Τρίτη 6 Οχτώβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
Βουλευτικές Εκλογές 2009
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Εφεδρεία του πολιτικού συστήματος σε διαρκή ετοιμότητα

Ο ρόλος που παίζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο κίνημα αλλά και συνολικά στο αστικό πολιτικό σύστημα, συνοψίζεται στο εξής: Σαν βασικός πολιτικός φορέας του οπορτουνισμού στη χώρα μας, ορθώνεται εμπόδιο στη ριζοσπαστικοποίηση, στο να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι του μόχθου ότι η διέξοδος προς όφελος των συμφερόντων τους μπορεί να ανοίξει μόνο με επιλογή ρήξης και σύγκρουσης με την εξουσία της άρχουσας τάξης και τους πολιτικούς της εκπροσώπους, προβάλλοντας δήθεν φιλολαϊκές λύσεις «εντός των τειχών», γεγονός που «σπρώχνει» λαϊκές δυνάμεις στο ΠΑΣΟΚ.

Είναι χαρακτηριστικό το σημείο της δήλωσης το βράδυ της Κυριακής του προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα, που απέδωσε την ήττα της ΝΔ στη «δεξιά πολιτική της», προκαλώντας συνειρμούς περί της δυνατότητας εφαρμογής σ' αυτό το σύστημα μιας άλλης «αριστερής» και φιλολαϊκής πολιτικής, με τη συμβολή και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος άλλωστε - κατά τη δήλωση του Αλ. Τσίπρα - «είχε σημαντικό μερίδιο στην πραγματοποίηση» της νίκης σε βάρος της ΝΔ!

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έκρυψε ποτέ τη διάθεσή του να πάρει μέρος σε κυβερνητική διαχείριση του συστήματος. Μέχρι εδώ δικαίωμά του. Το πρόβλημα είναι ότι μεθοδεύει την πραγμάτωση των προσδοκιών του, καλλιεργώντας επικίνδυνες αυταπάτες στο λαό. Αυταπάτες όπως ότι η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σημάνει «μια νέα μεταπολίτευση» με «πρωταγωνιστικό ρόλο» του ίδιου, όπως δήλωνε λίγο πριν τις ευρωεκλογές του Ιούνη ο Αλ. Τσίπρας. Αυταπάτες ότι αν αποδυναμωθεί το ΠΑΣΟΚ, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναδειχτεί σε «καταλύτη πολιτικών εξελίξεων», καθώς το ΠΑΣΟΚ «δε θα μπορεί με την ίδια αλαζονεία να μιλά για αυτοδυναμία και να αποφεύγει να πάρει σαφή θέση στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ». Να αποδυναμωθεί, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ, για να αναγκαστεί να αναζητήσει στήριγμα στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που θα το διορθώσει και θα το κάνει «αριστερό», φιλολαϊκό!

Πριν έναν περίπου χρόνο στη διάρκεια της δημοσκοπικής έκρηξης του ΣΥΡΙΖΑ και με τον αέρα αυτής, κορυφαία στελέχη του ρητόρευαν ασύστολα βομβαρδίζοντας το λαό με αυταπάτες, καθησυχάζοντάς τον, αποστρέφοντας την προσοχή του απ' την ανάγκη για οργάνωση, ανάπτυξη και ριζοσπαστικοποίηση της πάλης. «Ηρθε η ώρα της αριστεράς» δηλώνονταν με τον πιο επίσημο τρόπο απ' το βήμα του Συνεδρίου του ΣΥΝ τον Φλεβάρη του 2008. Και τον ίδιο μήνα, ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε σε συνέντευξή του: «Η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού θα αμφισβητηθεί στο αμέσως επόμενο διάστημα».

Ο Αλ. Αλαβάνος παρομοίαζε τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '70 και του '80 - λες και τότε ήταν φιλολαϊκό και δεν προετοίμαζε το έδαφος με τα τότε συνθήματά του για την ενσωμάτωση του λαού στο σύστημα. Ετσι, καλλιεργούσε φρούδες προσδοκίες στο λαό, σπρώχνοντάς τον να ταχθεί υπέρ μιας σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης. Ανάμεσα σε άλλες δηλώσεις του ήταν και αυτή: «Αλλαγή σήμερα σημαίνει να μπει το θέμα της κυβερνητικής εξουσίας και της διακυβέρνησης της χώρας μέσα από άλλους όρους και άλλες προϋποθέσεις (...) Το έχω ξαναπεί, στη δεκαετία του '80 γύρισε τότε μια σελίδα, γιατί αμφισβητήθηκε από ένα ανερχόμενο τότε ΠΑΣΟΚ ο δικομματισμός ανάμεσα στην παλιά Ενωση Κέντρου και τη ΝΔ». Αλλά και αυτή: «Πιστεύουμε ότι σε κάποιον λαχαίνει από τις εξελίξεις, από τις δυνατότητες, ο κλήρος να αλλάξει την πολιτική ζωή. Τη δεκαετία του '70 έλαχε στο ΠΑΣΟΚ. Πιστεύουμε ότι αυτός ο κλήρος λαχαίνει στις δυνάμεις της πλατιάς συνεργασίας της Αριστεράς, του προωθημένου σοσιαλιστικού χώρου, και αυτό θέλαμε να δείξουμε και νομίζουμε ότι γίνεται κατανοητό».

Αν αυτό δεν είναι καλλιέργεια αυταπατών απ' τον ΣΥΝ στο λαό, περί υπονόμευσης ή και ακύρωσης του δικομματικού πολιτικού συστήματος τότε τι είναι; Γιατί μπορεί πράγματι οι δύο πόλοι του δικομματισμού να αποδυναμώνονται, αλλά να συνεργάζονται σε κυβερνήσεις με όμορες δυνάμεις και να συνεχίζεται η ίδια πολιτική και η δικομματική εναλλαγή, με νέο προσωπείο, κεντροαριστερό ή κεντροδεξιό. Το θέμα δεν είναι απλά η ήττα των κομμάτων του δικομματισμού αλλά και της στρατηγικής τους. Αλλά ο ΣΥΝ βρίσκεται στον αντίποδα της στρατηγικής για ρήξη και ανατροπή.

Ενα μήνα μετά, τον Μάρτη του 2008, ο Αλ. Τσίπρας ρωτήθηκε στο πλαίσιο συνέντευξής του για το αν θεωρεί ότι υπάρχει αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και απάντησε με κάθε σοβαρότητα: «Νομίζω ότι είναι κάτι που δεν μπορεί να κρυφτεί. Υπάρχει σχεδόν ανατροπή του πολιτικού σκηνικού». Τι έλεγε επί της ουσίας εκείνη τη στιγμή στο λαό; Οτι δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί, ούτε πολύ περισσότερο να αγωνίζεται. Αρκεί όποτε στηθούν ξανά κάλπες να προσέλθει για να επικυρώσει την «ανατροπή του πολιτικού σκηνικού» και με την ψήφο του.

Ο ίδιος τον Ιούλη του 2008 επέμενε: «Πια βρισκόμαστε σε ένα ιδιότυπο πολιτικό σκηνικό τρικομματισμού», αναγορεύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ως «τρίτο σημαντικό πόλο στην πολιτική ζωή» και επαίρονταν πως «τα τελευταία 2 - 3 χρόνια είμαστε όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά η αξιωματική αντιπολίτευση». Ενώ ένα μήνα μετά τον Αύγουστο του 2008 δήλωνε: «Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα αποτελέσει ένα σεισμό που θα αλλάξει τη μορφολογία του πολιτικού σκηνικού». Αλλά η μορφολογία, όχι η στρατηγική. Λογική ενσωμάτωσης δηλαδή πρότεινε.

Τον Αύγουστο του 2008 ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι «η εκλογική ενίσχυση του κόμματός του μπορεί να οδηγήσει και σε αλλαγή στρατηγικής τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς». Πλασάροντας σαν «αντίδοτο» στη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική τους - προφανώς αναφερόταν στο ΠΑΣΟΚ, αφού ήταν ο πολέμιος της ΝΔ - τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που θα τα διορθώσει θα τα κάνει φιλολαϊκά.

Στο πνεύμα αυτό, ο Δ. Παπαδημούλης δήλωνε τότε ότι «η δραστική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ» μπορεί να οδηγήσει σε «ήττα της δεξιάς πολιτικής», ανοίγει «την προοπτική για μια νέα πλειοψηφία με επίκεντρο την αριστερά» και βάζει «φρένο στα εφεδρικά σενάρια του κατεστημένου για συνεργασία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ». Την ίδια πολιτική όμως με τη ΝΔ εφάρμοζε και θα εφαρμόσει και το ΠΑΣΟΚ. Αυτό το προσπερνούν τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αφού θεωρούν το ΠΑΣΟΚ «αριστερό κόμμα» που πήρε τον κακό δρόμο και αυτοί θα το επαναφέρουν στον ίσιο. Αλλη μια αυταπάτη που παραπέμπει στην άποψη ότι η πολιτική της πλουτοκρατίας εφαρμόζεται κατ' αποκλειστικότητα από τη ΝΔ. Ενώ με το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση τότε, παρά τις διαφωνίες που είχαν υποτίθεται με την πολιτική του, μπορούσαν να βαδίσουν κοινό δρόμο, συμβάλλοντας στη διόρθωση της πολιτικής του. Σ' αυτό το σενάριο ήθελαν να παίξουν σε ρόλο πρωταγωνιστικό.

Αλλωστε, αυτό ακριβώς αποτύπωσε ο Αλ. Τσίπρας όταν τότε είχε ερωτηθεί για το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και είπε: «Κρίμα» γιατί «θα έχει χαθεί μια ιστορική ευκαιρία η αριστερά να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια νέα πλειοψηφία»! Στο ίδιο πνεύμα ο ακόλουθος διάλογος ανάμεσα στον Αλ. Τσίπρα και σε δημοσιογράφο της ΝΕΤ, τον Αύγουστο του 2008: Ρωτήθηκε «Θέλετε να κυβερνήσετε;». Απάντησε: «Είναι προφανές αυτό». Ρωτήθηκε: «Αυτοδύναμα;». Απάντησε: «Δεν πετάμε στα σύννεφα». Είναι πράγματι προφανές ότι και στη μια και στην άλλη περίπτωση εννοούσε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μαζί.

Κι επειδή «δεν πετάνε στα σύννεφα» αλλά θέλουν τον λαό να «πετάει στα σύννεφα» δεν ξεχνούν ποτέ να φιλοτεχνούν για τον δυνάμει σύμμαχό τους το ΠΑΣΟΚ την καλύτερη δυνατή εικόνα. Τον Οκτώβρη του 2008 ο Αλ. Αλαβάνος δήλωνε ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «κατανοεί την περιπέτεια της εποχής που ζουν, όλες οι δυνάμεις που βρίσκονται στο πολιτικό σκηνικό. Δεν κρατάμε φακέλους. Δε ζητάμε πιστοποιητικά προγενεστέρου εντίμου βίου». Λίγο αργότερα θα το ενέτασσε στις «δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης». Φέτος, το Σεπτέμβρη απ' τη ΔΕΘ και τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε διαστρεβλώνοντας πλήρως την πραγματικότητα ότι το ΠΑΣΟΚ «λέει σωστά πράγματα»! Και λίγες μέρες πριν τις εκλογές σύσσωμος ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διαμήνυε ότι θα ασκήσει «δημιουργική αντιπολίτευση», ότι θα «ελέγχει το ΠΑΣΟΚ για να τηρήσει τις θετικές του δεσμεύσεις», ότι στη «Βουλή θα κρατάει τα μπόσικα».

Με τούτα και με τα άλλα προσφέρεται πολύτιμη χείρα βοηθείας στο σύστημα και στο ΠΑΣΟΚ, δοκιμασμένος πυλώνας και διαχειριστής του. Καταγράφεται σαν εφεδρεία σε ετοιμότητα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και αποδεικνύεται ο επιζήμιος για το λαό ρόλο του.


Βάσω ΝΙΕΡΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Πάγιος στόχος η συμμετοχή στην αστική διαχείριση (2014-08-10 00:00:00.0)
Εχουν καημό με το ΠΑΣΟΚ... (2011-06-18 00:00:00.0)
Τυχοδιώκτες και επικίνδυνοι (2010-04-21 00:00:00.0)
Αυταπάτες και προσδοκίες χωρίς αντίκρισμα (2009-09-29 00:00:00.0)
Στο επίκεντρο το θέμα της συνεργασίας (2008-11-11 00:00:00.0)
Το θέατρο συνεχίζεται (2008-05-28 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