Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις στην Τουρκία δημιουργούν και χειρίζονται τις εντάσεις ανάλογα με τις εκάστοτε επιδιώξεις τους επί σειρά δεκαετιών και σε αυτό το παιχνίδι συμμετέχει ενεργά και το στρατιωτικό κατεστημένο, το οποίο και έχει ανατρέψει από το 1960 τέσσερις τουρκικές κυβερνήσεις. Η συνεργασία των δύο πλευρών στην παρούσα κατάσταση, έχει σαν στόχο την τρομοκράτηση του τουρκικού λαού, που ζει στη φτώχεια, με τεράστια ποσοστά ανεργίας, βλέποντας βασικές ελευθερίες και δικαιώματά του να καταστρατηγούνται. Χαρακτηριστική ήταν και η ανακοίνωση του στρατού που χαρακτηρίζει τις έρευνες «νόμιμες», δείχνοντας να αποδέχεται την κατάσταση, ενώ οι συνεχείς συναντήσεις στελεχών της ηγεσίας του στρατού με την πολιτική ηγεσία της χώρας, ίσως να έχουν στόχο και κάποιο ξεκαθάρισμα στο εσωτερικό του στρατού.
Αυτοί ωστόσο που πληρώνουν ακριβά τους όποιους ελιγμούς του καθεστώτος και τις μεταρρυθμίσεις που δρομολογούνται, με το πρόσχημα της ένταξης στην ΕΕ (ανάγκη του κεφαλαίου και όχι του λαού) και της καπιταλιστικής κρίσης, είτε στην εξουσία είναι ο στρατός, είτε οποιοδήποτε αστικό κόμμα, ισλαμικό ή κοσμικό ...είναι οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα.