Με μία συνάντηση με εκπροσώπους των «παραγωγικών φορέων» επιλέγει το υπουργείο Παιδείας να σηματοδοτήσει σήμερα την έναρξη της διαβούλευσης για την Εθνική Στρατηγική Ερευνας. Στο κείμενο βάσης για τη διαβούλευση, που έδωσε χτες στη δημοσιότητα, δεν κρύβει ότι στόχος όλων των αλλαγών είναι ο ασφυκτικός εναγκαλισμός της έρευνας από τις επιχειρήσεις να γίνει ο κανόνας, στο όνομα μάλιστα της «ανάπτυξης». Στο ερώτημα λοιπόν «έρευνα που να υπηρετεί το λαό και την πραγματική κοινωνική πρόοδο ή έρευνα για αύξηση των κερδών μιας χούφτας καπιταλιστών», το υπουργείο, μέσα από όσα προωθεί, απαντά ξεκάθαρα, εφαρμόζοντας μία πολιτική που μετατρέπει τη νέα γνώση σε εμπόρευμα προς εκμετάλλευση. Αυτό σημαίνει ότι μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η έρευνα που θα είχε ως προσανατολισμό την επίλυση προβλημάτων, τη βελτίωση της ζωής του λαού με τη χρήση των επιτευγμάτων της επιστήμης, η οποία είναι κοινωνικό αγαθό.

Σήμερα το πρωί, οι συγκεκριμένες προτεραιότητες για την έρευνα θα συζητηθούν μεταξύ εκπροσώπων του υπουργείου, εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων και άλλων δημόσιων φορέων, του ΣΕΒ, του ΣΕΠΕ, του ΕΒΕΑ, προέδρων επιχειρηματικών συνδέσμων και επιχειρήσεων. Ολόκληρο το κείμενο του υπουργείου αποτελεί άλλωστε ένα «άνοιγμα» της κυβέρνησης στις επιχειρήσεις και μία έμμεση διαβεβαίωση ότι η πολιτεία θα διασφαλίσει όλες τις προϋποθέσεις ώστε τα ιδρύματα, αλλά και το προσωπικό τους να τεθούν στη διάθεση των εταιρειών. «Καίριος στόχος είναι η έρευνα να ανταποκρίνεται στη ζήτηση κι όχι στις δυνατότητες προσφοράς των ερευνητικών αποτελεσμάτων από τα ΑΕΙ και τα ερευνητικά κέντρα», αναφέρεται χαρακτηριστικά. Σε άλλο σημείο, σημειώνεται ότι «θα υποστηριχθούν δυναμικοί κλάδοι της ελληνικής βιομηχανίας, όπως τα τρόφιμα και τα χημικά, συμπεριλαμβανομένης της φαρμακοβιομηχανίας και της βιομηχανίας καλλυντικών προϊόντων, σε κατευθύνσεις πράσινης ανάπτυξης», ενώ γίνεται λόγος και για προϊόντα που μπορούν να εξαχθούν. Κλάδοι δηλαδή στους οποίους επενδύει ή βλέπει νέα πεδία κερδοφορίας το μεγάλο κεφάλαιο.

Διαφαίνεται επίσης η πρόθεση να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις και ρόλο άσκησης διοίκησης στην έρευνα, στο όνομα της άρσης των εμποδίων «γραφειοκρατίας» και με την υιοθέτηση ενός «πρωτοποριακού μοντέλου διακυβέρνησης, βασισμένο σε ανοιχτές συμμετοχικές διαδικασίες».

Μοχλός εφαρμογής του στενού εναγκαλισμού της έρευνας από τις επιχειρήσεις είναι η προώθηση συμπράξεων παραγωγικών και ερευνητικών φορέων με χρηματοδότηση περίπου κατά 80% από το κράτος και κατά 20% από ιδιωτική συμμετοχή. Ο λαός δηλαδή, ο οποίος καλείται ήδη να κάνει τη μία θυσία μετά την άλλη, θα πληρώσει μία έρευνα προσανατολισμένη στο να φτιάχνει για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου νέα εμπορεύματα, τα οποία δε θα μπορεί καν να αγοράσει. Την ίδια στιγμή, κινδυνεύουν να γίνουν πεδίο «αδιάφορο» για την έρευνα τα όσα οδηγούν στη βελτίωση της ζωής του λαού, όπως η πρόληψη και αντιμετώπιση ασθενειών (π.χ. επαγγελματικών), η αντισεισμική προστασία, εφόσον δεν ενδιαφέρονται κάποιες επιχειρήσεις να τις εκμεταλλευτούν εμπορικά.