Η δημιουργία, το 1982, του Ιδρύματος Ερευνών για το Παιδί «Σπύρος Δοξιάδης» έδωσε την ευκαιρία ενασχόλησης μερικών ειδικών επιστημόνων με τα ιδιαίτερα προβλήματα (κοινωνικά, παιδευτικά, ψυχοσωματικής ανάπτυξης, απασχόλησης κ.ά.) των παιδιών, αλλά και τη δυνατότητα ανάπτυξης κάποιων διεπιστημονικών ερευνών γύρω από το παιδί στην Ελλάδα. Η ερευνητική δουλιά που αναπτύχθηκε στα πλαίσια του προγράμματος «Στάσεις και αντιλήψεις της ελληνικής κοινωνίας για το παιδί, από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους ως σήμερα», απέδωσε εκτός από μια Διαγνωστική και Θεραπευτική Μονάδα, και έκδοση, από το ίδρυμα, δύο επιστημονικών μονογραφιών για «Το παιδί στη νεοελληνική Τέχνη», καθώς και δημοσίευση μιας έρευνας στον 9ο τόμο του εξαιρετικού περιοδικού «Εθνογραφικά», που εκδίδει το «Πελοποννησιακό Ιδρυμα» για το παιδικό παιχνίδι διεθνώς.

Ηταν φυσικό και αναγκαίο, η συνέχεια της έρευνας για το παιδικό παιχνίδι, να στραφεί και στην Ελλάδα, καθώς το «σπέρμα» της έριξε μια έρευνα της Κλειώς Γκουγκουλή για το παιδικό παιχνίδι στην Παλαιά Φώκαια Αττικής, για τις ανάγκες της διατριβής της στην Κοινωνική Ανθρωπολογία. Ετσι οι δυο επιστημόνισσες «ένωσαν τις φωνές» τους και πρότειναν στο ίδρυμα να επιμεληθούν το συλλογικό, διεπιστημονικό τόμο «Παιδί και το παιχνίδι στη νεοελληνική κοινωνία (19ος και 20ός αιώνας)», ο οποίος κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Καστανιώτη», σε συνεργασία με το ίδρυμα. Στο σημαντικό αυτό έργο (549 σελ.) συμβάλλουν με μελέτες οι: Κλειώ Γκουγκουλή, Δήμητρα Μακρυνιώτη, Ιωσήφ Σολομών, Βίκυ Πάτσιου, Αφροδίτη Κούρια, Κλήμης Ναυρίδης, Αντα Κλώνη και Αναστασία - Βαλεντίνη Ρήγα.