Συμπληρωμένα οφείλουν να παραδώσουν ως τις 23 του μήνα τα ερωτηματολόγια που υπέβαλε το Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας της Χάγης στις περίπου 30 χώρες που συμμετείχαν στην ακροαματική διαδικασία συζήτησης της προσφυγής που έκανε η Σερβία (ολοκληρώθηκε στις 11 του μήνα) κατά της μονομερούς κήρυξης ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Πέρα απ' την τυπική διαδικασία, οι 15 δικαστές που ανέλαβαν να εξετάσουν το σερβικό αίτημα έχουν ξεκινήσει ήδη μία μακρά διαδικασία λήψης απόφασης που αναμένεται να ολοκληρωθεί στα μέσα του 2010. Ωστόσο, με δεδομένο το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων στην ενδοϊμπεριαλιστική σκακιέρα, θεωρείται πως το πιθανότερο αποτέλεσμα θα είναι η έκδοση μίας διφορούμενης απόφασης που θα αποφεύγει να χαρακτηρίσει παράνομη τη μονομερή κήρυξη ανεξαρτησίας του προτεκτοράτου ΝΑΤΟ και ΕΕ (Φλεβάρης 2008) και απ' την άλλη, θα αποσιωπά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο. Με άλλα λόγια, η Σερβία (όσο και εάν έχει το δίκαιο με το μέρος της) δύσκολα θα μπορέσει να δικαιωθεί αφού τέτοια δικαστήρια δεν είναι φορείς απονομής δικαιοσύνης αλλά καθρέπτες των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ή, εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις, πειθήνια εκτελεστικά όργανα των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Γεγονός πάντως είναι πως ό,τι συνέβη στο δικαστήριο της Χάγης απ' την πρώτη Δεκέμβρη ως τις 11 του μήνα δεν ήταν παρά προβολή της στάσης που κράτησαν διάφορες δυνάμεις τόσο στην κρίσιμη περίοδο των παράνομων και εγκληματικών ΝΑΤΟικών επιδρομών του '99, όσο και μετά, κατά την περίοδο κατοχής του προτεκτοράτου απ' τις στρατιωτικές δυνάμεις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και της ΕΕ που σήμερα έχει την αστυνομικο-δικαστική κηδεμονία του Κοσσυφοπεδίου μέσω της αποστολής ΕULEX .

Η Σερβία που προσέφυγε στο δικαστήριο με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ υποστήριξε πως ήθελε - και εξακολουθεί να θέλει - την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητάς της αλλά και τη συνέχιση των διεθνών διαπραγματεύσεων για την εξεύρεση μίας συμβιβαστικής και κοινά αποδεκτής λύσης για το οριστικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου.

Η ομάδα των Σέρβων νομικών εκπροσώπων με επικεφαλής τον Ντούσαν Μπατάκοβιτς δε δίστασε να χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα προς όφελός της ακόμη και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο την περίοδο '98-'99 αλλά και τώρα υποστηρίζοντας ότι πλέον στο ρόλο του θύματος είναι ο εναπομείνας σερβικός πληθυσμός. Αυτή η στάση εξέπληξε τους νομικούς εκπροσώπους των Κοσοβάρων Αλβανών που θεωρούσαν πως είχαν αποκλειστικότητα στο επιχείρημα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Ο Μπατάκοβιτς υπογράμμισε ότι το Βελιγράδι «δε θα σταματήσει στιγμή να αγωνίζεται για την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας» αλλά είναι έτοιμο «να γίνει πιο ευέλικτο στην αναζήτηση πρακτικών λύσεων»... Το Βελιγράδι θα ήταν έτσι ικανοποιημένο και με μία συνέχιση των διαπραγματεύσεων στον ΟΗΕ αρκεί να οδηγήσει σε «κοινά αποδεκτή λύση με πολιτικά μέσα».

Ο Γερμανός καθηγητής διεθνούς δικαίου Αντρέας Ζίμερμαν που συμμετείχε στην ομάδα νομικών εκπροσώπων της Σερβίας, δεν παρέλειψε να φέρει ως επιχείρημα και αυτό: η απόσχιση και ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου επήλθε όταν αυτό ήταν υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ και ενώ είχαν αναπτυχθεί στο έδαφός του «ειρηνευτικές» δυνάμεις. Οπως είπε, κάτι τέτοιο θα αποτελέσει επικίνδυνο νομικό και ιστορικό προηγούμενο αφού δίνεται η εντύπωση πως «η άφιξη διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης είναι το πρώτο βήμα για την απόσχιση μίας περιοχής σε κρίση»...

