Ολοένα και περισσότερο τα νοικοκυριά της χώρας γίνονται δέσμια των τραπεζών, καθώς η αύξηση των δανείων τους προς τις τράπεζες έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη τόσο σε μέγεθος όσο και σε ρυθμό ανόδου. Ετσι τα υπόλοιπα των καταναλωτικών δανείων που χρωστάμε έφτασαν στο τέλος Σεπτέμβρη σε 1,5 τρισ. δραχμές (αυξήθηκαν σε σχέση με το Δεκέμβρη του 1999 σε ποσοστό 25%) και τα στεγαστικά δάνεια τον ίδιο μήνα σε 2,44 τρισ. δρχ. με μεταβολή 23,9%. Το σύνολο των κάθε είδους δανείων των ιδιωτών ξεπέρασε τα 7 τρισ. δρχ., ποσό που αντιστοιχεί στο 17% του συνολικού πλούτου που παράγεται ετησίως στη χώρα. Η πραγματικότητα αυτή απηχεί την πολιτική λιτότητας που ακολουθήθηκε ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια, αλλά συνδέεται και με συγκεκριμένα μοντέλα κοινωνικής συμπεριφοράς που έχουν κάθε λόγο να προβάλουν οι τράπεζες και οι κάθε είδους «εκσυγχρονιστές».

Το σύνολο των δανείων του ιδιωτικού τομέα (νοικοκυριά και επιχειρήσεις) έφτασε το Σεπτέμβρη του 2000 σε περίπου 18 τρισ. δραχμές, δηλαδή 22,4% πάνω από το Δεκέμβρη του 1999. Ταχύτατο ρυθμό ανόδου εμφανίζει το εμπόριο (αύξηση σε σχέση με το Δεκέμβρη 1999 κατά 31,5%), γεγονός που δείχνει την κατάσταση ασφυξίας στην οποία έχουν περιέλθει οι μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις. Η τραπεζική πιστωτική επέκταση προς την κατηγορία βιομηχανία - μεταλλεία εμφανίζει άνοδο 15% και προς τη βιοτεχνία 3,2%.