Το προτεινόμενο νομοσχέδιο υποβαθμίζει αναίσχυντα το ρόλο του καλλιτέχνη δημιουργού, με απώτερο στόχο τη σταδιακή αντικατάστασή του από τον παραγωγό, ο οποίος ως γνήσιος εκφραστής του κεφαλαίου θα παράγει φτηνά υποπροϊόντα, σκουπίδια για λαϊκή κατανάλωση - αποβλάκωση με μόνο γνώμονα το κέρδος με φθηνά εργατικά χέρια (σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, ηθοποιοί, τεχνικοί). Μόνη μέριμνα του νομοσχεδίου, η ενίσχυση της οικονομικής - καπιταλιστικής παραγωγής! Κινηματογραφική Παιδεία, ελευθερία της έκφρασης, απουσία ποινών για τη μη καταβολή του 1,5% από τα ιδιωτικά κανάλια και 1.002 άλλα φλέγοντα θέματα αποτελούν «ψιλά γράμματα» για τον τεχνοκράτη υπουργό. Τέλος, η αποθέωση του ΠΑΣΟΚικώς εννοούμενου «σοσιαλισμού»: Διορισμένα από τον υπουργό Διοικητικά Συμβούλια και ανενδοίαστα εκτελεστικά πρόσωπα (βλέπε περίπτωση Μουρκογιάννη στην ΕΛΣ) αντικαθιστούν τη διοίκηση των κινηματογραφικών οργανισμών. Δηλαδή εξοστρακισμός των συνδικαλιστών, πλήρης αδιαφάνεια στις αποφάσεις, ευνοιοκρατία, αυθαιρεσίες κλπ. Πλήρης καταστρατήγηση του Συντάγματος και των μέχρι σήμερα κεκτημένων των εργατών της 7ηςΤέχνης.