Στα γρανάζια του ιμπεριαλισμού | ΔΙΕΘΝΗ

ΔΙΕΘΝΗ

Στα γρανάζια του ιμπεριαλισμού

Σημαντικά γεγονότα στο τρίγωνο Αθήνα, Αγκυρα, Λευκωσία έρχονται να προστεθούν στην οικονομική κρίση που παίρνει κοινωνική καθεστωτική διάσταση. Η απουσία δημοσιότητάς τους πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο δυσμενών εξελίξεων για την Ελλάδα. Η αρχή τους βρίσκεται λίγο χρόνο πριν.

Το 2005 στο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπήρξε η απόφαση σειράς υποχρεώσεων που έπρεπε να εφαρμόσει η Τουρκία προκειμένου να αξιολογηθεί για την προσαρμογή της στην Κοινότητα. Χαρακτηριστικές ήταν η επαναλειτουργία της Χάλκης, το Πατριαρχείο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η καλή γειτονία με την Ελλάδα εξαιτίας των εναέριων πολεμικών παραβιάσεων, η δραστηριότητα στη Θράκη κλπ. Αυτή η απόφαση σε συνδυασμό με το Πρωτόκολλο ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ που προβλέπει την υποχρέωση αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, αποτέλεσε κι αποτελεί διπλωματικό στήριγμα της Ελλάδας. Η εξέλιξη των γεγονότων δείχνει την τωρινή ελληνική κυβέρνηση να μην το χρησιμοποιεί.
Λίγες μέρες πριν, στις 7-12-09, στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ που εξέτασε την πορεία προσαρμογής της Τουρκίας σύμφωνα με τις προγενέστερες υποχρεώσεις της, η ελληνική και κυπριακή πλευρά απέφυγαν να ζητήσουν την καταδίκη της Τουρκίας για την άρνησή της να εκπληρώσει αυτές τις υποχρεώσεις (άνοιγμα τουρκικών λιμανιών κι αεροδρομίων στα κυπριακά πλοία κι αεροπλάνα, συνέχιση των πολεμικών παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου, αρνητική λειτουργία στην ελληνική Θράκη, Σχολή Χάλκης, Πατριαρχείο, ανθρώπινα δικαιώματα κ.λ.π.). Η απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ απέφυγε οποιαδήποτε καταδικαστική απόφαση αφήνοντας το όλο ζήτημα σε μια αφηρημένη μελλοντική απόφαση αγνώστου διάρκειας και περιεχομένου. Ας σημειωθεί ότι η γνωμοδότηση του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών αποτελεί την εισηγητική έκθεση προς το επικείμενο Συμβούλιο Κορυφής που θα συνέλθει εντός του Δεκεμβρίου για να επικυρώσει απόφαση για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας με βάση ακριβώς αυτή την εισηγητική έκθεση. Γίνεται αντιληπτό ποια θα είναι η επικύρωση...
Μια ερώτηση πλανάται: Γιατί η ελληνική πλευρά του υπουργείου Εξωτερικών απέφυγε να χρησιμοποιήσει την απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής του 2005 που επικυρώθηκε με νέα απόφαση το 2007 και που όριζε συγκεκριμένες υποχρεώσεις της Τουρκίας για την ενταξιακή της αξιολόγηση; Προς τι η άρνησή της αυτή που πρακτικά απεμπολεί ένα διπλωματικό δικαίωμα και δείχνει να γυρίζει το ζήτημα από την αρχή ως μη γινόμενο; Αν κι οι ερωτήσεις αυτές αποτελούν για την ώρα ζητούμενο, ωστόσο βγαίνουν μείζονος σημασίας συμπερασματικές διαπιστώσεις από τη γκρίζα τρέχουσα πραγματικότητα της οξυμένης ελληνικής καπιταλιστικής κρίσης, των εξωτερικών πιέσεων που δέχεται και της προσπάθειας της ελληνικής αστικής τάξης να βγει αλώβητη.
Η τρέχουσα διεθνής καπιταλιστική κρίση αποκάλυψε εκτός όλων των άλλων μια συγκροτημένη κάστα κεφαλαιοκρατών να πρωτοστατεί έναντι πάντων. Είναι η μαύρη διεθνής των τοκογλύφων. Είναι μια διεθνής κάστα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου που ασελγεί πάνω σε έθνη και λαούς. Στη διάθεση αυτή της κάστας έθεσε όμηρο την Ελλάδα και το λαό της η ελληνική αστική τάξη, η τάξη της βούτας και της αρπαχτής. Αυτή παραδίνει το έθνος των Ελλήνων ως καταχρεωμένο επαίτη στη διεθνή των τοκογλύφων. Εχοντας υπόψη ότι το χρηματιστικό κεφάλαιο συμπλέκεται με την εξωτερική πολιτική για επεκτατικές ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις, κατανοούνται οι ανάλογες πιέσεις στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Το δίλημμα που απομένει είναι κατά πόσο η ελληνική εξωτερική πολιτική θα μπει στο τοκογλυφικό Προκρούστη για να ακρωτηριάσει την καταχρεωμένη και προδομένη Ελλάδα από την αστική της τάξη.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