Με τη τρομοκρατία του «λουκέτου» βρίσκονται αντιμέτωποι σε κάθε βήμα τους οι εργαζόμενοι. «Αν οι εργαζόμενοι δε δείξουν υπευθυνότητα ο ΟΣΕ θα κλείσει», δηλώνει ωμά ο Δ. Ρέππας. Την ίδια απειλή επισείουν στους εργαζόμενους της Αγροτικής Τράπεζας, «ή αποδέχεστε το νέο άγριο πετσόκομμα στους μισθούς και τα σχέδια ιδιωτικοποίησης ή η ΑΤΕ θα κλείσει». Το ίδιο τροπάρι σε όλο το δημόσιο τομέα: «ή δέχεστε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις ή πάμε για χρεοκοπία και μπαίνει λουκέτο». Ευθυγραμμισμένη και η τρομοκρατία των εργοδοτών και του ΣΕΒ στον ιδιωτικό τομέα: «ή δέχεστε να αποφασίζει ο εργοδότης τα ωράρια εργασίας και τους μισθούς πείνας ή η επιχείρηση κλείνει»... Είναι ολοφάνερος ο στόχος αυτής της διαρκούς ιδεολογικής τρομοκρατίας: να υποχρεώσουν τους εργαζόμενους να δεχθούν τη σφαγή των δικαιωμάτων τους και να σκύβουν συνεχώς το κεφάλι. Δεν πρέπει να τους περάσει όμως. Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να χειραφετηθούν από τα ιδεολογήματα της πλουτοκρατίας, των κομμάτων της και των αστικών ΜΜΕ. Δεν επιτρέπεται οι εργαζόμενοι να καταπίνουν αμάσητο το παραμύθι ότι τάχα «οι επιχειρήσεις υπάρχουν για να παράγουν θέσεις εργασίας», ακριβώς γιατί γνωρίζουν ότι μοναδικός σκοπός της ύπαρξής τους είναι να αβγαταίνουν τα κέρδη του ιδιοκτήτη. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο. Η απάντηση λοιπόν στην ιδεολογική τρομοκρατία δεν μπορεί παρά να είναι μία: να πληρώσει η πλουτοκρατία την κρίση, γιατί αυτή την προκάλεσε.