Ο φόβος των εργοδοτών να έρθουν οι εργαζόμενοι σε επαφή με το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές επιβεβαιώνεται καθημερινά στους χώρους εργασίας. Ειδικά όμως σε προεκλογικές περιόδους οι εργοδοτικές αρνήσεις - απαγορεύσεις σε περιοδείες ή παρεμβάσεις του Κόμματος εξυπηρετούν και την επιχείρηση αποπροσανατολισμού και εγκλωβισμού των εργαζομένων στα ψευτοδιλήμματα που θέτουν τα κόμματα του κεφαλαίου. Αναδεικνύουν ταυτόχρονα ποια - και αν - υπάρχει «δημοκρατία» στους τόπους δουλειάς.

Ιδιαίτερη πρόκληση αποτελεί η επιχειρηματολογία που προβάλλει η εργοδοσία. Πρόσφατο κρούσμα αποτελεί η στάση της διοίκησης επιχείρησης μετάλλου η οποία απαντώντας αρνητικά σε σχετικό αίτημα της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ υποστηρίζει ότι σέβεται «απόλυτα το δικαίωμα της ελεύθερης διαμόρφωσης της κομματικής προτίμησης των εργαζομένων της...» αλλά μετά ισχυρίζεται ότι θέλει να αποφύγει «οιαδήποτε αντιπαράθεση μεταξύ τους (των εργαζομένων) εξ αυτού του λόγου»! Αντίστοιχα, στα Ιωάννινα, εργοδότες απείλησαν ότι θα φέρουν την Αστυνομία αν δε φύγουν από το χώρο κομμουνιστές που διακινούσαν προεκλογικό υλικό, υπογραμμίζοντας ότι απαγορεύεται η «διακίνηση φυλλαδίων είτε από κόμμα, είτε από σωματείο», ότι «εδώ είναι επιχείρηση, είναι ιδιωτικός χώρος». «Η πολιτική προπαγάνδιση άνευ εντολής δεν επιτρέπεται», εξήγησαν...

Πριν δύο χρόνια, με ανάλογη επιστολή, επιχείρηση πρόβαλε ως δικαιολογία την «απρόσκοπτη λειτουργία της εταιρείας» και στη συνέχεια ειρωνικά πρόσθετε, ότι «ευχαρίστως θα μπορούσατε να συνομιλήσετε σε οριοθετημένο χώρο εκτός εγκαταστάσεώς μας με τους εργαζόμενους της πρώτης βάρδιας μετά τη λήξη του ωραρίου τους». Σαν να τους κάνει χάρη, δηλαδή, στους εργαζόμενους που τους επιτρέπει να συνομιλήσουν με τους υποψήφιους του ΚΚΕ ακόμα και έξω από το εργοστάσιο! Στα ίδια πλαίσια κινήθηκε και η διοίκηση σοκολατοποιίας, η οποία και αυτή με επιστολή της στην Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ γνωστοποιούσε ότι «πάγια αρχή της εταιρείας μας είναι να μη δεχόμαστε επισκέψεις από πολιτικούς φορείς».

Η αντιμετώπιση αυτή του ΚΚΕ δεν είναι τυχαία. Οι εργοδότες ενθαρρυμένοι από την κάλυψη που τους δίνουν οι πολιτικές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θεωρούν τους εργαζόμενους μέσα στους χώρους εργασίας περιουσιακό τους στοιχείο. Τα «δικαιώματα» και η «δημοκρατία» που επιτρέπει η εργοδοσία φτάνει μέχρι εκεί που δεν απειλούνται τα συμφέροντά της. Οσο και αν προσπαθούν όμως να καλύψουν με διάφορες δικαιολογίες το φόβο τους να βρεθούν οι κομμουνιστές με τους εργαζόμενους γνωρίζουν καλά ότι δεν πρόκειται να ξεμπλέξουν έτσι εύκολα με τους κομμουνιστές. Παρά τις απαγορεύσεις οι θέσεις και η πολιτική του ΚΚΕ θα φτάσει στους εργάτες, όπως και το κάλεσμα για ολόπλευρη ενίσχυση του Κόμματος, ως απαραίτητο όρο για ενίσχυση της πάλης για την απόκρουση της εργοδοτικής επιθετικότητας και την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων.