Σε γενικευμένες ανατροπές στο φορολογικό σύστημα προχωρεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο μισθωτούς, συνταξιούχους και τμήματα των μεσαίων στρωμάτων, ενώ αφήνει στο απυρόβλητο τη φορολογική ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων. Στο όνομα, μάλιστα, της ενίσχυσης της ...ανταγωνιστικής θέσης του «παραγωγικού» κεφαλαίου και της πραγματοποίησης παραγωγικών επενδύσεων προτίθενται να θεσπίσουν και νέα φορολογικά προνόμια.

Τα παραπάνω προκύπτουν από τις χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρουσίασε τους άξονες για τη φορολογική μεταρρύθμιση που σχεδιάζει η κυβέρνηση. Για την προώθηση των νέων αυτών ανατροπών η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει και πάλι το δοκιμασμένο όπλο του ...«κοινωνικού διαλόγου», ενώ συμμετοχή έχουν δηλώσει συνδικαλιστικοί και άλλοι φορείς, εκφραστές του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Στην πρώτη θέση των πρόθυμων στο «διάλογο» φιγουράρουν τα δίδυμα αδελφάκια, ο ΣΕΒ και η ΓΣΕΕ, ενώ ακολουθούν τα ονόματα των άλλων φορέων.

Η νέα επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατά του λαϊκού εισοδήματος, με αιχμή το φορολογικό, αποτελεί κρίκο των ανατροπών που ξεδιπλώθηκαν από το 1990 και εντεύθεν, εντάσσεται οργανικά στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, με ευδιάκριτο στόχο τη μεταφορά φορολογικών βαρών από το κεφάλαιο στα λαϊκά στρώματα. Η εικοσαετία αυτή σημαδεύτηκε από συνεχείς φορολογικές ανατροπές σε όλες τις χώρες της ΕΕ, οι οποίες στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων επιδόθηκαν σε έναν άγριο φορολογικό ανταγωνισμό, στοιχεία του οποίου ήταν η μείωση των συντελεστών φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών και η παράλληλη αύξηση των έμμεσων φόρων και της φορολογίας των φυσικών προσώπων, γεγονός που οδήγησε σε επιδείνωση της σχέσης έμμεσων / άμεσων φόρων. Ως πρότυπο μάλιστα φορολογικής διοίκησης εμφανιζόταν επί πολλά χρόνια η χρεοκοπημένη σήμερα Ιρλανδία, η οποία είχε μειώσει το συντελεστή φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών στο 12,5%.

Το άθλιο αυτό φορολογικό κατασκεύασμα κατέρρευσε στην πρόσφατη οικονομική κρίση, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τα γνωστά δημοσιονομικά προβλήματα για τα οποία εγκαλείται σήμερα η χώρα από την ΕΕ και τις «αγορές». Η νέα επιδρομή την οποία ετοιμάζει μέσω «διαλόγου» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρώτο στόχο έχει την ανάταξη των φορολογικών εσόδων, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Την επιβολή, δηλαδή, νέων φόρων.

Τις προθέσεις αυτές τις ομολόγησε χτες ο ίδιος ο Γ. Παπακωνσταντίνου, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, με θέμα την έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου». Μάλιστα, σε σχετικό φυλλάδιο που διένειμαν, από τη μία, για καιροσκοπικούς λόγους, αποκαλύπτουν τη χρεοκοπία των έως τώρα ασκούμενων φορολογικών πολιτικών από τις εναλλασσόμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ενώ από την άλλη ...υπόσχονται την εφαρμογή μίας νέας φορολογικής πολιτικής, η οποία μάλιστα δε θα θίγει τα μικρά και μεσαία εισοδήματα, κάτι το οποίο είναι ψευδές. Γιατί είναι ο ίδιος ο Γ. Παπακωνσταντίνου που επιβεβαίωσε τις δηλώσεις που έκανε την προηγούμενη Τετάρτη στους «θεσμικούς» κερδοσκόπους στο Λονδίνο, ότι θα υπάρξουν και νέες αυξήσεις στους έμμεσους φόρους προκειμένου να φτάσουμε τα μέσα επίπεδα της ΕΕ... Οτι, όντως, η μείωση των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10% θα οδηγήσει σε μείωση των ονομαστικών μισθών κατά 4%. Οτι προτίθενται να εισπράξουν το 2010 από νέες ιδιωτικοποιήσεις 2,5 δισ. ευρώ. Οτι στο προσεχές μέλλον θα προχωρήσουν σε αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.

