Η σοσιαλδημοκρατία θα ξεδιπλώσει τις «αρετές» της, δηλαδή την ικανότητά της να παραπλανά, με μεγαλύτερη ευχέρεια το λαό και να προωθεί πιο συγκαλυμμένα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα.

Τα συνθήματα που κυριάρχησαν καθ' όλη την προεκλογική περίοδο, αλλά και μετά, από πλευράς ΠΑΣΟΚ, περιείχαν μονίμως τις λέξεις διαφάνεια, αξιοκρατία, καταπολέμηση της διαφθοράς, εξορθολογισμός εξόδων, λογοδοσία και άλλα συναφή. Ο στόχος όλων αυτών των βαρύγδουπων διακηρύξεων είναι τροφοδοσία μιας αποπροσανατολιστικής συζήτησης που σκοπεύει στην εμπέδωση της αντίληψης ότι πηγή των προβλημάτων της λαϊκής οικογένειας είναι οι χρηματισμοί, κάποιοι παχυλοί μισθοί διευθυντών δημοσίων οργανισμών, οι αμοιβές των μελών διαφόρων επιτροπών και παραεπιτροπών κ.ά. Εδώ διευκρινίζουμε ότι τέτοια φαινόμενα υφίστανται, αλλά είναι σύμφυτα με το καπιταλιστικό σύστημα του οποίου το ΠΑΣΟΚ είναι πιστός διαχειριστής του, άρα οι εν λόγω διακηρύξεις είναι κενό γράμμα. Ομως το κύριο που πρέπει να αναδειχτεί στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα είναι ότι η όλη συζήτηση επιχειρεί να αποκρύψει τη βασική αιτία που σακατεύει τη ζωή των λαϊκών οικογενειών που είναι ο συγκεκριμένος δρόμος ανάπτυξης που υπηρετεί την κερδοφορία των καπιταλιστών.

Απόρροια αυτού του δρόμου ανάπτυξης είναι ο σφετερισμός του παραγόμενου πλούτου από μια οικτρή μειοψηφία κοινωνικών παρασίτων, της αστικής τάξης. Αυτό προσπαθούν παντοιοτρόπως να αποκρύψουν όλα όσα διακονούν με ευλάβεια τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι η προαναφερόμενη βαθμιαία ενδυνάμωση αυτής της αντίληψης στο λαό συνιστά ένα σημαντικό βήμα στην ωρίμανση της ταξικής συνείδησης.

Αξίζει, ωστόσο, να υπογραμμίσουμε ότι παρεμφερή συναισθήματα χρησιμοποίησε και η ΝΔ το 2004. Ο στόχος φυσικά και πάλι ο ίδιος, ο αποπροσανατολισμός από την πραγματική αιτία που γεννά τα προβλήματα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση ενήργησε και ενεργεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο ίδιος αυτοπαρουσιάζεται σαν θεματοφύλακας των αστικών θεσμών. Οι συνεχείς αναφορές του στα ζητήματα διαφάνειας, λειτουργίας μηχανισμών ελέγχου κλπ., στρώνει το έδαφος για να βαυκαλίζονται οι εργαζόμενοι, ο λαός γενικότερα ότι μια πιο «έντιμη» διαχείριση θα τους βγάλει από το τέλμα.

Χαρακτηριστική ήταν και η στάση του ΛΑ.Ο.Σ., που τα στελέχη του και οι υποψήφιοί του περιδιάβαιναν τα κανάλια προεκλογικά κρατώντας χαρτιά σαν πειστήρια για να πουν ότι για τα δεινά που βιώνουμε ευθύνονται οι κρατικές σπατάλες για ανακαινίσεις δημοσίων κτιρίων, ταξίδια κυβερνητικών στελεχών κ.ά.

Μια άλλη πλευρά, που επιβάλλεται να φωτιστεί, είναι ότι πίσω από τις μεγαλοστομίες περί πάταξης της γραφειοκρατίας, αλλαγή του τρόπου διακυβέρνησης, κάθαρσης του πολιτικού και οικονομικού βίου, καθώς και οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα μέσω συγχωνεύσεων υπουργείων αποβλέπουν σε μια πιο ευέλικτη κυβερνητική λειτουργία, προκειμένου να υλοποιηθούν οι αντιλαϊκές, αντεργατικές επιλογές πιο ταχύρρυθμα, να θωρακίσει την εξουσία των μονοπωλίων μέσω πολυπλόκαμων κατασταλτικών μηχανισμών και να ανοίξει εκ νέου το ζήτημα του ελέγχου των οικονομικών των κομμάτων που πρακτικά σημαίνει επίταση της χειραγώγησης της λειτουργίας τους με αιχμή το ΚΚΕ, που αποτελεί το μοναδικό αντίβαρο στην αστική εξουσία.

Εδώ, επιβάλλεται να υπογραμμίσουμε τα εξής:

Οι προαναφερθέντες συνδικαλιστικοί φορείς και με την κυβέρνηση της ΝΔ έπαιζαν το ρόλο του Δούρειου Ιππου της υλοποίησης των αντιλαϊκών επιλογών που υπηρετούν την κερδοφορία των μονοπωλίων. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε τις αυξήσεις των 77 λεπτών που υπέγραψε η ΓΣΕΕ, τη συμφωνία τους με τη μερική απασχόληση, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, τη συμφωνία για τις απολύσεις αρκεί να είναι αιτιολογημένες, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, την απαίτηση για πιστή εφαρμογή του νόμου Ρέππα κ.ά. Τώρα που στην κυβέρνηση βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο θα ενταθεί ο ρόλος τους ως στυλοβάτες των στρατηγικών επιλογών της πλουτοκρατίας, αλλά φορώντας τη μάσκα των προστατών των συμφερόντων των εργαζομένων θα επιχειρήσουν να πείσουν το λαό γενικότερα ότι τα μέτρα που θα εφαρμοστούν είναι για το καλό όλων μας, βάζοντας έτσι από το παράθυρο την «αναγκαιότητα» της ταξικής συνεργασίας και της κοινωνικής ειρήνης. Χαρακτηριστικές, εξάλλου, είναι και οι δηλώσεις του Χρ. Παναγόπουλου, προέδρου της ΓΣΕΕ στη ΔΕΘ προεκλογικά, ότι στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν οι θέσεις της ΓΣΕΕ.

Η νέα κυβέρνηση δικαίωσε πέρα για πέρα την πρόβλεψη του ΚΚΕ ότι θα επιστρατεύσει τη θεωρία της καμένης γης. Μετά τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλου με τον Γ. Παπανδρέου και τους υπουργούς Γ. Παπακωνσταντίνου, Λ. Κατσέλη και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου η κατάσταση από αμφότερες τις πλευρές χαρακτηρίστηκε ιδιαίτερα κρίσιμη και δύσκολη. Ο στόχος τους είναι, για άλλη μια φορά, με όχημα την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, του δημόσιου χρέους κ.ά. να διαμορφώσουν κλίμα χαώδους οικονομικής κατάστασης, για να γίνουν αποδεκτές οι νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις από το λαό, αλλά και με επιχειρήματα του τύπου «δεν αντέχει η οικονομία», να αρνηθούν κατηγορηματικά τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα των εργαζομένων για κοινωνικές παροχές, προστασία των ανέργων, αυξήσεις κλπ.

1ον: Για τα όποια ελλείμματα δεν ευθύνονται οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα, αλλά το κεφάλαιο με τις φοροαπαλλαγές και τους πακτωλούς ενισχύσεων που απολαμβάνει κ.ά.

2ον : Φανερώνεται η πρόθεση να φορτώσουν τα βάρη των ελλειμμάτων στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών.

3ον: Χώρες με ανύπαρκτα σχεδόν ελλείμματα π.χ. η Σουηδία και Γερμανία, ακολουθούν την ίδια στυγνή, σε βάρος των εργατικών λαϊκών στρωμάτων, πολιτική και σε ορισμένες περιπτώσεις με μεγαλύτερη ένταση λόγω εξαιρετικά αρνητικού συσχετισμού δύναμης στο εργατικό κίνημα.

4ον: Το όποιο δημοσιονομικό «νοικοκύρεμα» αποσκοπεί στη χρηματοδότηση των μεγάλων επιχειρήσεων είτε με πρόσχημα της επιδότησης θέσεων εργασίας, είτε με στόχο την ισχυροποίηση της ανταγωνιστικότητας, αλλά και την ικανοποίηση των αναγκών του κεφαλαίου να βρουν διέξοδο τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων π.χ. ΣΔΙΤ, «πράσινη ανάπτυξη» μεσούσης της οικονομικής κρίσης του κεφαλαίου. Συμπερασματικά αυτό που εξάγεται από όλους του εξαγγελθέντες στόχους περί ελλειμμάτων μόνο νέα δεινά έχει να περιμένει ο λαός.

Η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι η ρότα που θα ακολουθήσει θα προκαλέσει λαϊκές αντιδράσεις. Γνωρίζει επίσης πολύ καλά, ότι παρά τα ποσοστά που συγκέντρωσε έχει απέναντί της ένα ΚΚΕ που δε θα τους αφήσει σε χλωρό κλαρί και που ταυτόχρονα διαθέτει μια επιρροή πολύ μεγαλύτερη από το εκλογικό του ποσοστό.

Πράγμα που συνιστά εχέγγυο:

1ον: Για να τεθούν εμπόδια στην αντιλαϊκή θύελλα που έρχεται.

2ον: Αποτελεί σημαντική προϋπόθεση και για απόσπαση κατακτήσεων για την άμβλυνση των συνεπειών των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, πράγμα που θα πλήξει την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.

3ον: Η ωρίμανση των προϋποθέσεων για την οικοδόμηση του λαϊκού μετώπου των εργατών, των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων για την επίτευξη του άλλου δρόμου ανάπτυξης όπου ο παραγόμενος πλούτος θα γίνει λαϊκή περιουσία. Γνωρίζει, επίσης, ότι θα έχει απέναντί της έναν φερέγγυο ταξικό πόλο συσπείρωσης της εργατικής τάξης, το ΠΑΜΕ, όπου και τα χειρότερα έχει αποτρέψει και παλεύει καθημερινά για την οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς με όρους σύγκρουσης και ρήξης με την πολιτική της πλουτοκρατίας.

Με γνώμονα τα παραπάνω, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέσω του υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη» επιχειρεί να ρετουσάρει το πρόσωπο των μηχανισμών καταστολής, καθότι το όνομα «Δημόσιας Τάξης» ηχεί «άκομψα». Η αλλαγή της ονομασίας αυτής υποκρύπτει με μια πιο αναλυτική ματιά την οξύτητα των κατασταλτικών μέτρων που θα απαιτηθούν για την υλοποίηση μιας βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής. Προσπαθεί επίσης, να συγκαλύψει την ταξική διαίρεση της κοινωνίας και το χαρακτήρα της αποστολής τους που είναι η προστασία της εξουσίας της αστικής τάξης, καθότι πολίτες είναι και οι πλουτοκράτες και οι εργαζόμενοι. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι στη συνέντευξη στη ΔΕΘ ο πρώην πρωθυπουργός είχε πει ότι δε γίνεται 30 - 50 άνθρωποι να κλείνουν το κέντρο της Αθήνας. Τα λεγόμενα αυτά δε συνάντησαν από πλευράς ΠΑΣΟΚ ούτε μια υποτυπώδη στείρα προεκλογική κριτική.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από μια κυβέρνηση που έχει ορκιστεί να φέρει σε πέρας πολιτικές που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου και επιχειρούν να το βγάλουν αλώβητο μέσα από την οικονομική κρίση. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ούτε θέλει, ούτε μπορεί να λάβει το παραμικρό φιλολαϊκό μέτρο. Οι εργαζόμενοι μόνο νέα δεινά έχουν να περιμένουν από τη νεοεκλεγμένη κυβέρνηση. Καμία πίστωση χρόνου, κανένας εφησυχασμός.

Μονόδρομος για τους εργαζόμενους, για να βγουν από τις συμπληγάδες των στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου, είναι η συστράτευσή τους με τη γραμμή σύγκρουσης, ρήξης και ανατροπής που έχει χαράξει το ΚΚΕ.

Η συμβολή των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων το επόμενο διάστημα για την ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος θα αποτελέσει τη θεμέλια λίθο για να σημάνει αγγελτήριο σάλπισμα για συθέμελες ανατροπές προς όφελος του λαού.