Ολοκληρώθηκαν την Κυριακή σε ξενοδοχείο της Αττικής οι εργασίες της φθινοπωρινής Συνόδου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), με θέματα την «Ενεργειακή ασφάλεια και περιβάλλον» και το «Μεσογειακό Φόρουμ της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ». Στις εργασίες συμμετείχαν πάνω από 200 βουλευτές από τις χώρες - μέλη του ΟΑΣΕ (Ευρώπη, πρώην δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, ΗΠΑ, Καναδάς).

Παρά το γεγονός ότι στις φθινοπωρινές συναντήσεις της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ δε συζητούνται ψηφίσματα, στις τοποθετήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμμετεχόντων και στα συμπεράσματα της Συνόδου, αποτυπώθηκαν οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και η προσπάθεια να διευρυνθούν τα πεδία της καπιταλιστικής κερδοφορίας από τη μια και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων από την άλλη, με την επέκταση του όρου της «ασφάλειας» σε ζητήματα που αφορούν τις συνέπειες από τις κλιματικές αλλαγές, αλλά και τους διαγκωνισμούς για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και τη χάραξη των αγωγών.

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση για την ενεργειακή ασφάλεια, ο Κώστας Αλυσανδράκης, στέλεχος του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στις αντιθέσεις που αναπτύσσονται για τον έλεγχο φυσικών πόρων, αγωγών και αγορών. Τόνισε ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι ανίκανο να χειριστεί τέτοιες αντιθέσεις με ειρηνικό τρόπο, (π.χ. Ιράκ, Μέση Ανατολή, σύγκρουση Γεωργίας - Ρωσίας, παρεμπόδιση από την Τουρκία των υποθαλάσσιων ερευνών της Κύπρου) και χωρίς τεράστια σπατάλη πόρων με την κατασκευή πλήθους αγωγών από ανταγωνιζόμενα συμφέροντα.

Για το θέμα του περιβάλλοντος και των κλιματικών αλλαγών ο Κ. Αλυσανδράκης παρατήρησε ότι, ενώ πολλοί αναφέρονται σε ανθρωπογενείς παράγοντες, κανείς δεν αναφέρεται στις τεράστιες καταστροφές που προκλήθηκαν από τις ιμπεριαλιστικές επιδρομές στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού. Παρατήρησε ότι για το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευθύνες, αφού κάποιοι αποκόμισαν τεράστια κέρδη.

Το τραγικό, συνέχισε, είναι ότι οι ίδιοι ετοιμάζονται να κερδοσκοπήσουν με την εφαρμογή των όποιων μέτρων χρειάζονται για τη σωτηρία του πλανήτη μας. Πολλοί μιλούν για «πράσινη ανάπτυξη» ενώ έχουν στο μυαλό τους «πράσινες» μπίζνες. Τα παραπάνω είναι ακόμα μια απόδειξη ότι ο καπιταλισμός έχει ξεπεράσει προ πολλού την περίοδο που ήταν χρήσιμος στην ανθρωπότητα και είναι καιρός να φύγει από τη μέση για να χτιστεί ένα σύστημα που δε θα στηρίζεται στην εκμετάλλευση και θα σέβεται πρώτα απ' όλα τον άνθρωπο.

Στην τοποθέτησή του για τη Μεσόγειο ο Κ. Αλυσανδράκης, αφού παρατήρησε ότι στη διάρκεια της ιστορικής πορείας της ανθρωπότητας πολλοί επιχείρησαν να την ελέγξουν, σημείωσε ότι ο κύριος παίκτης σήμερα είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, αρχικά με τη λεγόμενη «Διαδικασία της Βαρκελώνης» που επιδίωκε οικονομική και πολιτική διείσδυση με το άνοιγμα των αγορών των χωρών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Μαζί με τη διείσδυση έρχεται η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», με την έννοια που δίνουν οι ιμπεριαλιστές και δεν περιλαμβάνει ούτε τη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ ούτε την κατοχή από την Τουρκία μεγάλου μέρους της Κύπρου.

Επιπλέον, η πολιτική της ΕΕ περιλαμβάνει τον έλεγχο της μετανάστευσης, όπου οι μετανάστες αντιμετωπίζονται ως επιδρομείς όταν δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης. Η διαδικασία της Βαρκελώνης δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα, προφανώς λόγω αντιδράσεων από αυτούς στους οποίους απευθυνόταν, και έτσι μετασχηματίστηκε σε «Ενωση για τη Μεσόγειο». Στη συνέχεια, ο Κ. Αλυσανδράκης αναρωτήθηκε τι θα μπορούσε να προσφέρει η εμπλοκή του ΟΑΣΕ, πέρα από το να αυξήσει την πίεση για πολιτική και οικονομική διείσδυση. Τα προβλήματα των Μεσογειακών λαών δεν πρόκειται να λυθούν αν δεν πάρουν οι ίδιοι την τύχη τους στα χέρια τους, κατέληξε.