11 (24) του Νοέμβρη 1917

Αρθ.1. Ολες οι κλειστές τάξεις και οι διαβαθμίσεις των πολιτών με βάση την κοινωνική τους προέλευση, οι οργανώσεις και τα ιδρύματά τους, τα προνόμια και οι περιορισμοί με βάση το κοινωνικό στρώμα που ανήκει κανείς, καθώς κι όλα τα πολιτικά αξιώματα που υπήρχαν ως τώρα στη Ρωσία, καταργούνται.

Αρθ. 2. Οποιαδήποτε αξιώματα (ευγενής, έμπορος, αστός, αγρότης κ.τ.λ.) οι τίτλοι (πρίγκιπας, κόμης κ.ά.) και οι ονομασίες των πολιτικών αξιωμάτων (μυστικοί, πολιτικοί και άλλοι σύμβουλοι) καταργούνται και καθιερώνεται μια κοινή για όλον τον πληθυσμό της Ρωσίας ονομασία: Πολίτης της Ρωσικής Δημοκρατίας.

Αρθ. 3. Οι περιουσίες των ιδρυμάτων των ευγενών παραδίνονται αμέσως στα αντίστοιχα αυτοδιοικούμενα ζέμστβο.

Αρθ. 4. Οι περιουσίες των εμπορικών και των αστικών οργανισμών μπαίνουν αμέσως στη διάθεση των αντίστοιχων οργάνων αυτοδιοίκησης των πόλεων.

Αρθ. 5. Ολα τα ιδρύματα των προνομιούχων, οι δημόσιες υποθέσεις, οι φάκελοι και τα αρχεία παραδίνονται αμέσως στη διάθεση των αντίστοιχων οργάνων αυτοδιοίκησης των πόλεων και των ζέμστβο.

Αρθ. 6. Ολα τα αντίστοιχα άρθρα των νόμων που ίσχυαν μέχρι σήμερα καταργούνται.

Αρθ. 7. Το παρόν διάταγμα αποκτά ισχύ από την ημέρα της δημοσίευσής του, και μπαίνει αμέσως σε εφαρμογή από τα τοπικά Σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών και αγροτών βουλευτών.

Μπροστά στην απειλή των πολιτικών φορέων και κυβερνήσεων της αστικής τάξης και των συνοδοιπόρων τους, η εργατική τάξη προβάλλει αντίσταση και αντεπίθεση με το οργανωμένο εργατολαϊκό κίνημα της πόλης και του χωριού. Ο αγώνας γίνεται στο όνομα της επιβίωσης της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων και της σωτηρίας της Ελλάδας.

Η εργατική τάξη λαμβάνοντας υπόψη τις αστικές απειλές κινδύνων κατάρρευσης της Ελλάδας και απώλειας της εθνικής ανεξαρτησίας, απαντά ότι η κατάρρευση είναι της αστικής κυριαρχίας και του οικονομικού καθεστώτος της. Η αστική εθνική ανεξαρτησία έχει εκχωρήσει κι ενσωματώσει την Ελλάδα στα διεθνή ισχυρά ιμπεριαλιστικά καπιταλιστικά συμφέροντα.

Η εργατική τάξη απέναντι στην αστική οικονομική κρίση απαντά ότι είναι κρίση του κεφαλαιοποιητικού οικονομικού συστήματος. Η ταξική αστική κρίση απειλεί να συμπαρασύρει την Ελλάδα στον αφανισμό. Η παρούσα κρίση είναι ενός μικρού εθνικού τμήματος που αποτελείται από τη μεγαλοαστική τάξη. Γίνεται προσπάθεια από τις αστικές κυβερνήσεις, τα αστικά κόμματα και τους ποικίλους συνοδοιπόρους τους να εμφανιστεί ως εθνική κρίση για να φορτωθεί στον εργαζόμενο λαό των Ελλήνων. Αυτή η κρίση αποδεικνύει ότι το αστικό οικονομικο-πολιτικό σύστημα οδηγείται στην αυτοκαταστροφή απειλώντας να συμπαρασύρει το σύνολο της Ελλάδας.