Το θέατρο στην Ελλάδα καλά κρατεί παρά τις αντιξοότητες, κυρίως οικονομικές. Και το χρόνο που μας πέρασε από παραγωγές τουλάχιστον δεν είχαμε απλώς λίγες, ίσως υπερβολικά πολλές στην Αθήνα, σε σχέση τόσο με το θεατρόφιλο κοινό της πρωτεύουσας -όσο κι αν αυτό αυξάνεται τα τελευταία χρόνια- αλλά κυρίως σε σχέση με τις παραστάσεις στην περιφέρεια. Για την περίοδο Οκτώβρης 1999 - Σεπτέμβρης 2000 καταγράφονται 434 συνολικά παραστάσεις, σε όλη την Ελλάδα. Οι 320 δόθηκαν από θεατρικά σχήματα που εδρεύουν στην Αθήνα και οι 114 από θιάσους της υπόλοιπης Ελλάδας. Πέρσι εισπρακτικά γενικά δεν πήγαν άσχημα, αν και αυτό δεν ισχύει για όλους. Το τέλος του 2000, όμως, βρίσκει τις θεατρικές σκηνές «μουδιασμένες». Αλλες πηγαίνουν συμπαθητικά, άλλες συντηρούνται και άλλες ελπίζουν.

Σε ό,τι αφορά όμως την υποτιθέμενη «Εθνική πολιτική για το θέατρο» του ΥΠΠΟ πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Το υπουργείο ασυνεπές και αδιάφορο για το θέατρο αντί να επιλύει δημιουργεί προβλήματα στους εργάτες του θεάτρου. Το Ελληνικό Τμήμα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, βρέθηκε στο δρόμο με αποκλειστική ευθύνη του ΥΠΠΟ. Μετά από μακροχρόνιο αγώνα του Ινστιτούτου, να εξασφαλίσει μια μόνιμη στέγη και μόλις 5 μήνες αφού αυτό επιτεύχθηκε, το ίδιο το ΥΠΠΟ έκανε έξωση, προκειμένου να στεγάσει μια επιτροπή του ΥΠΠΟ για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα...

Πέρσι επίσης υπήρχε μια άνευ προηγουμένου καθυστέρηση της ανακοίνωσης των επιχορηγούμενων θιάσων μονοετούς προγραμματισμού. Η ανακοίνωση έγινε σχεδόν με ένα χρόνο καθυστέρηση, ενώ δραματική ήταν και η καθυστέρηση καταβολής του ποσού της επιχορήγησης στους θιάσους τριετούς προγραμματισμού.

Οσο για τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα πάλεψαν άλλη μια χρονιά με την οικονομική δυσπραγία ένθεν και ένθεν. Αλλά εξαιτίας της καθυστερημένης καταβολής των χρημάτων από το ΥΠΠΟ (κατά κύριο λόγο) και άλλα από τους δήμους (ευτυχώς ελάχιστα). Η πολιτεία όμως εξακολουθεί να καταδικάζει τα ΔΗΠΕΘΕ, καθηλώνοντας το ποσό του προϋπολογισμού στα ίδια.

Οσο για τον κινηματογράφο η περσινή σεζόν 1999-2000 παρουσίασε αύξηση του αριθμού των θεατών, φτάνοντας τα 2.300.000 εισιτήρια. Γεγονός που θα μπορούσε να προκαλέσει ενθουσιώδεις διαπιστώσεις. Ομως, αν υπολογίσει κανείς ότι από τα εισιτήρια αυτά τα 1.300.000 ανήκουν σε μια και μόνη ταινία «Safe Sex» μάλλον απογοητευτικό μπορεί να χαρακτηριστεί, όταν άλλες αξιόλογες ταινίες, όλες μαζί έκαναν λιγότερα εισιτήρια από όσα η παραπάνω ταινία. Ωστόσο, τα εισιτήρια των υπόλοιπων ταινιών ήταν διπλάσια από τον αντίστοιχο αριθμό της προηγούμενης περιόδου.

Ομως, η χρονιά σημαδεύτηκε και με απώλειες σημαντικών ανθρώπων όπως: Μαλαίνα Ανουσάκη, Στέλιος Τατασσόπουλος, Γιώργος Χειμωνάς, Ντόρα Τσάτσου, Ρένα Ντορ, Ελευθερία Σαπουντζή, Μηνάς Κωνσταντόπουλος.