Ο στόχος με τους «γιορτασμούς της ελευθερίας» στο Βερολίνο (9/11), με αφορμή τα 20 χρόνια από την πτώση του τείχους, ήταν να στηθεί ένα σκηνικό εντυπώσεων, συκοφάντησης του σοσιαλισμού με μπόλικο θέαμα και χρήμα. Πέρα από τις κατασκευές με το ιστορικό υποτίθεται περιεχόμενο (που θάβουν τα πραγματικά στοιχεία πώς και γιατί χτίστηκε το τείχος, ως απάντηση στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα), όλος ο κρατικός μηχανισμός της Γερμανίας «έσπρωξε» ώστε να εμφανιστεί δίπλα στους ηγέτες των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, που πανηγύριζαν, και αλαλάζον πλήθος. Μέχρι και οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι έκαναν προσφορά με φτηνά εισιτήρια στα γρήγορα τρένα (20 ευρώ!) για να φτάσει ο κόσμος στο Βερολίνο ή όποιον άλλο προορισμό σε όλη τη Γερμανία για να γιορταστούν τα 20χρονα της ανατροπής. Προσφορά που θα ισχύει μέχρι την 1η Δεκέμβρη. Επίσης υπήρχαν προσφορές σε αεροπορικά εισιτήρια από άλλες χώρες, ενώ δεν έλειψαν και οι «προσφορές» στα ξενοδοχεία. Ετσι η «θεατρική παράσταση» ήταν εξασφαλισμένη, ενώ τα ηχηρά ονόματα της μουσικής συμπλήρωναν το «κοκτέιλ» επιτυχίας για ...μαζικούς γιορτασμούς.

Ομως λίγο πιο πέρα από τη φιέστα της χειραγώγησης, η εικόνα φαίνεται δεν ήταν και τόσο πανηγυρική. Σε στέκια του Βερολίνου, αλλά και όλης Γερμανίας, που επισκέφτηκε στην εξόρμηση που πραγματοποίησε προχτές η ΚΟ Γερμανίας του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις της ΚΝΕ, πολλές ήταν οι φωνές και Ελλήνων μεταναστών που μιλούσαν για το πανηγυράκι που επιχειρεί να κρύψει τη σημερινή πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα του καπιταλισμού της ...ενωμένης Γερμανίας που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα δεν ξέρει από γιορτές. Είναι η ανεργία, η διεύρυνση της φτώχειας, η εμπορευματοποίηση των πάντων, η χειροτέρευση της ζωής, η αφαίρεση κατακτήσεων. Η σύγκριση ειδικά για τους εργαζόμενους της πρώην Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας είναι απόλυτη. Στο σοσιαλισμό ζούσαν πολύ καλύτερα.