Σάββατο 6 Μάρτη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Πάρτε θέση

Μες στη σιωπή αναπνέουμε. Καμιά όρεξη για συζήτηση. Ούτε για πείραγμα. Κάτι μας πλακώνει. Χάσαμε το κέφι μας. Μόνο καπνίζουμε. Και το τσίπουρο ανόρεχτα το πίνουμε.

Πού το πάνε; Αναρωτήθηκε ένας, ανάβοντας τσιγάρο. Δεν πήρε απάντηση. Μέχρι πού θα το πάνε; αναρωτήθηκε ένας άλλος. Και πάλι σιωπή.

Θες γιατί τα ερωτήματα ήταν και δικά μας, θες γιατί, πίνοντας το τσίπουρο, ξύπνησε το αίμα μας, θες γιατί τη σιωπή δεν την αντέχουμε, η συζήτηση άρχισε. Ο καθένας το μακρύ και το κοντό του. Κατά βάθος ντρεπόμαστε. Οι περισσότεροι από εμάς τους ψηφίσαμε.

Κερνάω, φώναξε μπαίνοντας κάποιος. Ζούμε σε ωραία εποχή. Θα βιώσουμε αγώνες. Είμαι χαρούμενος. Χρόνια περίμενα την ώρα της μάχης. Της ουσιαστικής μάχης. Οχι για ψίχουλα στα μεροκάματα, στις τιμές των προϊόντων μας. Τι θα πράξετε;

Τον κοιτάξαμε. Νέος σχετικά. Αριστος νοικοκύρης. Γνώστης της επιστήμης του - γεωπόνος σπούδασε - παράτησε την πόλη και γύρισε στα χωράφια. Συμβουλεύει όποιον ζητάει τη γνώμη του. Πιστεύει στη γη. Την ευχαριστεί, που αγόγγυστα καρπίζει. Αυτή δεν ξέρει από πολιτική. Των ανθρώπων είναι.

Παράγγειλε μπρούσκο. Το οσμίστηκε. Το χάρηκε στο φως της λάμπας. Χάρμα, είπε. Γουλιά, γουλιά το έπινε. Αυτό, μάλιστα, είναι ευχαρίστηση.

Κερνάω, ξανάπε. Οι τύψεις δε μ' αγγίζουν. Ούτε τις παίρνω στα σοβαρά. Στα ζόρια πάντα έτσι είστε. Μετά ξεχνάτε, και πάλι τα ίδια. Δε σας το λέγαμε; Σας το λέγαμε. Θα μας λιώσουν. Εσείς, το χαβά σας. Λες κι ευχαριστιόσαστε την κοροϊδία.

Για στάσου, τον μάλωσε ο γέροντας. Τα πράγματα είναι σοβαρά. Χάνεται η χώρα. Α, χα, αναφώνησε. Η χώρα χάνεται κι εσείς εδώ;

Εμπρός, ο πρωθυπουργός σας περιμένει. Για τη σωτηρία της πατρίδας δώστε τη σύνταξή σας, τα χωράφια σας, το μέλλον των παιδιών, των εγγονιών σας. Πιο πατριώτης, δηλαδή, είναι εκείνος ο μεροκαματιάρης, που τόσο συγκίνησε τον πρωθυπουργό;

Σας το ξαναλέω. Κερνάω. Είμαι χαρούμενος. Επιτέλους θα πάρετε κι εσείς θέση. `Η απ' εδώ ή απ' εκεί. Από 'δώ εμείς, που αγωνιζόμαστε και για σας. Από 'κεί εκείνοι, που μας μάχονται χρησιμοποιώντας εσάς. Κάπελα, ό,τι πίνουν. Ολα θα 'ρθουν στα ίσα τους. Οπως ρωτάμε, τι έκανε στην κατοχή ο τάδε, έτσι θα ρωτάνε αύριο, τι έκανε, όταν στην ψύχρα του έπαιρναν το μέλλον;

Στην υγειά σου, ευχηθήκαμε. Να 'στε καλά. Μη μας μαλώνεις, όμως. Πονάμε για ό,τι γίνεται. Τον αέρα τον δώσαμε κι εμείς. Τους ψηφίσαμε. Στον αγροτικό ξεσηκωμό δε μετείχαμε. Ανάθεμά τα, μίλησε ένας για όλους.

Ο,τι έγινε δεν ξεγίνεται. Από 'δώ και πέρα τι θα κάνετε; Πάντα υπάρχει καιρός. Λοιπόν; Αύριο το Κόμμα μας προτρέπει σε συλλαλητήριο. Στην πόλη δεν είμαστε. Τι λέτε; Διαδηλώνουμε μες στο χωριό μας, στα ίδια μας τα μάτια; Αύριο θα είμαι εδώ. Μ' ένα πανό. Θα σας περιμένω. Και μόνος μου θα διαδηλώσω. Δίπλα μου θα 'ναι η γυναίκα μου. Μπροστά τα τρία μας παιδιά. Και πιο μπροστά ο σκύλος μας ο Αράπης. Θα 'χει στο ζερβί του δόντι ένα πλακάτ, που θα γράφει: ΚΑΤΩ ΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΜΑΣ!

Καληνύχτα, χαιρέτησε, αφού πλήρωσε, κι έφυγε. Αύριο, είπε.


Ιορδ. Α. ΠΡΟΥΣΑΝΙΔΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