Αγωνιστική φωνή διαμαρτυρίας, ενάντια στη βαρβαρότητα των τούρκικων αρχών, που μέχρι χτες είχαν δολοφονήσει - επίσημα - πάνω από 20 πολιτικούς κρατούμενους, αλλά και συμπαράσταση σε όλους τους κρατούμενους που συνεχίζουν να αντιστέκονται στα φασιστικής έμπνευσης «λευκά κελιά», ύψωσαν χτες ταξικά συνδικάτα, εργαζόμενοι, μαζικοί φορείς, δημοκρατικές οργανώσεις και όλες οι πολιτικές νεολαίες στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έγινε στα Προπύλαια και στην πορεία που ακολούθησε στην Τούρκικη Πρεσβεία, όπου θυροκολλήθηκε ψήφισμα.

Η συγκέντρωση στα προπύλαια ξεκίνησε με ενημέρωση Τούρκων αγωνιστών για την κατάσταση. Μάλιστα μιάμιση ώρα πριν όπως είπανκ οι τουρκικές αρχές είχαν εισβάλει και στην τελευταία φυλακή Ουμράνιγιεκ ενώ μέχρι εκείνη την ώρα 300 κρατούμενοι είχαν μεταφερθεί τραυματισμένοι σε νοσοκομεία και άλλοι 600 σε «λευκά κελιά», υπολογίζοντας τον ανεπίσημο αριθμό των νεκρών σε πάνω από 40.

Δυναμικό «παρών» στη συγκέντρωση, αλλά και στην πορεία που ακολούθησε έδωσαν δεκάδες εργαζόμενοι ταξικών σωματείων της Αθήνας και άλλων περιοχών της Ελλάδας, αντιπροσωπείες του ΠΑΜΕ, μαζικών φορέων, οργανώσεων και κομμάτων. Στη συγκέντρωση παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ευρωβουλευτή Στρ. Κόρακα, του ΣΥΝ με τον βουλευτή Π. Λαφαζάνη και του ΔΗΚΚΙ με τον Γ. Μαντά.

Η εργατική τάξη της χώρας, αποδεικνύοντας ότι παίρνει την υπόθεση της ελληνικής συμπαράστασης των Τούρκων αγωνιστών στα χέρια της, προχωράει με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ και σε αποστολή αντιπροσωπείας συνδικαλιστικών οργανώσεων και άλλων φορέων που θα ξεκινήσει την Τρίτη για την Κωνσταντινούπολη.

Κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση ήταν ο Α. Αντανασιώτης, εκπρόσωπος της Επιτροπής Αλληλεγγύης για την Τουρκία και το Κουρδιστάν, ο οποίος κατήγγειλε ως προκλητική και υποκριτική τη στάση των πολιτικών εκπροσώπων, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης. Αναφερόμενος στα αιτήματα, σημείωσε ότι είναι η ματαίωση της λειτουργίας των απάνθρωπων «λευκών κελιών» και η κατάργηση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου που τα προβλέπει.

«Ποτέ άλλοτε, σημείωσε ο ομιλητής, όσο τα τελευταία χρόνια, οι έννοιες του "ανθρωπισμού" και των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" δεν έχουν διαστρεβλωθεί και κακοποιηθεί τόσο βάναυσα. Ποτέ άλλοτε δε χρησιμοποιήθηκαν τόσο προκλητικά και υποκριτικά από τις κυρίαρχες δυνάμεις ως άλλοθι για τις πιο απάνθρωπες και κυνικές πράξεις. "Ανθρωπιστική" επιχείρηση αποκλήθηκε από τους ηγέτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μαζί και από τον Ελληνα πρωθυπουργό, ο ανηλεής βομβαρδισμός του άμαχου γιουγκοσλαβικού λαού, "ανθρωπιστική" επιχείρηση ονομάζουν σήμερα και οι εκπρόσωποι του τούρκικου καθεστώτος τη δολοφονική επίθεση στις φυλακές της χώρας κατά των ανυπεράσπιστων πολιτικών κρατουμένων».

Καταλήγοντας, επισήμανε: «Ο ελληνικός, ο τούρκικος και κουρδικός λαός, λαός ενάντια στον κοινό εχθρό, τον ευρω - ατλαντικό φασισμό και τους εκφραστές του στις χώρες μας» τόνισε.

Η αγωνιστική πορεία ξεκίνησε από τα Προπύλαια, με επικεφαλής Τούρκους αγωνιστές με αναμμένες δάδες και φωτογραφίες δολοφονημένων συναγωνιστών τους, ενώ το υψωμένο τους πανό έγραφε χαρακτηριστικά: «Το κράτος θα λογοδοτήσει στους λαούς της Τουρκίας». Αμέσως μετά ακολουθούσαν ταξικοί συνδικαλιστές και εργαζόμενοι με το πανό του ΠΑΜΕ, βροντοφωνάζοντας «Πίσω από την Τουρκία βρίσκονται μαζί, Ευρώπη, ΝΑΤΟ και Αμερικανοί» και «Τα λευκά κελιά των ιμπεριαλιστών θα τα τσακίσει η πάλη των λαών», δίνοντας το στίγμα ότι η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι πρωτίστως χρέος και υπόθεση της εργατικής τάξης.

Η πορεία μέσω της οδού Σταδίου, το Σύνταγμα και τη Βασ. Σοφίας έφτασε στη συμβολή της Ρηγίλλης και Βασ. Γεωργίου. Εκεί μια κλούβα των ΜΑΤ και πάνοπλοι αστυνομικοί είχαν παραταχθεί ώστε να μην πλησιάσει η πορεία την τουρκική πρεσβεία. Αλλωστε οι κατασταλτικές δυνάμεις της αστυνομίας που έστειλε η κυβέρνηση αριθμούσαν μεγάλο αριθμό αστυνόμων και δυνάμεων των ΜΑΤ που είχαν περικυκλώσει ασφυκτικά όλο το κέντρο της Αθήνας, ενώ ακολουθούσαν την πορεία με τις φυσούνες των χημικών αερίων έτοιμες για δράση.

Αντιπροσωπεία Τούρκων αγωνιστών και Ελλήνων συνδικαλιστών και φορέων θυροκόλλησαν ψήφισμα, με το οποίο καταδικάζονταν οι δολοφονίες των Τούρκων πολιτικών κρατουμένων, ενώ στη συνέχεια κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τους Τούρκους αγωνιστές που έχασαν τη ζωή τους.