Οι γιορτινές μέρες συνεχίζονται. Πολλά παιδιά γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά, των Φώτων και του Αϊ-Γιάννη και περιμένουν όμορφα δώρα. Πολύ όμορφα, πολύ ευχάριστα, αλλά και πολύ ωφέλημα δώρα, είναι τα δύο παιδικά βιβλία που πρόσφατα κυκλοφόρησε η «Σύγχρονη Εποχή».

Το ένα, με τίτλο «Το κάστρο που πέταξε», γραμμένο από τον συντάκτη της οικολογικής στήλης του «Ρ», Νίκο Μολυβιάτη και πλουμισμένο με ζωγραφιές της Εύας Μελά, ενώ παραμυθολογεί ουσιαστικά πραγματολογεί... Γιατί μπορεί να παραμυθολογεί γράφοντας για κάποιο «παρθένο» ψαροχώρι σ' ένα όμορφο νησί που έχει και μεσαιωνικό κάστρο κι όπου φωλιάζουν αγριοπερίστερα και τα παιδιά παίζουν με φτερωτή τη φαντασία τους, αλλά ουσιαστικά μιλά αλληγορικά για μια πολύ βλαβερή πραγματικότητα. Για την οικολογική, κοινωνική και πολιτιστική καταστροφή που προκαλούν κάποιοι σαν τον μίστερ Τζον του παραμυθιού, που έρχεται από την Αμερική και επενδύει, μετατρέποντας - με την «αναπτυξιακή» συγκατάθεση του δημάρχου - το κάστρο σε τουριστική επιχείρηση, καταστρέφοντας τον «παράδεισο» των πουλιών και των παιδιών.

Το άλλο βιβλίο, με τίτλο «Το λυκαυγές του Πολιτισμού», γραμμένο από την Αυγή Παπάκου - Λαγού σαν παραμύθι και κοσμημένο με ζωγραφιές της Δώρας Κεπερτή, εισάγει τα παιδιά στις απαρχές του πολιτισμού, από τότε που πρωτόγονος - νομάδας άνθρωπος τρεφόταν με κυνήγι, ψάρια και φυτά, κατασκεύαζε τα όπλα και τα εργαλεία του από πέτρα και ξύλο, ζούσε σε σπηλιές έως ότου αυτοδίδαχτος φτιάξει ο ίδιος την «εστία» του, οργανώσει την «κοινότητά» του και οδηγούμενος από τους αδήριτους νόμους της εξέλιξης αρχίσει να δημιουργεί και όσα συνιστούν το φαινόμενο και τις εκφράσεις του πολιτισμού.