Συντεταγμένη, όπως πάντα, είναι η προσπάθεια της αστικής τάξης να φέρει την πραγματικότητα στα μέτρα της. Ετσι, το ένα μετά το άλλο «σκάνε» «ρεπορτάζ» τσακωμένα με την αλήθεια, που χρησιμοποιούν βαρύγδουπες εκφράσεις για φτηνό εντυπωσιασμό, αναπαράγουν σενάρια βγαλμένα από την «κοιλιά» των συντακτών και κυρίως καταγράφουν τους μύχιους πόθους της πλουτοκρατίας για απώλεια της δύναμης του ΚΚΕ και αλλαγή της στρατηγικής και της φυσιογνωμίας του.

Χτες, έσκασε άλλο ένα «φρούτο», στο «ρεπορτάζ» της εφημερίδας «Παρασκήνιο» που ανακαλύπτει ότι «στις συμπληγάδες του δικομματισμού, συνετρίβη το ΚΚΕ, αδυνατώντας, για ακόμα μια φορά (σ.σ. πόσες εθνικές εκλογές αλήθεια έγιναν από το 2007;), να ενισχύσει τα ποσοστά του», «οι ελπίδες του Περισσού, για ποσοστό μεγαλύτερο του 8%, διαψεύστηκαν νωρίς, από την ώρα που τα exit polls, το προσγείωσαν (σ.σ. μόλις μισή μονάδα κάτω!) φέροντάς το αντιμέτωπο, με τις πολιτικές του επιλογές», «σε απόλυτους αριθμούς, οι κάλπες του στέρησαν σχεδόν μια ποσοστιαία μονάδα» (σ.σ. 0,6%!).

Το ίδιο το «ρεπορτάζ» μιλάει μόνο του. Η συνέχεια της κατασκευασμένης πραγματικότητας είναι χιλιοπαιγμένη: Το ΚΚΕ «έχασε» και γι' αυτό φταίει η στρατηγική του, στο ΚΚΕ υπάρχουν «φωνές» που ζητούν αλλαγή κλπ.

Εκφράζουν εκείνο που οι ίδιοι θέλουν: Να αλλάξει στρατηγική το ΚΚΕ, να «βάλει νερό στο κρασί του», να αλλάξει φυσιογνωμία, να γίνει κόμμα - ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση όπως τόσα άλλα. Τόσος πόνος και «κλάμα» που δεν μπορούν να το «βάλουν στο χέρι»...