Ο «Ρ» συνεχίζει σήμερα την έρευνά του για τις πλημμύρες, κάνοντας ένα σταθμό στην περιοχή του Θριασίου και συνολικά της Δυτικής Αττικής. Μια περιοχή με εργατογειτονιές, που εκπέμπουν πλέον ένα ηχηρό «σήμα κινδύνου», ιδιαίτερα μετά και τις τελευταίες φωτιές στους ορεινούς όγκους της Πάρνηθας. Τα καμένα βουνά στη βόρεια πλευρά της Δυτικής Αττικής έρχονται βέβαια να συμπληρώσουν τη διαχρονική εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που την έχουν αφήσει με ανύπαρκτα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και τους κατοίκους της ανυπεράσπιστους στην παραμικρή νεροποντή.

Πολλές περιοχές είναι ανοχύρωτες, χωρίς υποδομές και αντιπλημμυρικά έργα, αφού στα επικίνδυνα εδώ και χρόνια σημεία δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα παρά την επιβάρυνση που έχουν δεχτεί όλα τα ρέματα από τα στραγγίσματα της Αττικής Οδού, η οποία κατασκευάστηκε χωρίς αντιπλημμυρικά έργα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι και σήμερα, σοβαρά πλημμυρικά φαινόμενα σημειώνονται στο Θριάσιο Πεδίο, όπου τα νερά της βροχής, που στραγγίζουν από την Αττική Οδό, καταλήγουν σε ρέματα της περιοχής, τα οποία δεν έχουν τις αναγκαίες υποδομές να τα υποδεχτούν, αφού η διευθέτησή τους είτε προχωρά με «βήματα χελώνας», είτε βρίσκεται ακόμη «στα χαρτιά» και στις εξαγγελίες.

Τα πιο σοβαρά προβλήματα, σύμφωνα και με τη Νομαρχία Δυτικής Αττικής, όπως η ίδια τα έχει επισημάνει προς το υπουργείο Υποδομών, και που έτσι κι αλλιώς είναι γνωστά εδώ και χρόνια, εντοπίζονται:

• Στα Ανω Λιόσια και Ζεφύρι, δύο περιοχές οι οποίες παραμένουν με ανύπαρκτο δίκτυο ομβρίων και ταυτόχρονα οι κάτοικοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το ρέμα της Εσχατιάς - διασχίζει τις δύο αυτές περιοχές - που παραμένει μπαζωμένο και χωρίς διευθέτηση. Αναρίθμητες ανακοινώσεις έχουν γίνει κατά καιρούς και από διάφορους υπουργούς για έργα διευθέτησης, το μόνο όμως που γίνεται είναι κάποια μεμονωμένα έργα - μπαλώματα και ο καθαρισμός τους σε κάποια σημεία. Το αποτέλεσμα είναι πως με την παραμικρή βροχή πλημμυρίζουν γειτονιές στις δύο αυτές περιοχές και κυρίως στη «Λίμνη».

Στην ίδια περιοχή μεγάλα προβλήματα δημιουργούνται από το ρέμα της Γιαννούλας, στο οποίο παρά το γεγονός ότι έχει «σπάσει» εδώ και καιρό σε δύο μεριές δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση και κάθε φορά ξεχειλίζει πλημμυρίζοντας σπίτια και υπόγεια.

• Στον Ασπρόπυργο: Το ρέμα του Αγίου Ιωάννη είναι αυτό που πλημμυρίζει συνεχώς στην περιοχή μπροστά στη «Χαλυβουργική» στην Εθνική Οδό στην οποία καταλήγει ακόμα και σήμερα, παρά τα κάποια έργα που έχουν γίνει. Παραμένει όμως χωρίς διευθέτηση και δεν έχει γίνει ακόμα η εκτροπή του στο Σαρανταπόταμο. Στην περιοχή της Κορυτσάς Ασπροπύργου όμως, την οποία διασχίζει, το πρόβλημα της υπερχείλισής του παραμένει, λόγω της υποδοχής των νερών της Αττικής Οδού και των εγκαταστάσεων του ΟΣΕ.

Το ρέμα του Αγίου Γεωργίου, που διασχίζει την πόλη και καταλήγει στα διυλιστήρια, συναντάει στο πέρασμά του ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, από μπάζα, δρόμους μέχρι και ολόκληρες βιοτεχνίες που εμποδίζουν το νερό να καταλήξει στη θάλασσα. Την ίδια στιγμή, εκτός ότι πολύ συχνά ξεχειλίζει, υπάρχουν και περιβαλλοντικά προβλήματα καθώς «μεταφέρει» λύματα και απόβλητα εργοστασίων της βιομηχανικά επιβαρυμένης περιοχής.

Και το ρέμα του Αγίου Γεωργίου, όπως και αυτά της Γουρούνας και της Μαύρης Ωρας στον Ασπρόπυργο παραμένουν χωρίς καμία διευθέτηση.

• Στη Μάνδρα, η οποία είναι κυριολεκτικά χτισμένη πάνω σε ρέματα, το μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης, το οποίο είναι μπαζωμένο και ταυτόχρονα αποστραγγίζει τεράστιες ποσότητες ομβρίων υδάτων από τα γύρω βουνά.
• Στα Μέγαρα, απαραίτητα είναι τα έργα εκτροπής του ρέματος Αγίας Παρασκευής, ώστε να σταματήσει να πλημμυρίζει η πόλη, ενώ για το ρέμα Εξω Καμάρες απαιτείται κατασκευή φραγμάτων.

Ενδεικτικά για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή είναι όσα είχε πει ο Βαγγέλης Κορρές, τοπογράφος - μηχανικός, σε ημερίδα που είχε διοργανώσει η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ τον Απρίλη του 2008, στο πλαίσιο της καμπάνιας για την προστασία της Πάρνηθας και για τα αντιπλημμυρικά έργα. Γνώστης και μελετητής εδώ και χρόνια του ζητήματος και κυρίως σε ό,τι αφορά τις περιοχές των Ανω Λιοσίων- Ζεφυρίου - Μενιδίου, ο Β. Κορρές είχε επισημάνει τότε, μεταξύ άλλων:

«Κυβερνητικοί και άλλοι φορείς χαρακτηρίζουν εδώ και χρόνια δαπανηρά τα αντιπλημμυρικά έργα. Στην πραγματικότητα όμως δε θεωρούν ακριβά τα έργα, αλλά θεωρούν φτηνή τη ζωή και την περιουσία των εργαζομένων και κατ' αυτούς η προστασία της δεν αξίζει το κόστος των έργων. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι οικονομικότερο να αποτρέπεις τις πλημμύρες από το να θεραπεύσεις τις καταστροφικές τους συνέπειες. Ορισμένοι μάλιστα επικαλούνται εντονότερες βροχοπτώσεις τα τελευταία χρόνια με ακραίες εντάσεις.

Οι μετρήσεις όμως των βροχομετρικών σταθμών δεν επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς αυτούς ή τουλάχιστον δε διαφέρουν αισθητά από αυτές των προηγούμενων ετών. Οι κυβερνητικοί παράγοντες και των δύο κομμάτων (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) που πολλές φορές διατυπώνουν τέτοιους ισχυρισμούς το κάνουν γιατί θέλουν πίσω από αυτούς να καλύψουν τη δική τους πολιτική.

Απλούστατα σήμερα οι απορροές έχουν γίνει διπλάσιες έως τετραπλάσιες, λόγω της επέκτασης της δόμησης και ταυτόχρονα δεν υπάρχουν τα ρέματα για να παραλάβουν αυτήν την παροχή. Η καταστροφή του ιστού των ρεμάτων σε συνδυασμό με την πυρκαγιά της Πάρνηθας συνεπάγονται τον κίνδυνο εμφάνισης πολύ επικίνδυνων πλημμυρών. Κανείς λοιπόν δεν πρέπει να έχει την ψευδαίσθηση ότι το πρόβλημα των πλημμυρών θα λυθεί, αν αυτό δε γίνει υπόθεση του λαϊκού κινήματος.

Οι κυβερνήσεις δεν πρόκειται να προγραμματίσουν και να κατασκευάσουν τα αναγκαία από την άποψη της ασφάλειας έργα στον απαιτούμενο από την κρισιμότητά τους χρόνο χωρίς την πίεση του λαϊκού παράγοντα. Χωρίς αυτή την πίεση, δεν πρόκειται να κάνουν ούτε τα επόμενα 50 χρόνια αυτά που δεν έκαναν στα προηγούμενα 50 χρόνια».