Η αποκάλυψη των αιτιών και των σκοπιμοτήτων της συντονισμένης, συκοφαντικής επίθεσης των δυνάμεων του κεφαλαίου κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, κατά της απεργιακής κινητοποίησης των ναυτεργατών, που ματαίωσαν τον απόπλου του κρουαζιερόπλοιου «Ζενίθ» στο λιμάνι του Πειραιά, μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την εξαγωγή πολύ χρήσιμων συμπερασμάτων, τα οποία θα δώσουν ώθηση στην ταξική πάλη και θα συμβάλουν στη μαζική καταδίκη των εκμεταλλευτών, των κομμάτων και των μηχανισμών που τους υπηρετούν.

Το πλοίο «Ζενίθ», αμερικανικών συμφερόντων, με σημαία Μάλτας, χρησιμοποιεί ως σταθμό αποβίβασης και επιβίβασης επιβατών το λιμάνι του Πειραιά και πραγματοποιεί κρουαζιέρες χρησιμοποιώντας ως πλήρωμα ναυτεργάτες που ζούνε και εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, ανασφάλιστοι, χωρίς δικαιώματα.

Δηλαδή, καταστρατηγεί κάθε έννοια εργατικής νομοθεσίας, κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος.

Το παράδειγμα του «Ζενίθ» χρησιμοποιείται πιλοτικά (μέσα στην Ελλάδα) για τη γενίκευση του φαινομένου της «μαύρης» - ανασφάλιστης εργασίας, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων.

Η κατάσταση αυτή, σε συνδυασμό με τον εφοπλιστικό ανταγωνισμό, θα τροφοδοτήσει κύμα απολύσεων και αύξηση της ανεργίας σε βάρος ναυτεργατών που ναυτολογούνται με τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, είναι ασφαλισμένοι και διεκδικούν τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους.

Ταυτόχρονα, η επέκταση του καθεστώτος της ανασφάλιστης δουλειάς θα υπονομεύσει περισσότερο την οικονομική βάση του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (ΝΑΤ) και θα δυναμώσει την επίθεση κατά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Αυτός ο φαύλος κύκλος είναι βασικό στοιχείο της απελευθέρωσης των τουριστικών πλοίων που προβλέπει (όπως και για την ακτοπλοΐα) ο κανονισμός 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπερασπίζονται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ. αλλά και ο ΣΥΝ που έχει συμφωνήσει με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, με την ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου.

Ηδη, στην ακτοπλοΐα, στο όνομα της απελευθέρωσης, οι ναυτιλιακές εταιρείες καθορίζουν τα δρομολόγια όπως θέλουν, με κριτήριο την κερδοφορία τους, σε βάρος της εξυπηρέτησης των νησιών.

Καταστρατηγούν την υποχρέωση που έχουν να δρομολογούν τα πλοία για 10 μήνες το χρόνο, αυξάνουν τα εισιτήρια, θέτουν ζήτημα κατάργησης των οργανικών συνθέσεων για να μειώσουν τον αριθμό του πληρώματος.

Οι ναυτεργάτες αρνούνται να αποδεχθούν αυτή την κατάσταση. Αντιστέκονται και χρησιμοποιούν το δικαίωμα της απεργίας. Αυτό έγινε με την απόφαση των ταξικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ στις 21-22 του Απρίλη, αυτό έγινε στις 26 του Απρίλη, με την αξιοποίηση της απόφασης που πήρε η ΠΝΟ κάτω από την πίεση των ναυτεργατών.

Η απεργία δεν είναι περίπατος. Στοχεύει στην παρεμπόδιση του απόπλου των πλοίων, προϋποθέτει την περιφρούρηση του αγώνα για να καμφθούν οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί που χρησιμοποιούν οι εφοπλιστές, το αστικό κράτος και η κυβέρνηση.

Αυτό έκαναν οι ναυτεργάτες, έχοντας ενημερώσει έγκαιρα, υπεύθυνα, ότι το πλοίο «Ζενίθ» δε θα φύγει και συνεπώς οι επιβάτες δεν πρέπει να κατέβουν στο λιμάνι και γι' αυτό έχουν την ευθύνη η ναυτιλιακή εταιρεία, τα πρακτορεία που πρακτορεύουν το πλοίο, το υπουργείο που χειρίζεται αυτά τα ζητήματα.

Αυτοί, όμως, συνειδητά, προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τους Ισπανούς επιβάτες για να ασκήσουν πίεση και να σπάσουν την απεργία.

