Ο αγώνας για την επιβίωση είναι σκληρός, έστω και για λίγο φαγητό

Χωρίς φαγητό και νερό παλεύουν να επιβιώσουν τα περισσότερα από 15 εκατομμύρια πληγέντων στο Πακιστάν, ενώ οι βροχές συνεχίζονται και οι περιοχές που έχουν θαφτεί στη λάσπη απλώνονται πλέον σε όλο το μήκος της χώρας, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι ο αριθμός των νεκρών θα ξεπεράσει κατά πολύ τους 1.600, που αναφέρονται σήμερα. «Ραμαζάνι ή όχι εμείς πεινάμε», λένε χαρακτηριστικά τα θύματα της τραγωδίας, καθώς η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη και η επισιτιστική κρίση πραγματικότητα. Οι άνθρωποι που χρειάζονται άμεσα ανθρωπιστική βοήθεια για να επιβιώσουν υπολογίζεται, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, σε περισσότερα από επτά εκατομμύρια, με τους αριθμούς καθημερινά να αυξάνονται. Οι μόλις 168 προσφυγικοί καταυλισμοί είναι σταγόνα στον ωκεανό για τα εκατομμύρια προσφύγων, που τελικά βρίσκουν καταφύγιο ακόμα και στη μέση του δρόμου, κάτω από χαρτόνια, μέσα σε πλαστικά ή στην «καλύτερη περίπτωση» σε τσιμεντένιους σωλήνες.

Οι συνεχιζόμενες βροχές, αλλά και η αδυναμία των νερών να βρουν διέξοδο έχουν αποτέλεσμα όλο και περισσότερες περιοχές να πλημμυρίζουν, μετατρέποντας ακόμα και τις υποτιθέμενα ασφαλείς περιοχές, στις οποίες είχαν αρχικά καταφύγει οι πληγέντες, σε παγίδες θανάτου. Το Εθνικό Κέντρο Διαχείρισης Καταστροφών του Πακιστάν προειδοποιεί και για περαιτέρω καταστροφή τις επόμενες μέρες, εάν η στάθμη των νερών ανέβει. Οι πρόσφυγες των μουσώνων βρίσκονται διαρκώς κυνηγημένοι από το νερό και τη λάσπη, με την πλειοψηφία να έχει αναγκαστεί να μετακινηθεί τουλάχιστον τρεις φορές και ακόμα να ζουν σαν κυνηγημένοι. Η κατάσταση στις μετακινήσεις γίνεται ακόμα πιο δύσκολη και λόγω των τεράστιων καταστροφών και στα οδικά δίκτυα, που σε αρκετές περιπτώσεις έχουν διακόψει κάθε δυνατότητα διαφυγής ή επικοινωνίας. Παράλληλα, οι επιδημίες εξαπλώνονται συνεχώς, απειλώντας όσους γλίτωσαν, αφού φάρμακα και γιατροί είναι ελάχιστοι.

Ο επικεφαλής του ανθρωπιστικού τμήματος του ΟΗΕ Τζον Χολμς υπογράμμισε για ακόμα μία φορά ότι πρόκειται για τεράστια καταστροφή, επαναλαμβάνοντας ότι πρέπει να συγκεντρωθούν άμεσα περισσότερα από 460 εκατομμύρια δολάρια για την παροχή φαγητού, νερού, καταφυγίων και φαρμάκων στους πληγέντες και πάλι δεν είναι αρκετά. Ολοκληρωτική είναι η καταστροφή στο σύνολο, σχεδόν, των αγροτικών περιοχών, αφού καλλιέργειες και κτηνοτροφικές μονάδες είναι θαμμένες στη λάσπη, μαζί με τα αποθέματα τροφίμων. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΟΗΕ, η καταστροφή ανέρχεται σε δισεκατομμύρια και το κόστος αποκατάστασης δεν μπορεί να προβλεφθεί με ακρίβεια.

Οι ΗΠΑ σε μία προσπάθεια να προλάβουν τους Ταλιμπάν και τις ισλαμιστικές οργανώσεις που έχουν μπει μπροστά στις προσπάθειες βοήθειας των πληγέντων, δημιουργώντας θετικό κλίμα υπέρ τους, ανακοίνωσαν ότι στέλνουν ακόμα 19 ελικόπτερα να συμβάλουν στις προσπάθειες διάσωσης και ανθρωπιστικής βοήθειας στο Πακιστάν. Παράλληλα προειδοποιούν - ακόμα και στις παρούσες συνθήκες - ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να μην αυξηθούν τα ποσοστά των Ταλιμπάν, επιβεβαιώνοντας ότι η «βοήθεια» έχει σαφές αντίτιμο.

Την ίδια στιγμή οι μετεωρολόγοι προβλέπουν σταδιακή ύφεση των βροχών, ενώ σε κάποιες περιοχές τα νερά άρχισαν να υποχωρούν και να αναμένεται η πλήρης αποκάλυψη της βιβλικής καταστροφής.

Οι πληγέντες εξακολουθούν να κατηγορούν - όπως και την πρώτη μέρα - την κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ για εγκατάλειψη και αδιαφορία ενός πληθυσμού ήδη εξαθλιωμένου από τη φτώχεια και τον πόλεμο, ενώ ο πρόεδρος της χώρας περιόδευε στην Ευρώπη, υποστηρίζοντας ότι αναζητούσε «βοήθεια». Ο Πακιστανός πρόεδρος Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, που βρίσκεται στη χώρα από την Τρίτη, μόλις χτες, 15 μέρες αφού εκτυλίσσεται η τραγωδία, αποφάσισε να επισκεφθεί ορισμένους προσφυγικούς καταυλισμούς, στην περιοχή της Σουκούρ, με τον κόσμο να δηλώνει οργισμένος με αυτή την αντιμετώπιση.