Εκ μέρους της καθοδήγησης στη Νομαρχιακή Συνδιάσκεψη παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ, με επικεφαλής τον ΟρέστηΚολοζώφ, μέλος του ΠΓ, που στην τοποθέτησή του εκτίμησε σαν πολύ ικανοποιητική τη συζήτηση που αναπτύχθηκε, καθώς και την πλούσια εμπειρία που μεταφέρθηκε από το βήμα της συνδιάσκεψης.

Ο Ορ. Κολοζώφ σημείωσε ότι από τη συζήτηση αναδείχνεται μια μεγάλη ανησυχία από τους αντιπροσώπους, ότι παρόλο που η οργάνωση είναι σωστά προσανατολισμένη, υπάρχουν αδυναμίες και κυρίως πολλές δυνατότητες. «Η ανησυχία αυτή που εκφράστηκε από τους συντρόφους, τόνισε, ήταν για τις μεγάλες δυνατότητες να γίνουν ακόμα περισσότερα βήματα, καθώς και ότι υπάρχει απόσταση σε αυτά τα πολύ θετικά που έγιναν από αυτά που θα έπρεπε και υπάρχει η ανάγκη να γίνουν. Η οργάνωση γνωρίζει τις αδυναμίες αυτές και προπαντός έχει τη δύναμη να τις αντιπαλέψει».

Επίσης αναφέρθηκε στο ζήτημα της σύνδεσης τακτικής και στρατηγικής, της απάντησης στο ερώτημα «τι να κάνουμε;» που μπαίνει από πολλούς ανθρώπους. «Με τον δικό τους τρόπο, υπογράμμισε, πολλοί σύντροφοι στις ομιλίες τους αναδείκνυαν τις δυσκολίες που υπάρχουν για να συγκροτηθεί το μέτωπο, ξεκινώντας από μια σειρά ζητήματα - προβλήματα που έχει σήμερα ο λαός μας. Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι εύκολη. Για να απαντήσει η οργάνωση, ο κάθε σύντροφος πρέπει να γνωρίζει σε τι χώρο δουλεύει, να έχει καλή γνώση των προβλημάτων και όλων των πλευρών τους, για να μπορέσει να συνδέσει τη λύση τους με τους στρατηγικούς στόχους του Κόμματος. Είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να πάμε λέγοντας θα συσπειρώσουμε γύρω από το πρόβλημα. Θα ξεκινήσουμε από αυτό, θα διεκδικήσουμε λύσεις, θα δούμε τις ανάγκες του κόσμου, με ποιο τρόπο θα βρει μια διέξοδο. Οταν όμως θα κατακτήσει τη λύση του προβλήματος είτε είναι μισθολογικό είτε άλλο, από κει και πέρα τι, τελείωσε αυτό το κίνημα; Να, λοιπόν, η αναγκαιότητα όσο θα παλεύεις για αυτό το ζήτημα, να το συνδέεις με τους πολιτικούς και στρατηγικούς στόχους του Κόμματος, έτσι ώστε να μπορείς να δώσεις μια συνέχεια, αν όχι στο ίδιο το ζήτημα που παλεύεις εκείνη τη στιγμή, γιατί είναι κάτι το συγκεκριμένο, να υπάρξει μια τέτοια ζύμωση στον κόσμο μέσα και έξω από το χώρο δουλιάς, που να γίνεται καθαρό ότι σήμερα το πρόβλημα δεν είναι να πάρεις μια αύξηση, αλλά να δοθεί απάντηση πολιτική στο πρόβλημα. Ετσι θα κατανοεί ακόμα περισσότερο την αναγκαιότητα συσπείρωσης πάλης με στόχο μακροπρόθεσμο». Και συνέχισε «αλλά όσο άσχημο είναι να δουλεύει κανένας επιμένοντας στη λύση του προβλήματος χωρίς να δίνει προοπτική, άλλο τόσο ζημιά γίνεται όταν πάμε σε ένα χώρο που δε γνωρίζουμε καλά το πρόβλημα και μπροστά στην αδυναμία να δώσουμε λύσεις στα πιεστικά ερωτήματα που υποβάλλουνε οι εργαζόμενοι, δίνουμε τις απαντήσεις περί της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης. Τότε σταματάει, σου γυρίζει την πλάτη, ακούει τον ΠΑΣΟΚο, τον ΔΑΚίτη, που του υπόσχεται λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα και τον αποπροσανατολίζει στο να μη μάθει να διεκδικεί αγωνιστικά. Υπάρχει λοιπόν μια διαλεκτική σχέση, τα ζητήματα στρατηγικής και τακτικής πρέπει να τα βλέπουμε μαζί, μόνο έτσι μπορούμε να προσεγγίσουμε το στόχο που είναι δύσκολος και σύνθετος και χρειάζεται να έχουμε στελέχη που να έχουν ανεβασμένο πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα «να αποκτήσει η οργάνωση, το κάθε μέλος του Κόμματος ιδεολογική επάρκεια, να θωρακιστεί ώστε να αντέχει στις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται σήμερα, να μπορέσει να αποκρούσει την επίθεση που κάνουν σήμερα οι καπιταλιστές, ώστε να μπορέσει να αναδείξει στους συναδέλφους του το δρόμο της πάλης και του αγώνα».

Αναγκαιότητα, συνέχισε ο ομιλητής, είναι να συνεχιστεί η δουλιά στο κίνημα, η δουλιά στο σωματείο, να βγει η οργάνωση ακόμη περισσότερο προς τα έξω με περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Καταλήγοντας ο Ορέστης Κολοζώφ, σημείωσε την ξεχωριστή προσφορά της ΚΟΘ, την πολύμορφη, ευρηματική και συνεγερτική για όλο το λαό στάση της, ιδιαίτερα κατά τις μέρες των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία, καθώς και τα ξεχωριστά καθήκοντα που απορρέουν μετά και από τον ξεχωριστό σταθμό της πρόσφατης βαλκανικής συνάντησης των κομμουνιστικών κομμάτων και εξέφρασε τη σιγουριά ότι η οργάνωση μπορεί να καταφέρει να τα βγάλει σε πέρας.