Αυτά τα σχέδια δεν πέρασαν. Αντίθετα, Ισπανοί επιβάτες εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των ναυτεργατών... Μόνο που αυτήν ακριβώς τη σκηνή, που έχει μεγάλη αξία, την αποσιώπησαν τα αστικά μέσα παραπληροφόρησης.

Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Οι αντίπαλοι των ναυτεργατών επιχειρούν να συκοφαντήσουν τον απεργιακό αγώνα με σαθρά επιχειρήματα.

Λένε: Η απεργία των ναυτεργατών δυσφημεί τη χώρα στο εξωτερικό.

Σε ποιους δυσφημείται η χώρα; Εκατοντάδες φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε όλη την υδρόγειο έχουν εκφράσει τη στήριξή τους στον αγώνα του ΠΑΜΕ και των Ελλήνων εργαζομένων, χαιρετίζουν την πάλη των ναυτεργατών.

Χιλιάδες εργαζόμενοι κινητοποιούνται σε όλο τον πλανήτη ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου. Για όλους αυτούς, για τους ανθρώπους της δουλειάς, η πάλη του ταξικού κινήματος στην Ελλάδα είναι φωτεινό παράδειγμα.

Συνεπώς, οι οργανωτές της αντιΚΚΕ και αντιΠΑΜΕ επίθεσης απολογούνται για λογαριασμό του κεφαλαίου, σ' αυτό δίνουν εξετάσεις. Αλλωστε, δεν είναι πρωτάρηδες. Εχουν πολύχρονη υπηρεσία σε αντεργατικές - αντιλαϊκές αποστολές. Αφού οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., από κοινού με τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, πρωτοστατούν κατά των εργατικών αγώνων, κατά των κινητοποιήσεων της αγροτιάς, της νεολαίας.

Την Ελλάδα τη δυσφημούν οι εκμεταλλευτές και τα τσιράκια τους, αυτοί που ληστεύουν ή συμβάλλουν στη ληστεία του μόχθου των εργαζομένων.

Λένε: Με τον αγώνα των ναυτεργατών διώχνονται οι τουρίστες, δέχεται πλήγμα ο τουρισμός, χάνονται έσοδα για τη χώρα.

Αστείοι ισχυρισμοί.

Πρώτα απ' όλα, η λογική που συνδέει την ανάπτυξη των αγώνων με τις προϋποθέσεις που θέτουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου ακυρώνει στην πράξη το απεργιακό δικαίωμα, οδηγεί στον αφοπλισμό, στην υποταγή των εργαζομένων, για να κάνουν τη δουλειά τους οι εφοπλιστές και οι άλλοι πλουτοκράτες.

Εκτός από αυτό, οι πολέμιοι των εργατικών αγώνων γνωρίζουν ότι οι επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων εξυπηρετούνται είτε από τις υπηρεσίες των ίδιων των πλοίων είτε από υποδομές μεγάλων τουριστικών ομίλων, που έχουν θεριέψει και καταπίνουν τους μικρούς επαγγελματίες συγκεντρώνοντας το μεγάλο κομμάτι του τζίρου και των κερδών.

Τα νούμερα που προβάλλουν για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους είναι κατασκευασμένα. Η αλήθεια είναι ότι η φιλοεφοπλιστική πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που έχει οδηγήσει, π.χ., το έλλειμμα του ΝΑΤ πάνω από 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται το κόστος της απαλλαγής των εφοπλιστών των κρουαζιερόπλοιων από τις ασφαλιστικές εισφορές, στοιχίζει πολύ ακριβά στους ναυτεργάτες και στον εργαζόμενο λαό.

Επιπρόσθετα, αυτοί που μιλούν για λογαριασμό των μεγάλων τουριστικών ομίλων, είναι αυτοί που εφαρμόζουν ή υποστηρίζουν την πολιτική που αντιμετωπίζει εχθρικά το δικαίωμα του λαού μας στην ξεκούραση, στην ψυχαγωγία, στον τουρισμό, καθηλώνοντας, μειώνοντας τους μισθούς και τις συντάξεις, επιβάλλοντας απαγορευτικές τιμές στα εισιτήρια των ακτοπλοϊκών πλοίων και των άλλων μέσων μεταφοράς.

Οι ισχυρισμοί που προβάλλουν οι συκοφάντες των εργαζομένων και των αγώνων τους είναι ισχυρισμοί σκοπιμότητας, μέσο εκφοβισμού και ιδεολογικής τρομοκρατίας.

Ομως, αυτοί οι ισχυρισμοί δεν μπορούν να κρύψουν την ουσία.

Η επίθεση δε δικαιολογείται μόνο με την εξέλιξη γύρω από το πλοίο «Ζενίθ» ούτε από την περιφρούρηση της απεργίας στον έναν ή στον άλλο εργασιακό χώρο.

Τότε γιατί επιστρατεύεται ο πρωθυπουργός και λυσσομανάνε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., μαζί με τον Τσίπρα, τον πρόεδρο του ΣΥΝ (που χαρακτήρισε την πάλη των ναυτεργατών «εξαλλοσύνη»), τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ (κ.ά.) για να συκοφαντήσουν τους αγώνες;

Γιατί επιχειρούν να σπιλώσουν τους ναυτεργάτες, τους εργάτες και τις εργάτριες που αγωνίζονται;

Γιατί ξερνάνε χολή κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ;

Γιατί ο ΣΚΑΪ και το MEGA λειτουργούν ως οχετός παραπληροφόρησης και οργιάζουν οι Πρετεντέρηδες, οι Καψήδες, οι Λυριτζήδες, οι Πορτοσάλτηδες και οι άλλοι καλοπληρωμένοι βιαστές της αλήθειας;

Ανησυχούν για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, φοβούνται τον οργανωμένο αγώνα που εμποδίζει τα αντεργατικά μέτρα, διεκδικεί στόχους που αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες και αμφισβητεί την εξουσία του κεφαλαίου.

Τους απασχολούν οι διεργασίες που πυροδοτεί η στάση αρχών του ΚΚΕ, η πρωτοπόρα δράση του για την ανάπτυξη της ιδεολογικής, πολιτικής και οικονομικής πάλης, για τη διαμόρφωση ταξικής συνείδησης.

Τους απασχολούν οι προβληματισμοί, οι αναζητήσεις εργαζομένων, ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που αντιστέκονται, καταδικάζουν την αντιλαϊκή πολιτική και συναντιούνται με τους κομμουνιστές, με τις ταξικές δυνάμεις στο δρόμο του αγώνα.

Τρομάζουν από τη συγκέντρωση εργατικών δυνάμεων που επιτυγχάνει το ΠΑΜΕ, σε σύγκρουση με τις δυσκολίες. Προβληματίζονται για την ανάπτυξη των αγωνιστικών συσπειρώσεων.

Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι οι ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη των εργαζομένων οργανώνουν απεργιακές κινητοποιήσεις που τα δικαστήρια, με αποφάσεις σκοπιμότητας, χαρακτηρίζουν παράνομες και καταχρηστικές.

Γι' αυτό παρεμβαίνουν με αυτό τον τρόπο. Επιδιώκουν την ενοχοποίηση των αγώνων και των δικαιωμάτων, το μπλοκάρισμα των θετικών διεργασιών και το επόμενο διάστημα θα γίνουν ακόμα πιο επιθετικοί και επικίνδυνοι.

Σ' αυτές τις συνθήκες μεγαλώνουν οι ευθύνες των κομμουνιστών, των φίλων του Κόμματος και της ΚΝΕ, μεγαλώνουν οι ευθύνες των αγωνιστών που διαπιστώνουν ότι βρισκόμαστε απέναντι σε μια θύελλα αντιλαϊκών μέτρων και μια πολιτική που χρησιμοποιεί και θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Μεγαλώνουν οι ευθύνες για την οργάνωση ενός τολμηρού ανοίγματος στην εργατική τάξη, στη νεολαία, στα λαϊκά στρώματα, που θα συνδυάζει τη διαφωτιστική δουλειά με τη συγκέντρωση και την οργάνωση δυνάμεων κατά της αντιλαϊκής πολιτικής.

Με πρωτοπόρο πνεύμα στους τόπους δουλειάς, εκπαίδευσης και κατοικίας.

Με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, που θα αποκαλύπτουν τη βαρβαρότητα του παλιού, του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος και θα καθίζουν στο σκαμνί του κατηγορούμενου την ανάπτυξη που στηρίζεται στα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Με πειστικό τρόπο, που θα αποδεικνύει ότι υπάρχει λύση, υπάρχει προοπτική για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, για την ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών, για τη λαϊκή εξουσία και την οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, για να γίνουν λαϊκή περιουσία οι πηγές του πλούτου, τα μέσα παραγωγής, τα πλοία και τα άλλα εργαλεία της ανάπτυξης.

Αυτός είναι ο δρόμος που αντιστοιχεί στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, αυτή είναι η απάντηση στους υπονομευτές των εργατικών αγώνων, στους συκοφάντες του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ.