίπτωση ατυχήματος.
• Η ανεπάρκεια υποδομών και προσωπικού για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και ατυχημάτων μεγάλης έκτασης.