Τώρα είναι η ώρα να κάνει ο λαός το βήμα. Να σπάσει την τρομοκρατία, να βγει μαζικά στο δρόμο με το ΠΑΜΕ και τις άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις

Τα μέτρα κατά πάσα πιθανότητα θα ανακοινώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, ενδεχόμενα μέχρι την Κυριακή. Στο σύνολό τους και σε συνδυασμό με όσα έχουν ήδη παρθεί τα τελευταία χρόνια και μήνες, συνιστούν μια χωρίς προηγούμενο επέλαση σε στοιχειώδεις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Είναι μέτρα που στοχεύουν σε δυο κεντρικές κατευθύνσεις:

α) Στην παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την εξασφάλιση ακόμα φθηνότερου εργατικού δυναμικού για τους κεφαλαιοκράτες.

β) Την εξασφάλιση κεφαλαίων - μέσω των δανείων που θα πληρώσει και πάλι ο ελληνικό λαός - για τη χρηματοδότηση και στήριξη των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών.

Η επιβολή των νέων μέτρων «κλείδωσε» κατά τη διάρκεια σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή την Τετάρτη υπό τον πρωθυπουργό και συμμετείχαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, οι υπουργοί Χ. Παμπούκης, Ε. Βενιζέλος, Γ. Παπακωνσταντίνου, Μ. Χρυσοχοΐδης, Γ. Ραγκούσης. Λ. Κατσέλη, Δ. Ρέππας, Φ. Σαχινίδης, καθώς και οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού Ν. Αθανασάκης και Κ. Θέος.

Την Πέμπτη, ο πρωθυπουργός ενημέρωσε τους «κοινωνικούς εταίρους», δηλαδή τους προέδρους των εργοδοτικών φορέων και των ενσωματωμένων πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ζητώντας στήριξη στην επιβολή των μέτρων, την οποία «εισέπραξε» με το παραπάνω.

Μάλιστα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο πρωθυπουργός διαμήνυσε στους «κοινωνικούς εταίρους» ότι τα μέτρα «δεν είναι αρκετά για να αντιμετωπιστεί το δημοσιονομικό πρόβλημα» (!), φανερώνοντας ότι ο ταξικός πόλεμος σε βάρος του λαού δεν έχει ημερομηνία λήξης. Με στόχο να θολώσει τα νερά και να στρέψει αλλού τη λαϊκή οργή, ο πρωθυπουργός εντελώς υποκριτικά επανέλαβε το ιδεολόγημα ότι ΕΕ και ΔΝΤ «επιβάλλει εκβιαστικά τα μέτρα ως αναγκαία για να δανείσουν την Ελλάδα».

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, μέσα στη βδομάδα η κυβέρνηση θα φέρει για επικύρωση στη Βουλή τη «συμφωνία» με την ΕΕ και το ΔΝΤ, η οποία θα βασίζεται σ' ένα νέο, ακόμα πιο σκληρό πρόγραμμα σταθερότητας, που θα περιλαμβάνει και τα νέα αντιδραστικά μέτρα.

Κυβερνητικοί κύκλοι σημείωναν ότι δεν αποκλείεται ο πρωθυπουργός να ζητήσει για την έγκριση τμήματος ή και όλης της «συμφωνίας» την ψήφο των βουλευτών της ΝΔ. Δείχνοντας μάλιστα το εύρος της αντιλαϊκής επίθεσης που θα ακολουθήσει, υπουργοί τόνιζαν ότι στόχος της κυβέρνησης «είναι να επιτευχθεί σε δυο χρόνια αντί για τρία η μείωση του δημόσιου ελλείμματος κατά 10%, όπως αρχικά προβλεπόταν από το αρχικό πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης».

Η νέα ταξική επέλαση της κυβέρνησης γίνεται στο «φόντο» της χορήγησης των υψηλότοκων δανείων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών προς τα κρατικά ταμεία. Η κυβερνητική προπαγάνδα επιχειρεί να εμφανίσει τα μέτρα σαν «αναγκαία» για τη «διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία». Προκλητικά, μάλιστα, κυβερνητικά στελέχη υποστήριζαν ότι «τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και εδώ που έχουμε φτάσει, το μέγεθος των μέτρων περνάει σε δεύτερη μοίρα».

Η βάρβαρη επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, με την απόλυτη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ, στο όνομα της «σωτηρίας της πατρίδας», έχει δρομολογηθεί πολύ νωρίτερα στα πλαίσια του «ευρωοικοδομήματος», προκειμένου να φορτωθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες του λαού, με στόχο την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο πρωθυπουργός αποκαλύπτοντας ακριβώς τις στρατηγικές στοχεύσεις της κυβέρνησης, μιλώντας στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ την Πέμπτη σημείωσε: «Τα άμεσα έκτακτα μέτρα είναι η ισχυρή γέφυρα για να περάσουμε τις μεγάλες αλλαγές». Δείχνοντας, μάλιστα, την αντιλαϊκή βούληση της κυβέρνησης, ο Γ. Παπανδρέου υπογράμμισε: «Θα λάβουμε ιστορικές αποφάσεις, όσο δύσκολες και επώδυνες αν είναι».

Η «συμφωνία» για το μηχανισμό δανειοδότησης και τη χορήγηση δανείων ύψους 120 δισ. ευρώ, όπως ισχυρίζονται οι κυβερνώντες, θα αξιοποιηθεί από την εγχώρια άρχουσα τάξη σαν το «άλλοθι» για την άμεση εφαρμογή των προαποφασισμένων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Οι περιβόητες «διαβουλεύσεις» της «τρόικας» των τεχνοκρατών που βρέθηκαν στην Αθήνα με την ελληνική κυβέρνηση, παρά τον «διαπραγματευτικό» τόνο που επιχείρησε να τους προσδώσει η τελευταία, με τον ισχυρισμό ότι έχει θέσει «κόκκινες γραμμές» στην επιβολή των μέτρων, δεν αποτέλεσαν τίποτα περισσότερο από το αναγκαίο «στήριγμα» που αναζητά για να καρατομήσει το εισόδημα και τις κατακτήσεις που έχουν απομείνει για την εργατική τάξη.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει τα μέτρα - πτώχευσης του λαού σαν «μονόδρομο», για να εξασφαλιστούν τα δάνεια από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Μέρος αυτών των χρημάτων θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή των προηγούμενων δανείων στις καπιταλιστικές αγορές και τα υπόλοιπα θα καταλήξουν στα θησαυροφυλάκια των τραπεζιτών και των εφοπλιστών με τη μορφή επιχορηγήσεων.

Ο ελληνικός λαός που σήμερα καλείται να «θυσιάσει» τα πάντα στη νόθα «εθνική προσπάθεια», θα κληθεί εκ νέου από τον επόμενο χρόνο κιόλας να πληρώσει τα επιπλέον πανωτόκια σε Ευρωπαίους εταίρους και ΔΝΤ. «Το ΔΝΤ δανείζει δε χαρίζει χρήματα», δήλωσε ορθά κοφτά την προηγούμενη Τετάρτη ο Γενικός Διευθυντής του, Ντομινίκ Στρος Καν.

Ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε ήδη δραματικούς τόνους, τόσο στην ομιλία του την Τετάρτη στο υπουργικού συμβούλιο όσο και την επόμενη μέρα στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, επιχειρώντας να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό για να αποδεχτεί χωρίς αντιδράσεις τη λεηλασία. «Βρισκόμαστε στη δίνη μιας κρίσης που είναι σε εξέλιξη, και όμοιά της δεν έχουμε ζήσει πάλι», ανέφερε ο πρωθυπουργός, ζητώντας «συστράτευση» για να «κερδίσουμε το εθνικό στοίχημα».

Στα πρωθυπουργικά κελεύσματα για «εθνική συστράτευση», οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιτάξουν τη δικής τους ταξική συμμαχία. Απέναντι στον ολοκληρωτικό πόλεμο του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων, ήρθε η ώρα η εργατική τάξη να απαντήσει με πόλεμο. Να ανατρέψει στους δρόμους του αγώνα, μέσα από τις γραμμές των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ, τις «συμφωνίες», τα προγράμματα και τους σχεδιασμούς ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. και των ιμπεριαλιστικών τους «συμμάχων». Να σηκώσει το κεφάλι ψηλά και να συνειδητοποιήσει ότι τον πόλεμο αυτό τον δίνει για την ίδια της τη ζωή, για το μέλλον των παιδιών της.