Η Αριστερά εκ φύσεως είναι συγκρουσιακή ρωτήθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ από την «Καθημερινή» και απάντησε: «Εναντίον των άλλων πολιτών... Και αυτό είναι ενδεικτικό του πρωτογονισμού της σημερινής Αριστεράς, η οποία λειτουργεί πλέον ως περιθωριακό φαινόμενο στην κοινωνία. Και με μεγάλη οργή θεωρώ ότι συνθήματα και ιδέες που ορισμένοι ασπάζονται κατέληξαν στον θάνατο τριών αθώων ανθρώπων. Δεν τα έκαψε ο Καρατζαφέρης τα γραφεία της Marfin. Ούτε η Αστυνομία... Αυτά τα περί "προβοκάτορα" όχι σ' εμένα... θα 'πρεπε πριν πιάσουν τη λέξη αυτή στο στόμα τους να αναλογιστούν πόσους και πόσους ατίμασαν ή εκτέλεσαν αυτοί, όχι η Δεξιά, με την κατηγορία του προβοκάτορα».

Στοχοπροσηλωμένος στο ρόλο του προβοκάτορα ο κύριος αντιπρόεδρος. Τον ξέρει καλά, ως μέλος της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, το ρόλο, γι' αυτό και λέει όχι σ' αυτόν τα περί «προβοκάτορα». Είναι απ' αυτούς που λέει ό,τι θέλει ως δικό τους θέσφατο, χωρίς αποδείξεις. Οπως τα περί συμμετοχής του ΚΚΕ στην επιχείρηση «Γερμανός», αλλά εδώ και τρία χρόνια αποδείξεις δεν έφερε. Εχουν και τον κολαούζο τους, σπουδαγμένο στις βρώμικες δουλειές γι' αυτό τον έχουν, τον Καρατζαφέρη, που τον αθωώνει, αν και μέρος πολλών προβοκατσιών, όπως αυτής έξω από τη Βουλή στην απεργία στις 5 Μάη. Γιατί το κάνει; Εύλογη η απάντηση. Τώρα αν την υπέθαλψαν μαζί, είναι άλλη ιστορία. Οσο για τις δολοφονίες στη «Marfin» και τους συνειρμούς που κάνει αποδίδοντάς τες στην ιδεολογία, την πολιτική και τα συνθήματα του ΚΚΕ, του ταξικού κινήματος, για να ποινικοποιήσει την κομμουνιστική ιδεολογία, με την επίκληση ενεργειών των μηχανισμών κράτους και παρακράτους, το μόνο που κάνει είναι να αποκαλύπτει για άλλη μια φορά ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι αδίστακτη με τους αντιπάλους της. Δικό τους και το κράτος, δικό τους και το παρακράτος, καθοδηγούμενοί τους και οι μηχανισμοί που στήνουν προβοκάτσιες. Τη δημοκρατία τους, την οποία επικαλούνται, την ασκούν με κάθε μέσο για να τσακίσουν το λαό. Γι' αυτό και η επίκληση των άλλων πολιτών, με τους οποίους συγκρούεται το λαϊκό κίνημα, είναι το άλλοθι της επιβολής της βαρβαρότητας μιας ισχνής κοινωνικής μειοψηφίας, από την αδίστακτη δικτατορία των μονοπωλίων της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, πάνω στην τεράστια λαϊκή πλειοψηφία.