Η πλευρά των Κοσοβάρων Αλβανών εκπροσώπων, με επικεφαλής τον υπουργό Εξωτερικών Σκεντέρ Χισένι, υποστήριξε ότι η μονομερής ανεξαρτησία ήταν η «μόνη λύση» έπειτα από «μακρόχρονες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έγιναν ασφυκτικές ιδιαίτερα το 1999» και που τελικά «έκαναν τη Σερβία να χάσει κάθε δικαίωμα» πάνω στην επαρχία. Ισχυρίστηκε ότι είναι ανέφικτες νέες διαπραγματεύσεις για το στάτους της περιοχής επειδή τάχα το Βελιγράδι «επιχειρεί νέες συνομιλίες με στόχο να αποσταθεροποιήσει την ευρύτερη περιοχή». Εννοείται πως έγινε αναφορά στο σχέδιο ανεξαρτησίας που πρότεινε ο πρώην απεσταλμένος του ΟΗΕ στην περιοχή και μετέπειτα μεσολαβητής (πρώην πρόεδρος της Φιλανδίας) Μάρτι Αχτισαάρι...

Μετά την πολύωρη παρουσίαση των θέσεων Βελιγραδίου και Πρίστινας ακολούθησε κατά αλφαβητική σειρά η παρουσίαση των θέσεων δεκάδων άλλων χωρών που θέλησαν να τοποθετηθούν στο ζήτημα της νομιμότητας της μονομερούς διακήρυξης ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.

Υπέρ της Σερβίας στάθηκαν οι νομικοί εκπρόσωποι των Ρωσίας, Κίνας, Ισπανίας, Ρουμανίας, Κύπρου, Αργεντινής, Βραζιλίας, Βιετνάμ, Βενεζουέλας, Βολιβίας, Αζερμπαϊτζάν και Λευκορωσίας.

Υπέρ της Πρίστινας στάθηκαν οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας, Ολλανδίας, Κροατίας, Αλβανίας, Δανίας, Νορβηγίας, Δανίας, Φιλανδίας, Βουλγαρίας, Ιορδανίας και Σαουδικής Αραβίας.

Ο νομικός εκπρόσωπος των ΗΠΑ κάλεσε τους δικαστές να μην πειράξουν την «ανεξαρτησία» του Κοσσυφοπεδίου γιατί «αντικατοπτρίζει τη βούληση του λαού» της περιοχής και να μην εκδώσουν απόφαση για τη νομιμότητα της διακήρυξης. Ισχυρίστηκε ότι το διεθνές δίκαιο δεν εμποδίζει την απόσχιση και το δικαίωμα ανεξαρτησίας και ότι στο κάτω κάτω το Κοσσυφοπέδιο «είναι μοναδική περίπτωση» στα χρονικά... Ανέφερε ότι εννιά απ' τα 15 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας που ψήφισαν το καλοκαίρι του 1999 την απόφαση 1244 που αναγνωρίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας στο Κοσσυφοπέδιο ψήφισαν αργότερα υπέρ της ανεξαρτησίας της Πρίστινας. Σε άλλο σημείο, υποστηρίχτηκε πως η μονομερής ανεξαρτησία του προτεκτοράτου προήλθε από πολιτική διαδικασία που ήταν υπό την εποπτεία του ΟΗΕ και γι' αυτό δεν αντίκειται στην απόφαση 1244... Υπερασπίστηκε τη στάση του Αχτισαάρι (γνωστού - με το αζημίωτο... - υπηρέτη των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων) ότι δήθεν η μόνη βιώσιμη λύση για το Κοσσυφοπέδιο ήταν η ανεξαρτησία και στο τέλος έκλεισε με το σαθρό «επιχείρημα» ότι η απόφαση 1244 δεν εγγυάται την εδαφική κυριαρχία της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο (επαρχία της οποίας είναι) «αλλά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας που δεν υπάρχει πια»...

Ο εκπρόσωπος της Ρωσίας απ' την άλλη, στηλίτευσε ως παράνομη τη μονομερή κήρυξη ανεξαρτησίας του ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου «και με βάση το διεθνές δίκαιο και με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ». Σημείωσε πως η απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εγγυάται τα εδαφικά δικαιώματα της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο ενώ καταφέρθηκε κατά του βρώμικου ρόλου που έπαιξε στην περιοχή ο Μάρτι Αχτισαάρι, λέγοντας πως προώθησε το δικό του σχέδιο εις βάρος του ΟΗΕ που εκπροσώπησε στις διαπραγματεύσεις... «Η απόφαση 1244 ισχύει ακόμη και γι' αυτό κανένας θεσμός δεν μπορεί να κηρύξει ανεξαρτησία. Η Ρωσία πιστεύει πως αυτή η μονομερής απόφαση για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου είναι αντίθετη με την απόφαση 1244 και το διεθνές δίκαιο» κατέληξε ο Ρώσος εκπρόσωπος.

Παρόμοια ήταν η στάση που υιοθέτησε η Κίνα, που θύμισε ότι η απόφαση 1244 ήρθε μετά τους παράνομους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας και ανέφερε σαφείς εγγυήσεις για την εδαφική ακεραιότητα και την αυτοκυριαρχία της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο. Επεσήμανε ότι το μελλοντικό στάτους κβο θα πρέπει να καθοριστεί βάσει μίας πολιτικής διαδικασίας που θα σέβεται την εδαφική ακεραιότητα της Σερβίας. Απέρριψε ως αστήριχτη τη θέση ότι έχουν εξαντληθεί στον ΟΗΕ όλα τα περιθώρια διαλόγου ανάμεσα σε Βελιγράδι και Πρίστινα καταλήγοντας ότι το Πεκίνο παραμένει αφοσιωμένο στην οικοδόμηση μίας βιώσιμης και διαρκούς ειρήνης στα Βαλκάνια...

Για την ιστορία, η Γερμανία υποστήριξε ότι δεν μπορεί να αγνοηθεί η ανεξαρτησία που «βασίζεται στην άσκηση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του λαού των Κοσοβάρων».

Η Αργεντινή πως η ανεξαρτησία παραβιάζει το θεμελιώδες δικαίωμα της εδαφικής ακεραιότητας της Σερβίας και την αρχή της μη επέμβασης.

Η Αλβανία ότι η απόσχιση δε ρυθμίζεται απ' το διεθνές δίκαιο, ούτε εμποδίζεται απ' αυτό.

Η Ολλανδία ότι η ανακήρυξη ανεξαρτησίας είναι συνέπεια των αλλαγών στα διεθνή σύνορα και ως εκ τούτου συνιστά παράδειγμα άσκησης του δικαιώματος της «εξωτερικής αυτοδιάθεσης» που δικαιολογείται και απ' τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Αλβανών...

Η Ρουμανία τέθηκε κατά της παράνομης, όπως είπε, ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου λέγοντας πως η αρχή της εδαφικής ακεραιότητας ισχύει μόνο για χώρες και εάν αυτό ανατραπεί τότε η διεθνής έννομη τάξη θα διαταραχθεί συθέμελα αφού το οποιοδήποτε χωριό, κομητεία ή επαρχία θα μπορεί να κηρύσσει την ανεξαρτησία του και να πετυχαίνει απόσχιση...

Η Βενεζουέλα υποστήριξε ομοίως πως η αρχή της αυτοδιάθεσης στο διεθνές δίκαιο εφαρμόζεται μόνο σε αποικίες. Το Κοσσυφοπέδιο, είπε ο εκπρόσωπος της Βενεζουέλας, δεν ήταν ποτέ ούτε αποικία, ούτε ανεξάρτητο κράτος...

Η Ισπανία σημείωσε ότι η μονομερής κήρυξη ανεξαρτησίας είναι παράνομη και ως προς το διεθνές δίκαιο και ως προς την απόφαση του ΟΗΕ. Σημείωσε ότι το μελλοντικό στάτους της περιοχής θα πρέπει να αποφασιστεί σε μία πολιτική διαδικασία και να συμφωνηθεί και απ' τις δύο πλευρές. Υποστήριξε έτσι τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του καθεστώτος στο Κοσσυφοπέδιο.

Ομοίως η Κύπρος σημείωσε ότι η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου αντίκειται στο διεθνές δίκαιο και ότι η περιοχή έχει μόνον εκείνα τα δικαιώματα που τα εγγυάται η απόφαση 1244 των Ηνωμένων Εθνών.

Σε κάθε περίπτωση, η όποια απόφαση θα προκαλέσει νέες αναταράξεις όταν εκδοθεί στα μέσα του 2010...