Αλλά οι ανατροπές δε σταματούν εδώ. Στο «διάλογο» που θα γίνει για τη φορολογία φυσικών προσώπων η κυβέρνηση εισηγείται το ύψος του αφορολόγητου να συνδεθεί με την προσκόμιση αποδείξεων. Για να έχει, π.χ., κάποιος εργαζόμενος το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ, να προσκομίσει ανάλογο ύψος αποδείξεων. Αν βέβαια υιοθετηθεί ένα τέτοιο μέτρο, είναι προφανές ότι οδηγούμαστε σε ευθεία αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των εργαζομένων. Δεν αποκλείεται να υπάρξουν και άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις με την επαναφορά του φόρου κληρονομιάς και γονικών παροχών, αλλά και την επαναφορά του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

Τα άλλα θέματα που θα συζητηθούν στο κεφάλαιο αυτό - αρκετά ασαφή - είναι:

• Ενιαία προοδευτική τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα.
• Φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών στην κλίμακα των φυσικών προσώπων.
• Κατάργηση αυτοτελούς φορολόγησης και χαριστικών (;) φοροαπαλλαγών.
• Γενίκευση του «πόθεν έσχες» στις φορολογικές δηλώσεις.
• Φορολόγηση της υπεραξίας από βραχυχρόνιες χρηματιστηριακές συναλλαγές με συμψηφισμό ζημιών.

Στο σχετικό πίνακα που διένειμε χτες ο υπουργός ανακάλυψε αυτό που είναι αποτέλεσμα της φορολογικής πολιτικής τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Οτι, δηλαδή, τα φυσικά πρόσωπα φέρουν ολοένα και μεγαλύτερο φορολογικό βάρος σε σχέση με τα νομικά. Ενώ το 2000 οι φόροι φυσικών προσώπων ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχονταν στο 5% και των νομικών προσώπων στο 4,1%, το 2007, παρά το γεγονός ότι τα κέρδη έχουν απογειωθεί, η σχέση αυτή ανατράπηκε με τα φυσικά πρόσωπα να καταβάλλουν φόρους ίσους με το 4,7% του ΑΕΠ και τα νομικά πρόσωπα μόλις 2,6%. Αλλωστε, χάρη στο αντιδραστικό φορολογικό σύστημα που ισχύει, ως το πλέον πλούσιο κομμάτι του πληθυσμού εμφανίζονται οι μισθωτοί και συνταξιούχοι και μετά ακολουθούν όλοι οι άλλοι. Συγκεκριμένα, το 2008, το μέσο ετήσιο εισόδημα ανά κατηγορία φορολογουμένων είναι:

• Μισθωτοί 14.437 ευρώ
• Συνταξιούχοι 11.873 ευρώ
• Εμποροι - βιομήχανοι 10.440 ευρώ
• Ελεύθεροι επαγγελματίες 9.057 ευρώ
• Εισοδηματίες 3.911 ευρώ
• Αγρότες 2.455 ευρώ.

Η κυβέρνηση ...ανακάλυψε επίσης ότι για κάθε 1 ευρώ άμεσων φόρων αντιστοιχούν έμμεσοι φόροι 1,5 ευρώ, ότι η Ελλάδα έχει τον πέμπτο χαμηλότερο συντελεστή φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών στις χώρες του ΟΟΣΑ, κλπ. Και αφού ανακάλυψαν ότι το φορολογικό σύστημα είναι «αντιλαϊκό», διαπιστώνουν στη συνέχεια ότι τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα είναι από τα χαμηλότερα στην ΕΕ επειδή παρατηρείται μεγάλη υστέρηση στις εισπράξεις από άμεση φορολογία, ενώ εκτιμούν τη φοροδιαφυγή από ΦΠΑ το 2009 στα 6,6 δισ. ευρώ.