Ο Τάκης Αδάμος (1914 - 1992) υπήρξε επί πολλά χρόνια αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη» και δύο φορές ευρωβουλευτής του ΚΚΕ,. Γεννήθηκε στην Πυρσόγιαννη της Ηπείρου, από εργατική οικογένεια. Φοίτησε στο διδασκαλείο και το 1935 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Το 1938 αναπτύσσει κομματική δραστηριότητα σε μια από τις δύο παράνομες κομματικές οργανώσεις στο στρατό, που δεν μπόρεσε να εξαρθρώσει η μεταξική δικτατορία. Πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο και μετά τη συνθηκολόγηση, μαζί με άλλους συντρόφους του, πρωτοστατεί στη δημιουργία του Πατριωτικού Μετώπου στα Γιάννενα, πριν ακόμα από την ίδρυση του ΕΑΜ. Πολέμησε ως αντάρτης στον ΕΛΑΣ, δημοσιογραφώντας ταυτόχρονα στη «Φωνή της Ηπείρου» (όργανο του ΚΚΕ) και στον «Αγωνιστή» (όργανο του ΕΑΜ). Το 1946, εξορίζεται στην Ικαρία. Οργανώνει απόδραση, μαζί με άλλα στελέχη και πολεμά στο Δημοκρατικό Στρατό, με το βαθμό του ταγματάρχη. Τραυματίζεται επτά φορές! Μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, περνά στις σοσιαλιστικές χώρες. Το 1954, γίνεται υπεύθυνος του θεωρητικού περιοδικού του ΚΚΕ «Νέος Κόσμος». Από το 1960 μέχρι το 1969, δουλεύει στη «Φωνή της Αλήθειας». Το 1970, πηγαίνει στο Λονδίνο και αναλαμβάνει τη διεύθυνση της εφημερίδας «Ελεύθερη Πατρίδα». Μετά το 1974, επανέρχεται στην Ελλάδα και αναλαμβάνει την αρχισυνταξία του «Ριζοσπάστη». Από το 1969 μέχρι το 1974, χρημάτισε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο Τ. Αδάμος υπήρξε μέχρι τέλους αφοσιωμένος κομμουνιστής, αλλά και αξιόλογος λογοτέχνης και δοκιμιογράφος. Εμφανίστηκε στα ελληνικά Γράμματα το 1957, με τη συλλογή διηγημάτων «Απλοί άνθρωποι». Το 1966, κυκλοφόρησε ο δεύτερος τόμος διηγημάτων του «Δρόμοι της ζωής». Το 1976, κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων «Ιστορίες της Αντίστασης». Από το 1977 μέχρι το 1979, κυκλοφόρησε η δίτομη μελέτη του «Η λογοτεχνική κληρονομιά μας. (Από μια άλλη σκοπιά)». Ασχολήθηκε ακόμη με δοκίμια και συλλογές λαϊκών τραγουδιών και πεζογραφημάτων, αφιερωμένων στην Εθνική Αντίσταση. Διετέλεσε πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Λογοτεχνών την περίοδο 1989 - 1991.