«Εν ονόματι ενός παρελθόντος που ξαφνικά το ονοματίζουν κακό, κλειδώνουν το μέλλον στα υπόγεια. Οι απόστολοι της αιωνιότητας γρήγορα ξεπέφτουν σε υπαλληλάκους της στιγμής (...) λένε: η πραγματικότητα είναι πολύπλοκη, η κατάσταση απαιτεί συναινέσεις, οι ανάγκες είναι επιτακτικές (...) παρουσιάζουν έναν μονοδιάστατο αλλά πολύπλοκο κόσμο: δεν υπάρχουν πια μεγάλες ιδέες και βαθιές διαιρέσεις, η ιστορία έχει ξεμπερδέψει με τις συγκρούσεις (...) οι προφήτες της ρήξης έχουν απολυθεί από τους υπαλλήλους της συναίνεσης. Οι λεγεώνες τους είναι εντυπωσιακές, έλεγε γι' αυτούς τους υπαλλήλους ο φιλόσοφος Ανρί Μαλέρ: «Θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως το "status quo" θα γίνει υποφερτό, αν του βρουν τις κατάλληλες δικαιολογίες. Η πολιτική εξαντλείται στην αστυνόμευση, η εναλλακτική λύση στην εναλλαγή, το πέρασμα από τη Δεξιά στην "Αριστερά" σε μια διαδοχή από εναλλασσόμενες σταθμεύσεις» (...) στην κοινωνία που έχουν να προτείνουν, η άναρχη δράση των λίγων είναι η προϋπόθεση για την ακρωτηριασμένη ζωή των πολλών» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).

«Ο Ομπάμα έχει ανησυχήσει τόσο πολύ για τον ρόλο που παίζουν τα χρήματα των φαρμακευτικών και ασφαλιστικών εταιρειών, ώστε έχει φθάσει σε σιωπηρή συμφωνία μαζί τους να ξεχάσει τις διατάξεις για τη δημόσια ασφάλιση και τον καθορισμό ανωτάτων τιμών στα φάρμακα με αντάλλαγμα να τον αφήσουν ήσυχο (...) Οι φαρμακευτικές εταιρείες είναι τόσο ευχαριστημένες με την εξέλιξη των πραγμάτων, ώστε αποφάσισαν να διαθέσουν 120 εκατομμύρια δολάρια για να υποστηρίξουν τη διαφαινόμενη "λάιτ" εκδοχή της μεταρρύθμισης. "Πρέπει πάντα να επιδιώκεις το πολιτικά εφικτό", λέει ο Τζον Τζόνας. Το περίμενε, άραγε, ο Ομπάμα ότι θα έπαιρνε τόσο γρήγορα μαθήματα από τους λομπίστες;» (ο Μ. Μητσός, επίσης στα ΝΕΑ).